رژیم صهیونیستی به ارتش میانمار سلاح و تجهیزات می‌فروشد و علی‌رغم تحریم بین‌المللی فروش سلاح به این کشور، به این اقدام خود ادامه می‌دهد. گزارش‌های مستند جراید و رسانه‌ها، پیوسته حاکی از این حقیقت بوده اما دوستداران اسرائیل پیوسته آن را انکار می‌کردند؛ تا اینکه روزنامه هاآرتص در گزارش ۶ سپتامبر خود پرده از حقیقت برداشت و مستنداتی را در مورد همکاری وسیع اسرائیل با ارتش جنایتکار میانمار ارائه داد. گزارش‌ها و مستندات دیگر نیز وجود دارد که در گزارش جاری به آن‌ها اشاره شده است.
روزنامه «هاآرتص» رژیم صهیونیستی هم در تازه‌ترین گزارش خود در مورد حمایت تسلیحاتی این رژیم از ارتش میانمار نوشت: اکنون رفتار خشونت‌آمیز ارتش میانمار نسبت به مسلمانان منطقه روهینگیا شدت یافته و تصاویر ماهواره‌ای سازمان ملل متحد گویای این است که ۶۰۰ هزار نفر از مسلمانان ایالت «راخین» پس از آتش زده‌ شدن منازلشان و کشتار وسیع، متواری و بی‌پناه شده‌اند. اما هیچ‌کدام از این‌ها، کوچک‌ترین تغییری در سیاست‌های وزارت دفاع اسرائیل ایجاد نکرده است و علی‌رغم اعتراضات بین‌المللی، همچنان فروش سلاح به میانمار ادامه دارد. گلوله‌های قبضه به قبضه تفنگی که در اختیار ارتش میانمار قرار می‌گیرد، خرج هدف قرار دادن زن‌ها و کودکان مسلمان آن کشور می‌شود که از آن دست می‌توان به یافتن جنازه ۲۶ نفر - شامل ۱۲ کودک- در رودخانه «نف» در مرز بین بنگلادش و میانمار اشاره کرد. ظاهرا این افراد قصد فرار به بنگلادش را داشتند که هدف گلوله ارتش میانمار قرار می‌گیرند.
این روزنامه ادامه داد: گزارشات نماینده ویژه سازمان ملل در میانمار و تیم پژوهشگران دانشگاه هاروارد حاکی از آن است که اسرائیل حامی اصلی نظامی ارتش میانمار در جنایت علیه مسلمانان است. اما اسرائیل همچنان به فروش سلاح به آن ادامه می‌دهد. سابقه شروع همکاری جدی نظامی بین دو طرف، از سپتامبر ۲۰۱۵ شروع می‌شود. زمانی که ژنرال «مین آنگ هایین» یکی از افسران بلندمرتبه ارتش میانمار، برای دیدار از اماکن نظامی اسرائیل و خرید تسلیحات به آنجا سفر کرد و از پایگاه‌ها و سامانه‌های «البیت» و «التا» دیدار کرد. همچنین، دیدار «میشل بن باروخ» -معاون خارجی وزیر دفاع اسرائیل- از میانمار در تابستان ۲۰۱۵، به قصد توافق بر سر جزییات معامله بود. در آن دیدار که بعدها توسط ارتش میانمار و تحت فشار رسانه‌های بین‌المللی «فقط بخشی از جزییات آن» افشا شد: «ما در این دیدار تصمیم به خرید قایق‌های گشت‌زنی «سوپر دِوُورا» و خریدهای دیگر کردیم».
هاآرتص افزود: آگوست ۲۰۱۶ بود که شرکت نظامی اسرائیلی «تار آیدیل کانسپتس» (TAR Ideal Concepts) که متخصص آموزش نظامی و فروش سلاح به کشورهای دیگر است، تصاویری را از سلاح اسرائیلی نیروهای ارتش میانمار بر روی وبسایت خود قرار داد. در بخش بالایی تصاویر قید شده بود: «کرنر شات (نوعی مسلسل اسرائیلی) در خدمت نیروهای عملیات ویژه میانمار». علاوه بر این، رئیس این شرکت، رییس پلیس سابق اسرائیل با نام «شلومو آهارونیشکی» است.
