نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
منطقه قویتر به جای قویترین کشور همان برجام منطقهای است
سرویس سیاسی-
روزنامه ایران در مقدمه یک مصاحبه نوشت: «منطقه قویتر به جای قویترین کشور، ایدهای است که دولت دوازدهم ذیل هدف توسعه همگرایی منطقهای از طریق تقویت همکاری و مشارکت در زمینههای مختلفی چون امنیت، اقتصاد و تشریک ظرفیتهای همهجانبه در مسیر اهداف و منافع مشترک همه بازیگران منطقهای دنبال میکند. یک کارشناس مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری نیز در مصاحبه با روزنامه ایران گفت: «در مسیر دستیابی به هدف ایجاد منطقه قویتر باید سعی کنیم نگرانیهای نظامی و دفاعی همه کشورهای منطقه را در نظر بگیریم و با کمک مذاکره ساز و کارهایی ایجاد کنیم تا افزون بر اینکه مشکلات موجود منطقه برطرف شود، درک تازهای از نظمسازی منطقهای در دوران جدید شکل گیرد».گفتنی است ایده «منطقه قدرتمند به جای قدرت منطقهای» ایدهای غلط و مغایر با منافع ملی و در حقیقت همان برجام منطقهای و به عبارتی برجام ۲ و ۳ و...است. این ایده که در ماههای اخیر و با ادبیات مختلف توسط روزنامههای اصلاحطلب تکرار شده است، در حقیقت بر لزوم کوتاه آمدن از سیاستهای انقلابی ایران در منطقه، کاهش حمایت از متحدان استراتژیک منطقهای و گفتوگوی بیپشتوانه با کشورهای مرتجع منطقه تاکید دارد.در حالی که آمریکا و کشورهای مرتجع منطقه آشکارا از تروریستها حمایت میکنند و از لزوم کشاندن ناامنی به داخل ایران میگویند و با همراهی رژیم صهیونیستی در خیال راهاندازی ناتوی عربی علیه ایران هستند، بیان چنین مواضعی به نفع چه کسی است؟ در چنین منطقه آشوبزدهای آنچه تاکنون امنیت ایران را تضمین کرده، صرفا مولفههای قدرت آن بوده است. مولفه قدرتی که حاصل رشادتهای مدافعان حرم و محور مقاومت در منطقه بوده است.لازم به ذکر است که الگوی پیشنهاد شده توسط روزنامههای مدعی اصلاحات به نحو دیگری توسط کشورهایی مانند اردن و مصر در دهههای قبل پیاده شده که آنها را در حال حاضر تبدیل به کشورهای پیرو و فاقد قدرت و اقتدار کرده و توان بازیگری نه در منطقه و نه در جهان را دارند و همیشه آماده پذیرش قدرتهای بزرگ در داخل کشورهای خود هستند.
روزنامه زنجیرهای به جدول زد
روزنامه زنجیرهای آفتاب یزد در مطلبی که ادبیات آن نشان دهنده عصبانیت و اضطراب نویسنده است، با حمله به روزنامه کیهان و آسمان و ریسمان بافتن تلاش کرد که ثابت کند نقدهای کیهان به موضوع برجام از اساس اشتباه است.در بخشی از این مطلب آمده است: «وقتی تمامی کشورهای اروپا، به طرح آمریکایی بازدید یک نماینده از سوی آژانس بینالمللی از سایتهای نظامی ایران، پشت میکنند و حتی یوکیو آمانو میگوید نیازی به بازدید از سایتهای نظامی ایران نیست، چگونه است که این رسانه ادعا میکند کشورهای اروپایی به ایران القا میکنند باید طوری رفتار کند که آمریکا از برجام خارج نشود؟ در حالیکه خود کشورهای اروپایی و رئیس اتحادیه اروپا و رئیس آژانس بینالمللی اتمی خود در برابر تندروی آمریکا ایستادهاند و زیربار حرفهایشان نرفتهاند».
ادعای این روزنامه زنجیرهای درباره واکنش آژانس در حالی است که آمانو درباره بازدید از مراکز نظامی دقیقا ادعای «نیکی هیلی» نماینده آمریکا در سازمان ملل را تکرار کرده است. «یوکیو آمانو» مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در روزهای گذشته گفت آژانس حق دسترسی به همه مراکز نظامی و غیرنظامی را دارد. آمانو تصریح کرد: «بر اساس شرایط مورد توافق ایران در حوزه بازرسیها، آژانس بدون تفاوت قائل شدن میان مراکز نظامی و غیرنظامی، به همه آنها دسترسی دارد».از سوی دیگر علیرغم نقض فاحش برجام توسط آمریکا، اتحادیه اروپا و کشورهای اروپایی عضو 1+5 مدعی شدهاند که آمریکا تاکنون برجام را نقض نکرده است. کمیسیون مشترک برجام تاکنون حداقل 2 بار اعتراض ایران درباره نقض برجام توسط آمریکا را وارد ندانسته است.اما ماجرا به همین جا ختم نمیشود. در بهمن ماه سال گذشته وزیر خارجه آلمان از تحریمهای جدید آمریکا علیه ایران استقبال کرد و آن را قابل درک توصیف کرد. فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در بهمن 95 تاکید کرد که «تحریمهای اروپا علیه ایران سختتر از آمریکاست».
