سرویس سیاسی-
چند سایت حامی فتنه که از خارج کشور اداره و توسط سرویس‌های امنیتی بیگانه پشتیبانی می‌شوند، در روزهای اخیر به شکلی وقیحانه به تحریف وقایع عاشورای 88 پرداختند چنان‌که یکی از این سایت‌ها در گزارش خود آنهایی را که به عزاداران امام حسین(ع) حمله کردند، سوگواران آن حضرت نامید که برای عزاداری به خیابان آمده بودند!
همواره تاریخ بسیار مهم بوده و به آن توجه ویژه کرده‌اند تا آنجا که همیشه استعمارگران در ادوار مختلف به تاریخ و روایت آن به شکلی که پسندشان بوده و هست توجه ویژه داشته و دارند. ممکن است پرسیده شود که چرا روایت آنچه در گذشته روی داده و تمام شده تا این اندازه مهم است؟
تاریخ و ارائه خوانش‌های مختلف از آن می‌تواند مسیرهای آینده جامعه را رقم بزند و از این بابت است که بسیار مهم می‌نماید و به آن توجه ویژه می‌شود. دیگر دلیل اهمیت تاریخ آن است که با تحریف و دست بردن در آن می‌توان ملتی را بی‌هویت کرد یا دست کم از هویت خویش دور ساخت.
فتنه‌گران دیروز
 تحریف‌گران امروز
تنها 8 سال از عاشورای 1388 می‌گذرد. با وجود گذشت زمانی اندک از آن و همچنین وجود شواهد و مدارک متقن کسانی هستند که تلاش می‌کنند در باره وقایع آن سال به تحریف حقایق بپردازند.
روز جمعه ۶ دي ماه ۱۳۸۸، مصادف با روز عاشورا بود. مردم از پیش از ظهر به هیئت‌ها، مساجد و تکایا می‌رفتند تا مراسم عزاداری ظهر عاشورا را برگزار کنند. اما این عاشورا برای عده‌ای بهترین فرصت بود تا آتشی را که رو به خاموشی می‌رفت دوباره برافروزند؛ آتشی که با بهانه «تقلب» افروخته شده بود. از ساعات اوليه این روز و در حالي كه اكثر مردم تهران به عزاداري در مساجد و تكايا مشغول بودند، مدعيان هواداري از موسوي ابتدا در خيابان آزادي تجمع كردند و سپس به سمت ميدان انقلاب، ميدان ولي عصر و چهارراه كالج به راه افتادند.
حرمت‌شکنی
در روز عاشورا
اکثریت آنها که در این روز گرد آمده بودند ضمن سردادن شعارهایي علیه اصل نظام، به اماكن دولتي، تاسيسات شهري، رهگذران داراي ظاهر شرعي و هر چيزي كه بوي دين و حكومت مي‌داد، حمله مي‌كردند. شب پیش از این واقعه، یکی از عمله‌های رسانه‌های صهیونیستی-سعودی در گفت‌وگو با تلويزيون العربيه هشدار داده بود كه روز عاشورا شعارهاي بسيار جديدي خواهيم ديد! او از کجا اینها را می‌دانست که چنین با اطمینان از چندوچون حوادث آینده سخن می‌گفت؟!
از طرف دیگر گروهک منفور منافقین هم در رسانه‌هاي خود، مردم ايران را به شورش عمومي و سردادن شعار‌های تند و تخریب اموال عمومی ترقیب می‌کرد. خلاصه همه جمع شدند (از رسانه‌های صهیونیستی و سعودی تا انگلیسی، آمریکایی و...) تا بار دیگر در عاشورای آن سال بر آن شعله رو به خاموشی نفت بریزند.
فتنه افروزان روز عاشورا تنها به سردادن شعارهای تند و ساختارشکنانه اکتفا نکردند بلکه به شکل بسيار جسورانه‌اي با ماموران نيروي‌انتظامي درگير شدند. حتی برخی از ماموران نیروی انتظامی را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داده لباس و کلاه آن را برتن کردند و عکس یادگاری گرفتند و سپس آنها را منتشر کردند؛ حالا سایت‌های فتنه گران چه چیز را انکار می‌کنند؟
انکار با وجود این همه فیلم
و عکس؟!
