به یاد شهید «محسن اسدی»
این سید را تنها نگذارید(حدیث دشت عشق)
خدا را شکر که به واسطه ولایت امیرالمؤمنین دینم کامل و نعمتم جامع گردید. با عرض سلام و ارادت به ساحت مقدس ولی عصر (عج) و نائب برحقش رهبر معظم حضرت آیتالله خامنهای که خداوند پرچم دست او را به صاحب اصلیاش بدهد. ان شاء الله. اینجانب چند روز گذشته در بهشتزهرا (س) بودم؛ آن دیاری که به تعبیر من (مردآباد) ایران یا تهران است. حالت عجیبی داشتم با خود میگفتم این ملت، عجب امتحانی پس دادند…. در ایران ۸ سال هر روز کنکور میگرفتن و من بیچاره غافل بودم. … البته من شاید یک بار برای دیدن این دانشگاه عظیم به منطقه گیلانغرب در سال ۱۳۶۴ و در سن ۱۲ سالگی رفتم اما چه رفتنی ای کاش خداوند من را هم در این کنکور قبول میکرد. کسانی که اکنون شنونده وصیت اینجانب هستند، در روضهها میگویم ای کاش ما در کربلا بودیم و آقایمان امام حسین (ع) و اهلبیتش را یاری میکردیم. به خدا قسم زمانی نه چندان دور میرسد که آیندگان ما میگویند ای کاش ما در زمان امام (ره) و سیدعلی خامنهای بودیم و او را یاری میکردیم. چه کسانی بودند و او را یاری نکردند. شاید ما هم مثل خیلیهای دیگر در صحرای کربلا مورد بد و بیراه قرار بگیریم. قدر ولایت فقیه را بدانید و نگذارید خدشهای به این ولایت وارد شود که آن وقت دودش اول به چشمان خودمان میرود. این سید را تنها نگذارید…