دوگانهسازیهای جعلی مدعیان اصلاحات
روزنامه زنجیرهای بهار در یادداشت سرمقاله خود با عنوان «از کره شمالی تا دیپلماسی اعتدال» نوشت: «با اندکی دقت در نوع انعکاس اخبار مربوط به کره شمالی در رادیو و رسانه ملی به خصوص در هفتههای اخیر که این کشور به شکل دیوانهواری جهان را به سمت تهدیدی بزرگ میبرد شاهد نوعی حسرت و دریغ در مطالب مطرح شده در این باره هستیم. این وضعیت در برخی رسانههای تندرو مکتوب و مجازی ناگوارتر است و اینان ابایی از اینکه بگویند در آرزوی کره شمالی اسلامی (!) هستند ندارند و این حسرت و دریغشان را که چرا راه ما از راهی همچون آنچه کره شمالی میپیماید دور شده است گلایهمند هستند و آن را با صدایی رسا اعلام میکنند. گویی این افراد کعبه آمالشان را در شخصیت رهبر کره شمالی، کیم جونگ اون پیدا کردهاند و واله و شیدای او به تمجید از رفتارهای خلاف قواعد و حقوق بینالملل این کشور میپردازند.»
ساختن دوگانههای جعلی و جهتدار یکی از تاکتیکهای قدیمی و همیشگی کار تبلیغاتی و عملیات روانی است و روزنامههای زنجیرهای طی هفتههای اخیر با تمسک به این دوگانهسازیهای غلط و جعلی در مطالب و تحلیلهای خود مدعی هستند که عدهای دوست دارند ایران، کره شمالی شود و الگوی خود را این کشور میدانند. مبنای این دوقطبی مجعول نیز در این تفکر ریشه دارد که استقلال و پیشرفت اقتصادی را دو موضوع متضاد میدانند و برای داشتن زندگی توأم با رفاه و پیشرفت اقتصادی، چارهای جز دست شستن از استقلال کشور نمیشناسند و به عبارتی جمهوری اسلامی دو راه بیشتر پیش رو ندارد. یا باید شبیه کره شمالی شود یا شبیه کره جنوبی و ژاپن! چندی پیش هم یکی از مجرمان امنیتی و محکومان فتنه 88 نیز در همین راستا مدعی شده بود که «دلواپسان با تغییر مدل خود از «ژاپن اسلامی» به «کره شمالی اسلامی» درپی تبدیل ایران به پادگانی بزرگاند که موشک و بمب اتم دارد، رفاه و آزادی ندارد.»فارغ از اینکه همین جریانی که امروز در شیپور چنین دوگانهای میدمند، در زمان مجلس ششم، جمهوری اسلامی را به دروغگویی و پنهانکاری با دنیا متهم کردند و با تبدیل فعالیتهای صلحآمیز هستهای کشور به پرونده امنیتی زمینه ساز اعمال شدیدترین تحریمها علیه ملت ایران شدند، باید گفت که بر اساس شعار مبنایی نه شرقی نه غربی انقلاب اسلامی ما نه نباید کره شمالی باشیم و نه ژاپن. ما باید خودمان باشیم. جمهوری اسلامی ایران و به قول حضرت امام راحل(ره) نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر. انقلاب اسلامی آمد تا به بزرگترین دوگانه و دوقطبی جعلی آن روز یعنی بلوک شرق و غرب پایان دهد و البته داد. نشان داد که میتوان نه در مدار کمونیسم بود و نه نوکر امپریالیسم. حال بعد از چهار دهه فیل عدهای یاد هندوستان کرده و میخواهند دوباره کشور و مملکت را گرفتار همان کلیشههای پوسیده کنند. یا باید مثل ژاپنیها تا کمر خم شویم و نوکر باشیم یا مثل کره شمالی چنین و چنان باشیم. خوراندن چنین تفکرات مسمومی به ملت، خیانتی است که عوارض و ابعاد آن دههها و سدههای دیگر روشن میشود.
یک بام و دو هوای کلانتری!
روزنامه قانون با اشاره به اظهارات اخیر رئیس سازمان محیط زیست نوشت: «عيسي كلانتري بيش از ۷۰ درصد مشکلات محیط زیست كشور را مسئله آب ميداند و ادامه روند فعلي را خطر برای نظام اعلام كرده است. اما او پس از اين سخنان، اظهار نظر ديگري نيز داشته است: «سدسازی، هم خوب است و هم بد. در جای مناسب خوب و در جای نامناسب بد است اما در شمال کشور با سدسازی موافقم».قانون در نقد اظهارات کلانتری مینویسد: «درحالي كه كارشناسان محيط زيست مخالف سد شفارود بودهاند، كلانتري اين سد را تاييد كرده است، حداقل انتظار جامعه محيط زيست كشور در حوزه آب اين بود كه كلانتري ديگر جايي براي نفوذ تفكرات سدسازي نگذارد».این گزارش میافزاید: «سدهايي كه ما ساختهايم دو برابر آبي است كه ميتوانيم ذخيره كنيم. سادهترين نتيجهگيري اين است كه بايد 50 درصد سدها را تخريب كنيم ... در درياچه اروميه، آقاي كلانتري با بسياري از پروژههاي انتقال آب و حتي سدسازي همراهي كردند؛ بدان معنا كه متاسفانه نگاه اكولوژيكي به مسايل محيط زيستي ندارند»قانون در بخش دیگری از گزارش خود آورده است: «تنها منطقهاي كه نبايد سدسازي در آنجا صورت گيرد، شمال كشور است.
بهدليل اينكه شمال كشور در طول سال بارندگي رخ ميدهد و نيازي به ذخيره آب نيست. استدلال رئيس سازمان محيط زيست به هيچ عنوان منطقي نيست كه شمال را از مناطق ديگر كشور استثنا ميدانند».