وعده‌هایی که تحقق نیافت
روستای «کریدی» بخش «غیزانیه» اهواز نه آب دارد، نه جاده و نه بازار و در کل از بسیاری از امکانات اولیه بی‌بهره است. جاده روستا نیز نیمه‌کاره مانده است یک روز در میان آب داریم و زمانی که آب قطع می‌شود باید پول واریز کرده و قبض تهیه کنیم تا به وسیله تانکر برایمان آب بیاورند.
در روستا 20 خانوار زندگی می‌کنند ولی هیچ مرکز درمانی نزدیک ما نیست و فاصله ما تا بخش مرکزی غیزانیه حدود 20 کیلومتر است. وقتی یکی از اهالی مریض می‌شود او را با تراکتور به شهر می‌بریم. در روستا همه کشاورز هستند و با وضع خشکسالی خسارت فراوانی دیده‌اند. علی‌رغم اینکه زمین‌هایمان را هکتاری 160 هزار تومان بیمه کردیم اما بیمه بابت خسارت خشکسالی پولی به ما نمی‌دهد.
برای پیگیری مشکلات مردم روستا به دفتر یکی از نمایندگان اهواز در مجلس شورای اسلامی نیز مراجعه کردم ولی متأسفانه علی‌رغم وعده مساعدت قبلی هنگام مراجعه با لحن بدی با من صحبت کردند.
ما مشکلاتمان را به چه کسی بگوییم؟ مشکلاتمان را کجا مطرح و پیگیری کنیم؟ چه کسی به درد مردم محروم منطقه غیزانیه که منبع تولید نفت کشور است می‌رسد؟
غالب عموری- ساکن روستای کریدی- بخش غیزانیه