به گزارش خبرنگار کیهان، «انستیتو فیلم دوحه» متعلق به خواهر امیر قطر که کشورش یکی از حامیان اصلی گروه‌های تکفیری از جمله گروهک تروریستی داعش به حساب می‌آید علاوه بر حمایت مالی از فیلم «فروشنده»، سازنده آن یعنی اصغر فرهادی را برای یک دوره تدریس سینما در قطر به استخدام خود درآورده است. کمپانی «ممنتو» نیز از استودیوهای فرانسوی وابسته به اتحادیه اروپاست که طی این سالها همواره در جبهه دشمنی با مردم و انقلاب ایران قرار داشته و از حامیان اصلی رژیم صدام در تجاوز به میهن اسلامی و همچنین گروهک تروریستی منافقین به شمار آمده که بیش از 17 هزار تن از مردم بیگناه این سرزمین را به شهادت رساندند. قابل توجه اینکه اتحادیه اروپا و کمپانی «ممنتو» تهیه کنندگی فیلم تازه فرهادی را نیز برعهده ‌دارند که در حال فیلمبرداری در اسپانیاست.
اما نکته دیگر اینکه در جشن نوزدهم خانه سینما، فیلم تحسین شده «ماجرای نیمروز» حتی یک جایزه نیز کسب نکرد. این در حالی است که فیلم یاد شده، علاوه بر تقدیر و تجلیل از سوی اغلب کارشناسان و محافل سینمایی داخلی با هر عقیده و نگرش و در جناح‌های مختلف، حتی معاندان و دشمنان ملت ایران را علی‌رغم هجمه بی‌حد و حصر به محتوای آن به لحاظ قوت ساختار سینمایی وادار به اعتراف نموده بود!
زمزمه تحریم اعطای جایزه به فیلم «ماجرای نیمروز» که به افشای جنایات سازمان منافقین اختصاص داشت از زمان جشنواره سی و پنجم فیلم فجر آغاز شد که گویا داوران دو تابعیتی بخش مسابقه اصلی این جشنواره، از ترس برخوردهای خارجی قصد داشتند در هیچ رشته‌ای به فیلم یاد شده جایزه ندهند و از همین روی فیلم «ماجرای نیمروز» را در اغلب بخش‌های اصلی جشنواره فوق حتی نامزد دریافت جایزه هم نکردند! اما «ماجرای نیمروز» پس از کسب آراء تماشاگران به عنوان محبوبترین فیلم، همچنین جایزه ملی از سوی سازمان سینمایی را نیز دریافت کرد.
هجمه افسارگسیخته چندماه اخیر رسانه‌های معلوم الحال بیگانه و کانون‌های وابسته به گروهک تروریستی منافقین به فیلم «ماجرای نیمروز»، متاسفانه برخی محافل داخلی را نیز همراه ساخت تا اینکه ابتدا در مراسم منتقدان همین محافل را به خاطر خودداری از اعطای جایزه به «ماجرای نیمروز»، به ورطه یک بی‌ادبی تاریخی در مراسمی این‌چنین کشانید و بالاخره در جشن خانه سینما، فیلم یاد شده علیرغم هشت مورد نامزدی، حتی یک جایزه هم دریافت نکرد!
به جز اینکه فیلم‌های انقلابی و مردمی همچون «ویلایی‌ها» و «بیست و یک روز بعد» و حتی انیمیشن‌های فوق العاده‌ای مانند «فهرست مقدس» و «رهایی از بهشت» و همچنین مستندهایی مثل «شب نامه» و «فروشنده» و «پرزیدنت، آکتور سینما» جایی در میان برگزیدگان این جشن نداشتند، اما سرازیر کردن خیل جوایز اصلی به سوی فیلمی که به طور علنی از سوی محافل حامی تروریست‌ها تولید شده و تحریم فیلم دیگری که آشکارا یکی از سیاهکارترین گروهک‌های تروریستی تاریخ معاصر را به چالش کشیده، چه معنا و مفهومی به جز اشتراک نظر جشن خانه سینما با گروه‌ها و جریان‌های تروریستی بین‌المللی می‌تواند داشته باشد؟