نسلکشی در میانمار تا کی ادامه دارد؟
جنایات علیه مسلمانان و سکوت مدعیان حقوق بشر
فاطمه داداشی
عصر پیشرفت و تکنولوژیست، اما برخی رفتارهای نژادپرستانهای که شاهدیم گویای این حقیقت است که انگار هنوز در عصر جاهلیت زندگی میکنیم. انگار هنوز هم یاسرها وسمیهها زندهاند و در زیر شکنجههایی به مراتب بدتر از عصر جاهلیت به جرم مسلمان بودنشان در گوشه گوشه این گیتی جان میدهند. حال مسلمانان هنوز هم حال خوبی نیست. آنها جرم یکتاپرستیشان را بعد از قرنها وعصرهای متمادی بازهم دارند با دادن جانشان پس میدهند.
از کشتار مسلمانان در عراق و سوریه و یمن تا میانمار، همگی به نوعی در یک مسیر علیه مسلمانان طراحی شده است.
این روزها، به هرسايت و روزنامهای که سر میزنیم، تصاویر دهشتناک و زجرآوری را میبینیم که حتی دل سنگ نیز به درد میآید. زنده زنده سوزاندن کودکان، زنان و مردان مسلمان و به صلیب کشیدنشان را میشود چه بنامیم به جز نسل کشی؟! نظامیان میانمار با شکنجه و کشت و کشتار وسیع مسلمانان این کشور چند وقتی است که کام دنیای اسلام را تلخ کردهاند.
برآنیم در این گزارش این حادثه را به همراه کارشناسان سیاسی و صاحبنظران بررسی و کنکاش کنیم.
جرقه این آتش از کجا زده شد؟
میانمار دومین کشور بزرگ آسیای جنوب شرقی است و طبق آخرین آمار به دست آمده از جمعیتی بالغ بر ۵۵ میلیون نفر برخوردار است که ۷۰درصد آن بودایى هستند.
محسن پاک آیین سفیر اسبق ایران در کشور تایلند و کارشناس ارشد روابط بینالملل در گفتوگو با گزارشگر روزنامه کیهان با اشاره به اینکه در سال ۱۹۸۲ قانون حقوق شهروندی در میانماربه تصویب رسید که به واسطه این قانون از میان ۱۴۴ اقلیت موجود در این کشور ۱۳۵ اقلیت حق شهروندی دریافت کردند، میافزاید: « اما به 9 قوم دیگر روهینگيا که مسلمانان این کشور را شامل میشود و قریب به 2میلیون نفر هستند و 4درصد جمعیت کشور میانمار را در بر میگیرند حق شهروندی اعطا نکردند و لذا این باعث شد بعد از آن اعلام کنند که مسلمانان روهینگيا بنگالی هستند و باید به این کشور بازگردانده شوند.»
بگفته این دیپلمات ارشد وزارت امور خارجه، بعد از تصویب این قانون، کوچ اجباری مسلمان روهینگيا با انواع فشارها از سوی دولت میانمار آغاز شد و به دنبال آن این تعداد از برخی مزایای شهروندی همچون استخدام در مراکز و سازمانهای دولتی محروم گشتند و حتی کار به اینجا نیز ختم نشد و انواع خشونتها علیه این مسلمانان صورت گرفت.
مسلمانان روهینگیا
از چه مزایایی محرومند
* رژیم میانمار از صدور کارت هویت برای مسلمانان امتناع میکند و به همین خاطر این مردم نمیتوانند در داخل کشور تردد کنند. علاوه بر آن، دولت برای مسلمانان گذرنامه صادر نمیکند و لذا آنها از مسافرتهای خارجی محروم هستند.
* دولت میانمار به مسلمانان روهینگیا اجازه سفر نمیدهد و اگر آنها بخواهند از یک روستا به روستای دیگر بروند باید مبلغی را به عنوان مالیات به دولت بپردازند.
* تحصیل در دانشگاهها برای مسلمانان ممنوع است.
* مسلمانان نمیتوانند در ادارات دولتی استخدام شوند.
* مسلمانان بدون کسب مجوز نمیتوانند ازدواج کنند و برای گرفتن این مجوز هم باید مالیات بدهند و پس از ازدواج نیز نمیتوانند بیش از دو فرزند داشته باشند.
* بالغ بر ۴۰ هزار نفر از کودکان روهینگیا در غرب میانمار به این خاطر از هرگونه تحصیل و سفر و… محروم هستند که والدین مسلمان آنها بدون اجازه دولت ازدواج کردهاند و خودشان جزو فرزندان سوم و یا چهارم هستند. این کودکان شناسنامه ندارند!
* خانوادههای مسلمانان میانمار مجبور هستند تا در هر سال یک عکس خانوادگی را که شامل تمامی اعضای خانواده آنها باشد به دولت تحویل بدهند و در صورتی که نوزاد جدیدی در خانواده آنها متولد شده و یا یکی از اعضای خانواده آنها درگذشته باشد باید مبلغی را به عنوان مالیات به دولت بپردازند.
* آنها اغلب برای بیگاری (کار اجباری) برده میشوند و از آنها به زور اخاذی میشود.
