نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
«خسارت محض» را باید الگوی خود قرار دهیم!
سرویس سیاسی-
روزنامه اعتماد در شماره دیروز به مصاحبه‌ای از «محمدرضا عارف» رئیس فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی پرداخته است. این گفت‌وگو که با عنوان «اصلاح‌طلبان در انتخابات ۹۸ ائتلاف نمي‌كنند» منتشر شده است به حاشیه‌های لیست اصلاح‌طلبان برای مجلس شورای اسلامی اختصاص داشت.
عارف گفته است: «ائتلافي كه در سال ٩٤ انجام شد بيشتر ائتلاف اصلاح‌طلبان و حاميان دولت بود... ليست اميد شكل گرفت و متاسفانه قبل از شروع مجلس و بعد از آن، در ماه‌هاي اول يك تعداد از افرادي كه با اين نگاه در ليست اميد قرار داده بوديم در فراكسيون اميد حضور پيدا نكردند و متاسفانه حتي بعضا رودرروي فراكسيون اميد هم قرار گرفتند يعني احساس عمومي دوستان شوراي عالي سياستگذاري اين بود كه طرح ائتلاف را مطرح نكنيم و نمي‌توانيم با اين نگاه مكانيزم ائتلافي پاسخگوي مردم باشيم.»
وی در ادامه از لیست کاملا اصلاح‌طلبانه شورای شهر یاد کرده و آن را نمونه‌ای ایده‌آل! عنوان کرده و افزوده است: «در شوراي شهر مشكل ما همين بود كه به اندازه كافي با نيروهاي واجد شرايط كه مي‌توانستند در ليست ما قرار بگيرند روبهرو بوديم بنابراين كمبود نيرو نخواهيم داشت و طبيعتا مي‌توان اين ليست را از سراسر كشور بر اساس راهبردي كه در آن زمان اعلام خواهد شد، ببنديم.»
گفتنی است در انتخابات اخیر شورای شهر «فاطمه دانشور» پیشنهاد ۲ میلیارد تومانی کرباسچی و حقانی را برای گنجاندن نام وی در لیست اصلاح‌طلبان رسانه‌ای کرد، رسانه‌ای شدن این خبر اما برای او گران تمام شد و نام وی به طور کلی از لیست اصلاح‌طلبان حذف شد. لیست‌فروشی اصلاح‌طلبان به لیست دوم آنها نیز رسید و رقم‌های ۵۰ تا ۱۰۰ میلیونی از برخی افراد درخواست شده بود.
شکست پروژه امید!
روزنامه بهار نیز گزارش تیتر یک را به اظهارات عارف اختصاص داد. این روزنامه در این گزارش که با عنوان «امید واهی» منتشر شد درباره اعتراف محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید پیرامون چینش اشتباه لیست انتخاباتی اصلاح‌طلبان یا اضمحلال پروژه «تکرار می‌کنم» نوشت: «بخشی از چنین ترکیبی، حضور برخی از نیروهای غیرسیاسی و کم‌تجربه به لیست امید، حاصل نگرش همین پیش‌بینی‌های نادرست شماری از باتجربه‌ها، بزرگان محترم و گرامی اصلاح‌طلب و اعتدال‌گرا است.» این روزنامه افراطی اصلاح‌طلب در ادامه خطاب به عارف نوشت: «ای کاش جناب عارف به جای پیش‌بینی با دقتی بیشتر به کارنامه و شناسنامه سیاسی افراد وارد شده به لیست امید همت می‌گماشت، چنانچه این رخداد به وقوع می‌پیوست هم اکنون رئیس فراکسیون امید به جای سکوت، کم‌کنشی در مجلس، اتخاذ تصمیمات ناهماهنگ و پراکنده از اتحادی مثال‌زدنی برخوردار می‌بودند.»
دست بالای «تقریبا هیچ»!
روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان «دست بالای ظریف در برابر تیلرسون» نوشت: «اگرچه حل‌وفصل مشکلات هسته‌ای یک سال قبل از انتخاب روحانی در دیدارهای غیرعلنی نمایندگان ایران و آمریکا با واسطه‌گری پادشاهی عمان کلید خورده بود، ولی انتخاب روحانی فرصت بی‌نظیری را برای حل‌وفصل دیپلماتیک معضل هسته‌ای کشورمان فراهم کرد تا مهم‌ترین رویداد سیاسی چند دهه اخیر رقم بخورد و کشورمان از سرنوشت‌سازترین کارزار دیپلماتیک پس از ماجرای ملی‌شدن نفت در ٦٠ سال گذشته، با کارنامه‌ای افتخارآمیز بیرون بيايد.»
نویسنده در ادامه با تحسین رئیس‌جمهور سابق آمریکا نوشته است «بر کسی پوشیده نیست که آمریکا بازیگر اول در مجموعه ١+٥ بود و نقشی کلیدی در پیشبرد مذاکرات داشت. برخی از اعضای تیم مذاکره‌کننده ایرانی در مصاحبه‌هایی بر اهمیت و نقش آمریکا و انعطاف! جان کری در مذاکرات هسته‌ای تأکید کرده‌اند. متأسفانه فرصت‌های فراوانی را در دوره اوباما برای اجرای بهتر برجام و حتی مذاکره در برخی از چالش‌های سیاست خارجی کشور در منطقه و جهان از دست دادیم!» نویسنده پیروزی ترامپ را فاجعه‌ای برای برجام خوانده و در عین حال تاکید می‌کند «روی‌کارآمدن ترامپ به خودی خود فاجعه‌ای برای برجام بود... با وجود این ترامپ برای اجرای وعده‌هایش در برخورد با برجام با محدودیت‌های جدی روبهرو بود. تیم همراه ترامپ از هیچ کوششی برای ایجاد موانعی جدی در اجرای این توافق فروگذار نکردند. با وجود این همگان می‌دانستند که برجام توافق دوجانبه ایران و آمریکا نیست که یک‌طرفه قابل نقض باشد؛ برجام از پشتوانه‌ای محکم و حمایت پنج کشور بزرگ دنیا (غیر از آمریکا) و مهم‌تر از آن قطع‌نامه ٢٢٣١ شورای امنیت سازمان ملل متحد برخوردار بود.»
نویسنده در پایان نتیجه گرفته است «تردید ندارم که هوش و ذکاوت ظریف و احاطه و اشراف او بر مباحث برجام می‌تواند تیلرسون را هم تحت تأثیر قرار دهد. دنیای سیاست، دنیای منافع است که براساس واقعیت‌ها بنا نهاده می‌شود.»
درباره این نوشته نکاتی را بایستی خاطر نشان کرد، نخست آن که نویسنده آمریکا را مهم‌ترین بازیگر 1+5 خوانده و در عین حال تاکید کرده است که با خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام باعث نقض آن نمی‌شود، شرق به این سوال پاسخ نمی‌دهد که چگونه اروپایی‌ها که به گفته دولتمردان «آقا اجازه بوده» و مجبورند نظر کدخدا را لحاظ کنند خواهند توانست برجام بدون آمریکا را ادامه دهند.
نکته دیگر این که برجام با هدف از بین رفتن تحریم‌ها امضا شد، امروز و با گذشت بیش از یک سال شکست این هدف عیان شده است و نتیجه‌ای تحقیقا صفر و حتی بدتر از آن برای ایران حاصل شده است، ایران تعهدات خود را انجام داده و تحریم‌ها به جای خود باقی مانده و در برخی حوزه‌ها تشدید نیز شده‌اند. حال چگونه با این نتیجه از دست بالای ظریف سخن گفته می‌شود سوالی که شرق تمایلی به پرداختن به آن ندارد.
از سوی دیگر نویسنده ایران را مدیون اوباما و دولت سابق آمریکا می شمارد در حالی که در این دولت تحریم‌های به اصطلاح و گفته آنان کمرشکن علیه ایران وضع شد و از سوی دیگر دولت آمریکا از فتنه‌گران برای براندازی جمهوری اسلامی حمایت کرد با این اوصاف چرا بایستی قدردان اوباما باشیم؟
الگوسازی از برجام بی‌فرجام!
