اگرچه مصرف رانیتیدین برای رفع برخی مشکلات گوارشی مفید و مؤثر است، اما مصرف بیش از اندازه آن، می‌تواند موجب بروز برخی مشکلات و بیماری‌ها شود.
مصرف قرص رانیتیدن با تجویز پزشک در نهایت تا 6 ماه مجاز است و در صورت نیاز به مصرف بیش از آن باید کنترل شده باشد، در غیر این صورت می‌تواند عوارضی را برجای بگذارد.
مصرف خودسرانه و بیش از اندازه این دارو مانع جذب «کلسیم»، «منیزیم»، «اسید فولیک»، «ویتامین B۱۲» و ویتامین D خواهد شد. بنابراین، قرص رانیتیدین را تنها در مواقع مورد لزوم که پزشک به بیمار توصیه می‌کند، باید مصرف کرد.
به گفته محققان، کمبود ویتامین B۱۲ که ناشی از مصرف بیش از حد قرص رانیتیدین است، بعد از حدود پنج سال مشخص خواهد شد. همچنین دو عارضه مهم دیگر مصرف رانیتیدین، اختلالات کبدی و کلیوی ناشی از مصرف این دارو در درازمدت خواهد بود.
مصرف هر داروی ضداسید مانند قرص رانیتیدین و امپرازول و دیگر داروهای نظیر آن نیز باید کنترل شود و در صورت لزوم به مصرف طولانی مدت، پزشک موظف است درصدد جبران عوارض ناشی از مصرف آن برآید و دستورات لازم را به بیمار بدهد. بنابراین تاکید می‌شود، هیچ دارویی را نباید خودسرانه مصرف کرد.