* خدمات عمومی مثل خدمات بهداشتی و آموزش و پرورش از مسلمانان روهینگیا دریغ میشود و بیسوادی در میان آنها تا ۸۰ درصد است و در واقع، هیچ نهادی وجود ندارد که مشابه دولت آنها را سرپرستی نماید.
* این مسلمانان حق مالکیت بر زمین را نیز ندارند. این آزارها و شرایط ضدانسانی بسیاری از بومیان روهینگیا را وادار میکند که از زادگاه خود به سمت کشورهای بیگانه مثل بنگلادش، تایلند و مالزی بگریزند، اما اغلب جان خود را از دست میدهند و یا به جای اول بازگردانده میشوند.
* مسلمانان روهینگیا اجازه تعمیر و نوسازی مساجد و یا مدارس خود را بدون مجوز دولت ندارند و هر کسی که اقدام به نوسازی این بناها کند زندانی میشود و از همین رو به مدت ۲۰ سال است که در این منطقه مسجد و یا مدرسه جدیدی ساخته نشده است.
* اگر مسلمانی در میانمار قصد دایر کردن فروشگاهی را داشته باشد باید با یک بودائی شریک شود. فرد بودائی در این شراکت هیچ سهمی را نمیپردازد اما از سود حاصل از این فروشگاه بهرهمند میشود.
آغاز بحران
دولت میانمار برای رفع اختلافات و مشکلات میان مسلمانان و بوداییان، سیاست کوچ اجباری کل ۶ میلیون مسلمان روهینگیایی را از منطقه آرکان اتخاذ کرده است.
به واسطه این سیاست اتخاذ شده از جانب دولت قریب به ۱۵۰ هزار نفر از مسلمانان آرکان به بنگلادش، ۵۰ هزار نفر به تایلند و ۴۰ هزار نفر به مالزی و تعداد قابل توجهی به دیگر کشورهای آسیایی مهاجرت کردند. در آخرین اظهار نظر رئیسجمهوری میانمار بیان شده است که ۸۰۰ هزار نفر از این قوم را باید از میانمار اخراج کرد تا تنشها پایان یابد!
سفیر اسبق ایران در کشور تایلند با بیان اینکه بودائیان افراطی بیشترین درگیری را با مسلمانان میانمار دارند میافزاید: «مطمئناً بودائیان افراطی با چراغ سبز دولت دست به این جنایات میزنند و حمایتهای کشورهایی مثل آمریکا و انگلیس نیز از دولت میانمار مشهود میباشد.»
وی با اشاره به حمایت بلاشرط آمریکا از خانم آنگ سان سوچی سیاستمدار، دیپلمات، نویسنده و مدافع حقوق بشر برمهای که هم اکنون به عنوان نخستین مشاور دولتی میانمار و رهبر اتحادیه ملی برای دموکراسی فعالیت میکند، میافزاید: «سوچی در 2002بعد از اینکه در انتخابات موفق نشد و به زندان افتاد کشورهایی مثل اسرائیل، آمریکا و انگلیس میانمار را تحریم کردند و با اینکه وی در زندان بود با متحد شدن تمام کشورهای غربی به بهانه حمایت از حقوق بشر به وی جایزه صلح نوبل را اعطا کردند و همان شخص امروزپس از آزاد شدن از زندان در مقام مشاور ارشد دولتی میانمار از حمایتکنندگان خشونت و شکنجه بر علیه مسلمانان این کشور میباشد.»
محسن پاک آیین خواستار اعمال فشار بیشتر علیه دولت میانمار شده و میافزاید: «واقعیت این است که تنها ترکیه و ایران به تنهایی نمیتوانند کار اصلی را انجام دهند و همه دنیا باید اعمال فشار کنند و تحریمهایی را علیه میانمار اعمال کنند هم سیاسی و هم اقتصادی و دولت آنان را متقاعد کنند تا به قوم روهینگیا هم حق شهروندی اعطا کنند و دست از ظلم علیه آنها بردارند.»
مرگ جایزه صلح نوبل
حضرت آیتالله خامنهای در ابتدای یکی از جلسات درس خارج فقه، تقلیل فاجعه میانمار به یک درگیری مذهبی بین مسلمانان و بوداییها را نادرست خواندند و افزودند: البته ممکن است در این حادثه تعصب مذهبی تأثیر داشته باشد اما این قضیه، یک قضیه سیاسی است، زیرا مجری آن، دولت میانمار است و در رأس آن دولت نیز زنی بیرحم قرار دارد که برنده جایزه صلح نوبل بوده و با این اتفاقات، در واقع، مرگ جایزه صلح نوبل رقم خورد.
محمدحسن قدیری ابیانه کارشناس مسائل استراتژیک در گفتوگو با گزارشگر روزنامه کیهان، درباره سکوت مجامع بینالمللی حقوق بشری در مقابل نسل کشی مسلمانان مظلوم میانمار، میگوید:« کشتار مردم میانمار در سکوت مدعیان حقوق بشر غربی امر عجیبی نیست.»