روزنامه بهار هم یادداشت سرمقاله خود را به پروژه گدایی کردن امتیاز نسیه اختصاص داد. پروژه‌ای که این روزها مدعیان اصلاح‌طلبی آن را در زمینه‌سازی برای دیدار تیلرسون و ظریف جست‌وجو می‌کنند: «واقعیت آن است که همانطور که بارها از سوی رئیس‌جمهور روحانی و مسئولان وزارت امور خارجه مطرح شده است دست یافتن به توافق هسته‌ای میان ایران و کشورهای ۱+۵ کاری آسان‌تر از اجرا و حفظ برجام است و از همین رو اجرای برجام به اندازه دست یافتن به آن - و حتی بیشتر - نیازمند هماهنگی و مذاکره بین کشورهای مختلف طرف این توافق از جمله جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا خواهد بود. از همین رو می‌توان گفت یکی از دلایل اشکالات به وجود آمده بر سر راه اجرای برجام پس از حضور دونالد‌ترامپ در کاخ سفید همین عدم هماهنگی و مذاکره بین ایران و آمریکا در خصوص برجام بوده است.»
این نوشتار افزوده است: «الگوی برجام که مبتنی بر سیاست «برد - برد» است یک ظرفیت عظیم برای حل‌وفصل سایر پرونده‌های باز میان ایران و غرب است. پرونده‌هایی که چه بخواهیم چه نه اثری منفی را بر اجرای برجام می‌گذارد. دیدار ظریف و تیلرسون از آن جهت حائز اهمیت قلمداد شده است که از طرفی با رسیدن به درک مشترکی از توافق هسته‌ای سبب عبور از موانع اجرای کامل برجام خواهد شد و از سوی دیگر می‌تواند مقدمات لازم برای مذاکرات درباره رفع تحریم‌های باقی مانده و جلوگیری از وضع تحریم‌های جدید در حوزه‌های غیرهسته‌ای را فراهم آورد. تحریم‌هایی که برداشتن آنها قول رئیس‌جمهور روحانی به مردم بوده است؛ قولی که در انتخابات۹۶ با تایید اکثریت مواجه شد.»
در مورد این گونه اظهارات تنها می‌توان گفت برجامی که خود به فرجامی نرسید، جز خسارت محض دستاوردی نداشته و با گذشت نزدیک به دو سال هنوز درگیر بدعهدی‌های طرف غربی هستیم چگونه می‌تواند الگو قرار بگیرد؟ چه سیاست «برد-برد»ی بوده است اینکه تمام تعهداتمان (و حتی بیشتر از آن) را انجام دادیم اما طرف غربی هر روز بهانه‌ای تازه برای انجام ندادن تعهداتش پیش می‌کشد.
عصبانیت از پیشنهاد کارشناسی کیهان
آفتاب یزد در سرمقاله دیروز نوشت: «یک رسانه دلواپس دیروز خواستار انتقال پرونده هسته‌ای از دولت به یک تیم متخصص شده بود».
این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه یادداشت، نیت‌خوانی کرده و نوشته است: «روشن است که هدف نگارنده مطالبه فوق نه دلسوزی بلکه یک تحقیر سیاسی نخ‌نما شده است که دیگر خریداری ندارد».
نویسنده این یادداشت- که برخلاف روال مرسوم- از ذکر نام خود پرهیز کرده، حتی به خود زحمت نداده است که حداقل یادداشت مورد اشاره (سرمقاله کیهان) را یکبار مطالعه کند.
