آن طور که خبرگزاری فارس گزارش داده است؛ در این رمان، نویسنده موقعیت زمانی روایت خود را از ساعت‌های منتهی به ولادت حضرت فاطمه‌زهرا(س) شروع کرده و با توصیف توامان موقعیت منزل، ذهنیت حضرت خدیجه و مردمان شهر که نمایندگانی از آنها به بهانه‌هایی به منزل پیامبر(ص) رفت آمد دارند، داستانی را تعریف می‌کند که بیشتر از جذابیت‌های قصه‌پردازانه، از منظر روایت لذتبخش است.
از سوی دیگر این داستان تصویری رئالیستی از مکه و مدینه در دوران حیات پیامبر اکرم(ص) به تصویر می‌کشد و به طور غیرمستقیم به ارزش‌‌گذاری‌های اجتماعی اعراب جاهلیت اشاره می‌‌کند؛ به روشنی و البته به دور از هرگونه بیرون‌زدگی از اسلوب داستان.