وی میافزاید: «چرا که این کشتار برای مجامع بینالمللی با عنوان نقض حقوق بشر به شمار نمیرود که بخواهند برای دفاع از مردم مظلوم میانمار سخنی به زبان جاری کنند بلکه خود نیز در این جنایت شریک هستند.»
این کارشناس مسائل استراتژیک در ادامه میگوید: «سازمانهای بینالمللی متشکل از نمایندگان دولتهاست بنابراین آنان مطابق خواستهها و منافع دولتهایشان عمل میکنند و امروز سکوت مجامع بینالمللی همه به نفع دولتهای مستکبر است تا از این طریق بتوانند به سرکوب و کشتار مسلمانان بیدفاع ادامه دهند.»
قدیری ابیانه با بیان اینکه امروز عدهای جنایتکار به عنوان ایجاد امنیت در مناطق مختلف جهان دست به کشتار مردم بیدفاع زده و خود از جنایتکاران حمایت میکنند، ابراز میدارد: امروز عربستان جنایتکار به عنوان رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل نه تنها از حقوق مردم جهان دفاع نمیکند بلکه خود از متعرضان به حقوق آنان و حامیان جنایتکاران جهان مثل آمریکا و رژیم غاصب صهیونیسم است.»
وی با تاکید براینکه سازمانها و نهادهای بینالمللی باید سران میانمار را مجازات کنند، میگوید: «فشار بر سازمانهای بینالمللی برای محاکمه سران میانمار از سوی مردم جهان یک اصل غیر قابل انکار است و این امر با تبلیغات جهانی تاثیر مطلوبی خواهد داشت.»
این کارشناس مسائل استراتژیک در پایان خاطرنشان میکند: «لازم است علما، نخبگان، مسلمانان و همه کسانی که میتوانند این فجایع را متوقف کنند وارد عمل شده و اقدامات لازم را انجام دهند.»
از ادعا تا واقعیت
خبرگزاری رویترز گزارش داد، اتحادیه اروپا و آمریکا در حال بررسی تحریمهای هدفمند علیه رهبران ارتش میانمار به دلیل اقدامات سرکوبگرانه آنها علیه مسلمانان روهینجا هستند. این اقدامات آوارگی بیش از ۵۰۰ هزار نفر از این مسلمانان را در پی داشته است.
به نقل از خبرگزاری رویترز، مصاحبه با بیش از ۱۲ دیپلمات و مقام دولتی مستقر در واشنگتن، یانگون و اروپا فاش کرد که آمریکا و اتحادیه اروپا در بحثهایشان درمورد گزینهها برای پاسخ به بحران میانمار تحریمها و مجازاتهایی را به طور ویژه علیه ژنرالهای ارشد ارتش میانمار در نظر گرفتهاند.
با این حال منابع آگاه به این بحثها گفتند هنوز هیچ چیز تصمیمگیری نشده و ممکن است واشنگتن و بروکسل تا مدتی دست نگه دارند!
باید گفت که مجامع مدعی حقوق بشری فقط در مقام ادعا برآمدهاند و هنوز هیچ اقدام کارسازی برای رفع مشکلات مردم مسلمان میانمار انجام ندادهاند.
یکی از مقامهای آمریکایی گفت، درحالیکه هنوز هیچ ضرب الاجل قاطعی مشخص نشده، اما آمریکا امیدوار است که برنامهای برای میانمار از سوی دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا در جریان سفرهایش به آسیا در نیمه نخست نوامبر ۲۰۱۷ مطرح شود. دولت واشنگتن به دنبال ارسال پیامی قوی به ارتش میانمار است اما نگران این است که اقدامی خشن و نسنجیده به چین اجازه رشد تاثیر دیپلماتیک و اقتصادی در میانمار را بدهد. حمایتها از اعمال تحریمهای اقتصادی مجدد بر میانمار از سوی دولت آمریکا کم است.
دیپلماتهای مستقر در نیویورک گفتهاند که سازمان همکاری اسلامی در مجمع عمومی سازمان ملل به دنبال یک قطعنامه حقوق بشری علیه میانمار است.
سال گذشته میلادی، اتحادیه اروپا برای نخستین بار در ۱۵ سال گذشته اعلام کرد که قطعنامهای را در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل که بر حقوق بشر تمرکز دارد، ارائه نمیکند و بجای آن سوابق حقوق بشری میانمار را محکوم کرد و خواستار بهبود شرایط در این کشور شد.
یکی از دیپلماتها در نیویورک گفت: اتحادیه اروپا در جلسه کنونی میتواند این قطعنامه را مجدد بررسی کند، پیشنویس طرح سازمان همکاری اسلامی را در نظر بگیرد و از مسلمانان روهینجایی حمایت کند.
محموله بشر دوستانه هلال احمر ایران در راه میانمار
محموله بشردوستانه هلال احمر ایران برای کمک به مردم میانمار به زودی به بنگلادش ارسال خواهد شد.
رئیس جمعیت هلال احمر به همراه رئیس سازمان امداد و نجات و معاون امور بینالملل عازم بنگلادش است و محموله بشردوستانه کشورمان نیز برای کمک به مردم پناهجوی میانماری پس از بارگیری به بنگلادش ارسال میشود.