پایه پولی، نسبت میان اسکناس‌ها و مجموع دارایی‌های بانک مرکزی است که به عنوان پشتوانه اسکناس، قابل قبول باشد. هرچه این نسبت بزرگتر باشد، میزان نقدینگی و به تبع آن تورم بیشتر است. به عبارت دیگر بزرگ بودن این نسبت نشانگر پایین بودن ارزش پول است.
به گزارش فارس، طبق آخرین اطلاعات دریافتی از متغیرهای پولی، پایه پولی در پایان تیر ماه سال جاری به رقم 186 هزار و 370 میلیارد تومان رسید که نشان می دهد نسبت به تیر ماه سال گذشته 16/5 درصد رشد داشته است.
روند رشد پایه پولی از تیر ماه 92 تا تیر ماه 96 حکایت از رشد 80/5 درصدی (77 هزار و 96 میلیارد تومان) این متغیر در مدت چهار سال گذشته دارد. البته این میزان رشد پس از حذف 13 هزار و 670 میلیارد تومان از حجم پایه پولی به دلیل افزوده شدن آمار موسسات اعتباری جدید است.
بنابراین در چهار سال منتهی به تیر ماه 96، متوسط رشد پایه پولی 20/1 درصد بوده است که با توجه به رویکردهای ابتدایی دولت یازدهم برای کنترل پایه پولی و تلاش برای رشد نقدینگی از محل ضریب فزاینده و سایر متغیرهای کلان اقتصادی، رشد قابل توجهی است.
متوسط رشد پایه پولی از تیر ماه سال 88 تا تیر ماه 92، به میزان 22/7 درصد بوده و در چهار سال اخیر رشد آن کمتر شده که یک نکته مثبت به شمار می‌رود اما باز هم نیازمند کنترل بیشتر است چرا که همچنان رشد این شاخص به طور متوسط بالای 20 درصد می‌باشد.