آشوبگران در آن روز به طرزی ناباورانه به هر چیزی و هر کسی که نمادی از مذهب و دین داشت حمله ور شدند. آنها در تقاطع خيابان جمالزاده- آزادي، به زنان چادري حمله و چادر از سرشان برداشتند، افراد مختلفی را که ظاهر مذهبي داشتند به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند. در خيابان آزادي تعدادي زن و مرد از آشوبگران، یک اتوبوس شركت واحد را که فردی روحاني در میان مسافرانش بود متوقف کردند و در آستانه ظهر عاشورا مقابل چشمان حيرت زده مردم، كشف حجاب كرده و اعمال منافي عفت انجام دادند. اینها را گروه‌هایی از مردم روایت کردندکه در آن ساعت در آن منطقه بودند. اکنون چرا فتنه‌گران به انکار آن می‌پردازند؟
تعدادي زن و مرد از حرمت شکنان روز عاشورا، در خيابان آزادي يك جوان رهگذر را كه ظاهري مذهبي داشت، محاصره و پس از كتك زدن، كاملاً برهنه كردند. فيلم اين اعمال وقيحانه در اينترنت منتشر شد و همه آن را مشاهده کردند. امروز چگونه اینها را انکار می‌کنند؟!
ظهر روز عاشورای88 هيئتی با نام آل طه در ميدان جمهوري آماده اقامه نماز ظهر می‌شدند که ناگهان باران سنگ بر سر صف‌هایی که برای اقامه نماز تشکیل شده بود باریدن گرفت. آری آشوبگران حتی حرمت عزاداران امام حسین(ع) و نمازگزاران را نگه نداشتند. آنها در مسير خود پرچم‌ها و کتل‌های هیئت‌ها و غرفه‌هاي توزيع نذورات را تخريب كردند. هر بار که محل تازه‌ای را به آتش می‌کشیدند یا تخریب می‌کردند آشوبگران هورا ميكشيدند و با سوت و كف، به تشويق ميپرداختند. فیلم‌های مستندی از این اقدامات و کف و سوت‌ها و هلهله‌های شادی آنها بارها و بارها از تلویزیون پخش شده و اکنون نیز در اینترنت موجود و با یک جست‌وجوی ساده قابل رویت است. با این وجود سایت‌های منتسب به فتنه در گزارش‌های امسال خود که به بازخوانی حوادث آن روز اختصاص داشت نوشتند که آنها برای عزاداری به خیابان آمده بودند!
خشم ملت ایران
شادی صهیونیستها
تنها چند ساعت از این اتفاقات گذشته بود که خبر کوچه به کوچه و خانه به خانه و دهان به دهان شهر را و کشور را درنوردید. هر کسی که می‌شنید ابتدا با حیرت می‌پرسید مگر می‌شود؟! بی‌حرمتی به عاشورا و عزاداران حسینی و مجالس عزای آن حضرت آن هم در ایران؟ کشوری که اکثریت آن را شیعیان تشکیل می‌دهند و تازه اقلیت‌ها، مانند اهل سنت و ارامنه نیز از گذشته در ایران حرمت این ایام را حفظ کرده و حتی در مجالس عزا حاضر می‌شدند.
اما متاسفانه خبر درست بود. این را تصاویر و عکس‌هایی که در اینترنت دست به دست می‌شد و تصاویری که از رسانه ملی پخش می‌شد تایید می‌کرد. آری در کشور ایران و در ایام محرم این اتفاق‌ها رخ داده بود چرا که جمهوری اسلامی با امید بازگشتن به راه خیر و صواب تا حد ممکن با فتنه گران مدارا و مماشات کرده بود، وگر نه این بود و بنا به استفاده از قوه قاهره بود که بساط آنها چند روزه برچیده می‌شد. مدارا و مماشات جمهوری اسلامی ایران را با فتنه‌گران در مقایسه با کودتای ترکیه و واکنش دولت آن به خوبی می‌توان درک کرد. خشم ملت ایران به جوش آمد. این گونه رفتارها را دیگر نمی‌توانستند تحمل کنند. همین شد که بساط آنها را در 9دی به کلی برچیدند. اما هر چقدر که این رفتارها خشم ملت ایران را در پی داشت در آن سوی ماجرا «قند توی دل برخی آب شد»!
