عضو کمیسیون کشاورزی مجلس گفت: درست در زمانی که مجلس مشغول بررسی و تدوین قانون نحوه واردات و تولید محصولات تراریخته بود، عده زیادی از واردکنندگان با تولید یک سری مطالعات و مقالات سفارشی در صدد برآمدند تا واردات بدون ضابطه محصولات تراریخته به تایید برسد.
عباس پاپی‌زاده نماینده مردم دزفول در مجلس، در گفت‌و‌گو با پایگاه خبری شهر فردا، در پاسخ به اینکه آیا ورود محصولات تراریخته به کشور، بدون اخذ مجوزهای لازم را تایید می‌کنید؟ گفت: بله. متاسفانه این محصولات با همه عوارض و خطراتی که برای سلامت مردم و محیط زیست ایجاد می کند، بدون هیچ ضابطه‌ای وارد کشور می‌شوند. در واقع، از 8 تا 10 سال گذشته تاکنون، سالانه بین 10 تا 15 میلیون تُن انواع محصولات تراریخته وارد کشور می‌شود.
پاپی‌زاده در مورد مهم‌ترین محصولات تراریخته مورد استفاده مردم، اظهار داشت: محصولاتی مثل ذرت، روغن، سویای وارداتی و بسیاری محصولات کشاورزی دیگر که بیان آن‌ها از حوصله خارج است.
وی با بیان اینکه متاسفانه به رغم تدبیرهایی که در قالب مصوبات مجلس و  قانون برنامه ششم توسعه در این حوزه به دولت تکلیف شد، هیچ کدام از آن‌ها انجام نشده است، افزود: ما در قانون برنامه ششم، در گام اول مشخص کردیم که محصولات باید ضابطه‌مند و با اخذ مجوزهای لازم وارد کشور شود که این کار انجام نشد.
مردم باید در خصوص سلامت خود تصمیم بگیرند
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس درباره موضوع برچسب زدن بر محصولات تراریخته نیز گفت: این موضوع هم در قانون برنامه ششم آورده شده است. یعنی تا زمانی که دولت ورود این محصولات را ممنوع نکرده است، موظف است که این محصولات را برچسب بزند تا مردم بدانند محصولی که تهیه می‌کنند، تراریخته است. یعنی باید در خصوص سلامت خود، خودشان تصمیم بگیرند.
پاپی‌زاده در مورد خطرات محصولات تراریخته برای سلامت مردم، بیان کرد: محصولات تراریخته با مهندسی ژنتیک تولید می‌شود یعنی یک ژن از یک گیاه یا حیوان را به یک گیاه دیگر منتقل می‌کنند و باعث می‌شود صفت جدیدی که تا حالا موجود نبوده، در گیاه بروز می‌کند.
وی با بیان اینکه طبیعت آمادگی پذیرش این صفت جدید و عوارض آن را ندارد، افزود: طی سال‌های اخیر ما شاهد افزایش نرخ بیماری‌هایی مانند سرطان، بیماری‌های گوارشی‌، آلرژی و ... بوده‌ایم که ممکن است ناشی از مصرف چنین محصولاتی باشد.
نماینده مردم دزفول در مجلس در پاسخ به اینکه آیا این ادعا را مجامع علمی تایید می‌کنند؟، گفت: بله. برخی مجامع علمی و NGO‌ها این موارد را آزمایش کرده و متوجه شده‌اند که اثرات بسیار مخربی بر محیط زیست انسان و دام دارند. برای مثال، دامداران کشور فرانسه متوجه شدند محصولی مثل ذرت تراریخته که به مصرف دام می‌رسد عوارض شدیدی بر دام دارد و از این روی، ناچار به کشتار دام می‌شوند. این عوارض به مصرف کننده هم منتقل می‌شود. این موضوع در مجامع قضایی اروپا به اثبات رسید و شرکت‌های تولید‌کننده محصولات علوفه‌ای جریمه هم شدند. البته باید اضافه کنم برخی عوارض مصرف این محصولات طی یک یا دو سال، مشخص نمی‌شود. متاسفانه مشاهده برخی عوارض تا 10سال هم طول می‌کشد، بنابراین شاید به نظر برسد محصولات تراریخته ارزانتر تولید می‌شوند اما در درازمدت هزینه سنگینی را بر سلامت مردم تحمیل می‌کند.
