(بدان ای سالک راه حق!) گاهی وقت‌ها خود انسان هم در اشتباه است، لکن باید فکر  کند، حالا این کاری که من دارم می‌کنم، و این‌قدر خوشحالم برای اینکه برای خدا این کار را کردم، اگر یک کسی بهتر از من این کار را انجام بدهد، حاضرم که این را به او بدهم، و خوشحالتر هم بشوم. برای اینکه، او بهتر برای خدا کار می‌کند یا نه؟
اگر اینجا آدم فهمید که نه، این طور نیست، حاضر نیست این کار را، بداند این خدایی نبوده، صرف خدایی - اخلاص نبوده در آن. آنی که برای ما فایده دارد اخلاص است که برای خدا هم کار بکنیم. خدا هم احتیاجی به هیچ چیز ندارد، احتیاجی به اخلاص ما هم ندارد. (1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- صحیفه امام، ج 19، ص 448