به گزارش مشرق، بر اساس گفته‌های رئیس‌کل بانک مرکزی، حجم نقدینگی در پایان تیر ۱۳۹۶ به رقم ۱۳۳۳ هزار میلیارد تومان و حجم پایه پولی به رقم ۱۸۶ هزار میلیارد تومان در پایان تیر ۱۳۹۶ رسید.
بدین ترتیب، دولت یازدهم در ۴ سال عمر خود ۸۵۴ هزار میلیارد تومان بر حجم نقدینگی افزوده است، چرا که در پایان تیر ۱۳۹۲ و ابتدای شروع به کار دولت روحانی، حجم نقدینگی ۴۷۹ هزار میلیارد تومان بود.
مقایسه عملکرد سه دولت اخیر در زمینه رشد نقدینگی نشان می‌دهد دولت یازدهم بدترین عملکرد را داشته است، چرا که دولت نهم ۱۲۹ هزار میلیارد تومان بر حجم نقدینگی کشور افزود و دولت دهم ۲۷۷ هزار میلیارد تومان بر این رقم اضافه کرد.
این آمارها نشان می‌دهد حجم نقدینگی جدید در دولت یازدهم بیش از ۳ برابر حجم نقدینگی جدید در دولت دهم و 6/6 برابر حجم نقدینگی جدید در دولت نهم بوده است.
بر این اساس، از رقم ۱۳۳۳ هزار میلیارد تومان نقدینگی جاری در اقتصاد ایران، ۶۴ درصد آن در دولت یازدهم، ۲۱ درصد در دولت دهم و ۱۰ درصد در دولت نهم و مابقی در دولت‌های قبل ایجاد شده است.
آمارهای بانک مرکزی بیانگر آن است که دولت حسن روحانی از پایان تیرماه ۱۳۹۲ تا پایان تیرماه ۱۳۹۶ به طور متوسط هر ماه ۱۷ هزار و ۷۹۲ میلیارد تومان نقدینگی جدید به اقتصاد کشور افزوده است، یعنی روزانه ۵۹۳ میلیارد تومان و ساعتی ۲۴ میلیارد تومان.
سؤالات مهمی که مطرح می‌شود این است که ۸۵۴ هزار میلیارد تومان حجم جدید نقدینگی در دولت یازدهم، کجا خرج شده است؟ سهم کدام اقشار جامعه شده است؟ نصیب اقشار کم‌درآمد و متوسط شده یا در قالب وام‌های کلان و میلیاردی به جیب مرفهان و پولدارها رفته است؟ چرا این پول به بخش تولید کشور تزریق نشده چراکه همچنان تولیدکنندگان از کمبود نقدینگی می‌نالند.
 شاخص دیگری که بی‌انضباطی دولت یازدهم را نشان می‌دهد، پایه پولی (چاپ پول پرقدرت) است.
دولت‌های نهم و دهم در طی ۸ سال مجموعا ۸۰ هزار میلیارد تومان پول پرقدرت چاپ کردند؛ اما دولت یازدهم فقط در ۴ سال ۹۱ هزار میلیارد تومان بر حجم پایه پولی افزود. یعنی دولت اول حسن روحانی از مجموع دو دولت احمدی‌نژاد، پول پرقدرت بیشتری چاپ کرده است.