مرجعی که بتواند محصولات تراریخته را پیش از ورود به کشور شناسایی کند نداریم
وی درباره اینکه در کشور ما کدام یک از دستگاه‌ها مسئول بررسی این موضوع و ارائه مجوز به واردکنندگان هستند، اظهار داشت: باید سازمان‌های دامپزشکی، غذا و دارو و استاندارد اقدام کنند اما ما هر چه پیگیری کردیم، چنین مرجعی که بتواند محصولات را پیش از ورود به کشور شناسایی کند، نیافتیم. در واقع الان هیچ مرجعی برای این موضوع وجود ندارد. برخی تولیدکنندگان، خودشان را متولی این اقدام می‌دانند یعنی محصول خودشان را، خودشان ارزیابی و ممیزی می‌کنند که بدون تردید این کار، با عقل سلیم سازگاری ندارد. متولی این امر باید دستگاهی غیر ازتولید‌کننده باشد. وزارت بهداشت مدعی است این اقدام توسط دانشگاه علوم پزشکی یزد، انجام شده است.
تولید مقالات سفارشی برای تایید واردات
پاپی‌زاده با بیان اینکه محصولات تراریخته سال‌هاست محیط زیست و سلامت مردم را نشانه رفته است و متاسفانه سال‌های گذشته اقدام عملی در راستای کنترل این موضوع اتفاق نیفتاد، تصریح کرد: ما در کمیسیون کشاورزی در زمان تدوین برنامه قانون ششم در مجلس، وارد موضوع شدیم و بندهای شفافی را در خصوص نحوه واردات و تولید این محصولات تدوین کردیم. درست در همین بازه زمانی که مجلس مشغول بررسی و تدوین پیش نویش این بندهای قانونی بود، عده زیادی از واردکنندگان که از بابت ورود این محصولات، منفعت‌های کلان می بردند، دست به کار شدند و با تولید یک سری مطالعات و مقالات سفارشی درصدد برآمدند خوراک مورد نیاز برخی نمایندگان و کارشناسان را تامین کنند تا واردات بدون ضابطه محصولات تراریخته به تایید برسد. متاسفانه ما شاهد بودیم یکی از همین دانشگاه‌های دولتی مقالات سفارشی را تولید و چاپ کرد‌.
این نماینده مجلس در پاسخ به اینکه عوارض برخی از این محصولات، طی بازه‌های زمانی طولانی مدت، مشخص می‌شود، با این حال چگونه مقالات علمی در مدت زمان تدوین قانون به مجلس رسید؟ گفت: این نکته درست است، تهیه یک مقاله علمی که از چند ماه تا چند سال به طول می انجامد، ظرف مدت دو هفته تهیه و چاپ شد و به تایید دانشگاه یاد شده، رسید.
وی با تایید اینکه برخی مجامع علمی کشور تحت تاثیر لابی‌های قدرت قرار گرفتند، گفت: ما بسیار متاسفیم؛ دانشجویانی که باید در این مراکز تربیت شوند، تحت تاثیر چنین قضاوت‌های یک طرفه‌ای قرار خواهند گرفت. البته ما همچنان در مجلس این موضوع را پیگیری می‌کنیم که چرا برخی مجامع علمی ما استقلال خود را از دست داده‌اند.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس در پاسخ به این سوال که شما به لزوم اخذ مجوزهای لازم برای ورود این محصولات اشاره کردید، در عین حال تاکید کردید چنین مرجعی در کشور وجود ندارد، چگونه قانونی به تصویب رسید که هیچ بستر اجرایی برای آن وجود ندارد؟ اظهار داشت: در قانون برنامه تاکید کرده بودیم دولت باید طی 6 ماه از زمان تصویب، آیین‌نامه اجرایی آن را تدوین کند که متاسفانه این کار انجام نشد. در واقع ما به هنگام تدوین برنامه ششم به این تصمیم قطعی رسیدیم که واردات و تولید محصولات تراریخته باید ضابطه‌مند شود؛ این گام اول بود. گام بعدی هم ممنوع کردن محصولاتی است که سلامت مردم را به خطر می‌اندازد. البته ما هم معترفیم که در مبادی ورودی مرجعی که محصولات را آزمایش و بی‌خطر بودن آنها را تایید کند وجود ندارد، به همین دلیل از دولت خواستیم به محصولات برچسب بزند. به این ترتیب ما یک پروسه را برای دولت تعریف کردیم، بنابراین اگر در حال حاضر چنین مرجعی ندارد، ورود آن‌ها را ممنوع کند.