نتانیاهو (نخست‌وزیر رژیم‌اشغالگر قدس) با صراحت فتنه گران را سرمایه اسرائیل در ایران خواند. شیمون پرز نیز آنها را ‌کسانی نامید که به نمایندگی از جانب رژیم صهیونیستی با جمهوری اسلامی می‌جنگند. لیکن «ریچارد هاس» (مسئول شورای روابط خارجی آمریکا) نسبت به آنها معترض شد. لیکن اعتراض او در این مورد بود که چرا آنها زودتر از موقع نقشه را اجرا کرده‌اند. هاوس در گزارش خود نوشت؛ «دوستان! ما در ایران خیلی زودتر از آنچه که انتظار می‌رفت به‌سراغ پایان ماجرا رفتند و نبایستی [اکنون] وارد این فاز می‌شدند.»
خیانتگران به ملت ایران هم به جنب و جوش افتادند. گروهک منافقین با افتخار از دخالت و حضور خود در روز عاشورا گفت. رسانه‌هاي وهابي هم درگيري در تهران در روز عاشورا را با آب و تاب فراوان منعكس مي‌كردند. در وب سايت روزنامه‌هاي سعودي، كاربران وهابي با نوشتن كامنت و اظهار نظر از هتك حرمت عاشورا اظهار شادماني مي‌كردند.
مردان خداجو!
با وجود این اقدامات وقیحانه که خشم ملت ایران و خوشحالی صهیونیست‌ها، آل‌سعود، آمریکا و انگلیس و عمله‌های آنان از جمله گروهک منافقین یا سلطنت طلبان خارج نشین را در پی داشت اقدام میرحسین موسوی تعجب همگان را برانگیخت.
او در اعلامیه‌ای حرمت شکنان عاشورای 88 را «مردمان خداجو»! نامید. این تعبیر مضحک برای حرمت شکنان به اندازه‌ای غیرمنتظره و تعجب برانگیز بود که حتی باعث شد که نویسندگان «ضد انقلاب» نسبت به او معترض شوند که چرا «آنها را مردمان خداجو» نامیده است.
برای نمونه یکی از نویسندگان سایت‌های ضدانقلاب بیانیه موسوی را مغشوش نامید و خطاب به او نوشت: «آيا نظر جنبش [فتنه] به مبارزه عوض شده است؟ آيا به نظر موسوي تمام افراد شركت كننده در تظاهرات روز عاشورا [آشوبگران] «مردمي خداجو» بودند؟ اگر چنين است پس ايشان به ايران آزاد با تمام افكار اعتقادي ندارد!»
چرا حقایق را نمی‌گویند؟
هنوز رای‌گیری تمام نشده بود که موسوی خبرنگاران خبرگزاری‌های مختلف را فراخواند و در نشست خبری خود را پیروز انتخابات نامید! او آن شب با این کار چه هدفی داشت جز اینکه اگر فردا نتایج انتخابات به میل او نبود بحث «تقلب» را مطرح کند؟!
به این ترتیب او آغازگر این فتنه شد. مدت‌ها از آن حوادث گذشت تا اینکه خاتمی در جلسه خصوصی به این نکته که تقلبی صورت نگرفته اذعان کرد. اما نکته تامل برانگیز آن است که او حاضر نشد همین را به صورت علنی بگوید!
در این باره که او چه زمانی به این حقیقت رسیده دو گمان می‌رود: نخست آنکه در همان ایام این را می‌دانسته و نگفته است که در این صورت مرتکب خیانت شده و فردا باید در محضر عدل الهی به ملت ایران پاسخگو باشد. دیگر آنکه او در این سال‌ها به این نکته رسیده است که با این فرض هم او مسئول است چرا که حقیقتی را پوشیده نگه داشته و بازگو نمی‌کند. اما در این شکی نیست که خاتمی اکنون بر این حقیقت واقف است که تقلبی رخ نداده است، اما چرا آن را بازگو نمی‌کند؟ چرا به سهم خود پرده از فتنه‌ای که صهیونیست‌ها مدیریت آن را به عهده داشتند بر نمی‌دارد؛ مگر دستش زیر سنگ رژیم اسرائیل است؟!