این روزنامه اسرائیلی در پایان آورد: پس از اینکه چندی پیش، یک دادخواست از سوی نهادهای حقوق بشری مبنی بر فروش سلاح به ارتش میانمار به دادگاه اسرائیل ارائه شد و در آن به کشتار وسیع مسلمانان اشاره گردید، «آویگدور لیبرمن» -وزیر دفاع اسرائیل- این امر را کاملا یک امر دیپلماتیک دانست و دادگاه عالی را تهدید به کناره‌گیری از پرونده کرد. در ۵ ژوئن امسال بود که لیبرمن در پاسخ به سوالات «تامار زاندبرگ» -نماینده کنست- پاسخ داد: ما مطیع و پیرو کشورهای بزرگ غربی در فروش سلاح به همه کشورها هستیم. بزرگ ما آمریکاست و ما راه این کشور را ادامه می‌دهیم». اگر از حیث تاریخی به اظهارات وزیر دفاع اسرائیل نگاه کنیم، او راست می‌گوید. چرا که همین اسرائیل بود که در جریان جنایات جنگی در آرژانتین و یا جنایات صرب‌ها بر علیه بوسنیایی‌ها، در اختیار آنها سلاح قرار داد.
گفتنی است که پیش از این بسیاری از رسانه‌ها از جمله روزنامه «ایندیپندنت» انگلیس مدعی فروش تسلیحات از سوی اسرائیل به میانمار شده بودند اما در نهایت، گزارش مستند ۶ سپتامبر هاآرتص آب پاکی را بر دست منکران قضیه ریخت.
وبسایت «سیتیزن» هند هم در بررسی رفتار رژیم صهیونیستی در قبال کشتار میانمار نوشت: در حالی که کشورهای غربی فروش هر گونه سلاح به ارتش جنایتکار میانمار را ممنوع و تحریم کرده‌اند، اسرائیل در حال فروش سلاح به آن است. این امر هم بسیار مشکوک است و می‌تواند در هماهنگی با آمریکا صورت گرفته باشد. در گزارش ۲ هزار صفحه‌ای نشریه انگلیسی «جین اینتلیجنس ریویو» به حمایت همه‌جانبه تسلیحاتی اسرائیل از ارتش میانمار به طور کامل پرداخته شده است. اسرائیل، از دهه ۱۹۹۰ با فروش مسلسل یوزی ۹ میلیمتری و ضد هوایی ۱۵۵ میلیمتری هاویتزر سری سولتام، کار را با میانمار آغاز کرد. بعدها، جن جنگنده اف-۷ هم در اختیار میانمار قرار گرفت. سال ۲۰۰۵ نیز ۱۵۰ عراده خودروی زره‌پوش شناسایی ساخت برزیل موسوم به «کاسکاول ئی‌ئی-۹» از سوی اسرائیل به میانمار فروخته شد. نکته حائز اهمیت این است که این حمایت تسلیحاتی از سال ۱۹۹۳ که جنگ داخلی میانمار شکل گرفت، آغاز شد و تا سال ۲۰۰۵ یعنی پایان این جنگ داخلی ادامه داشت؛ جنگی که ۳۰۰ هزار کشته بر جای گذاشت.
اکنون در دهه دوم قرن بیست و یکم، این همکاری همچنان ادامه دارد و در گزارش جولای ۲۰۱۷ «سازمان عفو بین‌الملل» می‌توان نمونه‌های بی‌شمار استفاده از ابزار سرکوب خیابانی ساخت اسرائیل توسط پلیس میانمار را مشاهده کرد. در گزارش مذکور آمده است که میانمار، سفارش ساخت گازهای اشک‌آور و ماشین آب‌پاش ضدشورش را به اسرائیل داده است. تجهیزاتی که در جریان اعتراضات دو سال اخیر این کشور، موجب مرگ بسیاری از زنان و کودکان شده است.
وقتی رسانه‌های مختلف و «بالاخص» یک رسانه اسرائیلی به وضوح به حمایت تسلیحاتی همه‌جانبه رژیم صهیونیستی از ارتش میانمار و کشتار مسلمانان توسط آن اذعان می‌کند و برای مدعای خود سند ارائه می‌دهد، بسیار جای تعجب و سوال دارد که برخی جریانات داخلی، چگونه چشم خود را بر آن بسته‌اند و در پیام‌های خود از شبکه‌های مختلف اجتماعی و زنجیره رسانه‌ای، حقیقت را وارونه نشان می‌دهند؟
شاید بهتر باشد که جمله «پنی گرین» -رئیس «بخش بین‌المللی جنایات حکومتی» در دانشگاه «کوئین مری» انگلیس- را یادآور شویم: «دنیا نباید تعجب کند که اسرائیل، حتی با وجود مشاهده جنایات وحشیانه ارتش میانمار، باز هم از آن حمایت می‌کند. رژیمی که در غزه کودک‌کشی کرد، یک رژیم ضعیف‌کش و کودک‌کش دیگر را به خوبی درک می‌کند. اگر غیر از این باشد، عجیب است. دیروز شما به غزه نگاه کردید و همه‌تان شرم و ننگ انسانیت را دیدید. امروز به روهینگیا بنگرید و تکرار تاریخ را از سوی ۲ تفکر مشابه ببینید».
منبع: مشرق