در یادداشت مورد نظر که روز یکشنبه -26 شهریور- به قلم مدیرمسئول کیهان منتشر شد، آمده است: «تیم هسته‌ای کشورمان را افرادی مؤمن، دلسوز و با پشتکار می‌دانیم که همه تلاش خود را برای حل و فصل چالش هسته‌ای به نفع ایران اسلامی به‌کار گرفته‌اند و هر چند که به توصیه‌های مستند منتقدان توجهی نکرده و حتی از کنار پیش‌بینی‌های تحقق یافته آنان در مراحل مختلف این چالش نیز با بی‌اعتنایی - بعضاً توأم با اهانت - عبور کرده و خسارت کنونی را آفریده‌اند ولی به جد بر این باوریم که هرگز در پی خسارت‌آفرینی نبوده‌اند... با توجه به آنچه گذشت، مطمئن‌ترین راه پیش‌روی که شاید تنهاترین راهکار نیز باشد در دو بخش قابل پیگیری است.اول؛ خارج کردن پرونده هسته‌ای از اختیار دولت و سپردن آن به هیئت یا شورایی مرکب از کارشناسان ورزیده هسته‌ای و حقوقدانان کار‌آزموده که یک یا دو مسئول دولتی نیز می‌توانند در آن حضور داشته باشند. بی‌آنکه تصمیم‌نهایی منحصرا برعهده دولت باشد.دوم؛ مقابله متوازن با نقض عهدهای آمریکا و متحدانش...»
روزنامه‌های زنجیره‌ای، که خود را به ظاهر حامی دولت معرفی می‌کنند، نقش قابل توجهی در خسارت محض برجام و سونامی تحریم‌های ضد ایرانی در پسابرجام دارند. در حقیقت دستاورد تقریبا هیچ برجام و سونامی تحریم‌ها، سوغات همین جماعت است.
روزنامه آفتاب یزد که فردای تصویب برجام ظریف را «امیرکبیرعصرما» خوانده بود، پس از اعتراض ظریف به عهدشکنی آمریکا در برجام- ۲۸ تیرماه سال جاری- با ارائه تصویری کاریکاتوری از وی مواضع وزیر خارجه کشورمان درباره برجام را دلواپسانه خواند و با تیتر «دلواپسی ظریف» روی پیشخوان روزنامه‌فروشی‌ها ظاهر شد.
نوع رفتار روزنامه‌های زنجیره‌ای در موضوع برجام ثابت کرده است که برای این جریان اصلا برجام و لغو تحریم‌ها موضوعیتی ندارد. مسئله اصلی به دست آوردنِ دلِ کدخدا! است.
پوپولیسم و ایجاد یک میلیون شغل!
روزنامه اعتماد در صفحه اقتصادی خود در گزارشی با عنوان «تجهیز منابع برای یک میلیون شغل» نوشت: «رئيس سازمان برنامه: براي يك ميليون شغل منابع تجهيز كرده‌ايم. با اين اوصاف بيكاري با گستردگي ٢/٢ ميليون نفر هنوز معضل بزرگي براي اقتصاد ايران است.»
این گزارش در ادامه افزوده است: «حالا خبر مي‌رسد كه دولت منابعي را براي ايجاد يك ميليون فرصت شغلي تجهيز كرده است. اين خبر را محمدباقر نوبخت، رئيس سازمان برنامه و بودجه در مراسم آغاز اجراي دو برنامه ايجاد اشتغال برنامه فراگير اشتغال ٩٦ اعلام كرده است. آن‌طور كه نوبخت گفته، طبق قانون برنامه ٩٥٥ هزار فرصت شغلي درسال بايد ايجاد شود؛ دولت براي ايجاد يك ميليون فرصت شغلي خود را آماده و تجهيز مي‌كند تا برنامه پيشنهادي رئيس‌جمهور هنگام انتخابات تحقق يابد.» لازم به ذکر است که در ایام رقابت‌های انتخاباتی وقتی نامزدهای منتقد دولت وعده دادند که در صورتی پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری برنامه‌هایی برای ایجاد یک میلیون شغل در سال دارند، همین روزنامه‌های زنجیره‌ای با هیاهوی فراوان و در جهت تخریب رقیب آن را امری نشدنی و مردم‌فریبی نامیدند. آن روزها این روزنامه‌ها این موضوع را با عنوان پوپولیسم مطرح کرده و به آن دامن می‌زدند. اکنون باید از این فریبکاران پرسید که چه رخ داده که حالا ایجاد یک میلیون شغل شدنی است؟!