اسماعیل اسفندیاری‌پور در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس در پاسخ به این سؤال که برخی معتقدند گلوتن تولید داخل بسیار پایین بوده و برای برخی مصارف صنایع ، باید گندم وارد شود، خاطرنشان کرد: گندمی که در ایران تولید می‌شود برای نان‌های مسطح خودمان کاملاً سازگاری دارد و گندم با پروتئین بالا برای تولید نان‌های حجیم 400 هزار تن مورد نیاز است که هفت تا هشت برابر این میزان را در استان‌هایی مانند خوزستان و کرمانشاه تولید می‌کنیم فقط یک میلیون و 350 هزار تن تولید گندم نوع مهرگان به‌عنوان مرغوب‌ترین گندم در خوزستان تولید می‌شود که 13/8 درصد پروتئین دارد.
مجری طرح گندم وزارت جهاد کشاورزی به این نکته هم ‌اشاره کرد که هر سال با توجه به نوع آب و هوای هر منطقه 2000 تا 2500 نمونه گندم به تفکیک شهرها تهیه می‌شود و مؤسسه اصلاح بذر پس از آزمایشات لازم اجازه توزیع آنها را برای کشت جدید می‌دهد.
مجری طرح گندم در پاسخ به این سؤال که برخی معتقدند گندم وارداتی کیلویی 850 تومان تمام می‌شود و حال اینکه دولت در خرید تضمینی این محصول را کیلویی 1350 تومان می‌خرد که چیزی جز ضرر نیست، پاسخ داد: وقتی گندم خارجی در سال‌های 91-90، 340 دلار در هر تن بود، کسی صدایش درنیامد و حالا که به تنی 185 دلار رسیده، دوستان معترضند؟ بر اساس مصوبه مجلس نرخ گندم در خرید تضمینی باید حداقل مطابق با نرخ تورم افزایش یابد. چراکه کشاورزان در فضای اقتصادی کشور محصول تولید می‌کنند.
اسفندیاری‌پور اضافه کرد: نباید با خوش‌خیالی کشاورزان را دلسرد کنیم تا خدای‌ناکرده دوباره نیاز به واردات گندم داشته باشیم؛ ما زندگی‌مان را با آن طرف آب تنظیم نمی‌کنیم. آنها حمایت‌های متعددی را به صورت مستقیم و  غیرمستقیم از کشاورزان خود انجام می‌دهند.
وی به نمونه حمایت‌های برخی کشورهای خارجی برای افزایش تولید گندم و متعادل نگه داشتن نرخ آن‌اشاره کرد و اظهار داشت: نرخ سود تسهیلات در این کشور‌ها صفر تا 4 درصد است اما کشاورز ما باید تسهیلاتی با نرخ 15 تا 18 درصد دریافت کند.بنابراین گزارش ، این سخنان در حالی است که برخی افراد از جمله عیسی کلانتری رئیس‌خانه کشاورز معتقدند که گندم محصولی آب‌بر بوده که کشت آن در کشوری کم‌آب مانند ایران مقرون به صرفه نیست و با توجه به کاهش قیمت جهانی گندم و تفاوت قیمت داخلی با مشابه خارجی، برخی فشارها برای واردات گندم وجود دارد. غافل از آنکه عدم حمایت از خرید تضمینی و کشت داخلی، به‌مرور سبب دلسرد شدن کشاورزان و روی آوردن به کشت سایر محصولات می‌شود.این در حالی است که دو قدرت بزرگ تولیدکننده گندم دنیا آمریکا و روسیه هستند که به‌راحتی می‌توانند به دلیل مسائل سیاسی فروش این محصول به ایران را ممنوع یا محدود کنند و طبق تأکید مقام معظم رهبری تولید کالاهای استراتژیک مصرفی در کشور ضروری است.