تنها فرزند شهید جمشید آقاجانی 15 ماهه بود که پدرش پیشانی‌اش را بوسید و رفت جبهه و این آخرین باری بود که بوسه گرم پدر را بر صورت خود احساس می‌کرد. بعد از آن تمام روزهایش به رنگ بی‌خبری و انتظار بود چون نه خبر شهادتی برایش آمد و نه خبر سلامتی. دیگر هیچ اثری از پدر نبود. سال‌ها با همان قاب عکس پدر که با لباس زیبای روحانیت دختر را در آغوش گرفته است زندگی کرد و پدر را با همان لباس و قامت زیبا تصور کرد. هرچند پدر همیشه در رؤیاهایش زنده بود و با او حرف می‌زد اما رنج بی‌خبری و انتظار همه روزهای کودکی و جوانی‌اش را پر کرده است. 34 سال از آن روزها می‌گذرد و دخترک 15 ماهه پدر حالا خودش یک مادر است. وقتی برایش خبر می‌آورند که استخوان‌های پدر پیدا شده، لباس‌های سفید احرامش را می‌پوشد و برای دیدار با پدر راهی معراج شهدا می‌شود.
به گزارش تسنیم، فرزند شهید آقاجانی درباره علت سپیدپوش شدنش برای دیدار پدر، می‌گوید: «دوست داشتم پاک‌ترین و زیباترین لباسم را بعد از 34 سال برای دیدار با پدرم بپوشم، دیدم به غیر از لباس احرامم که دو سال پیش در حج تمتع پوشیده بودم لباس زیباتر و پاک‌تری ندارم.»
روحانی شهید جمشید آقاجانی، پنجم اردیبهشت 1338، در روستای نرجه از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد.
وی پس از تحصیلات مقدماتی به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. سال 1358 ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. او ساکن قزوین بود و به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت تا اینکه 15 اسفند 1362، در عملیات خیبر و در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید اما اثری از پیکرش به دست نیامد. پیکر مطهر این شهید سرانجام در جریان عملیات تفحص کشف و هویتش از طریق آزمایشات DNA شناسایی شد. قرار است پیکر شهید آقاجانی در زادگاهش واقع در10 کیلومتری تاکستان به خاک سپرده شود.
پدر شهید 12 سال پیش فوت کرد اما مادر شهید در قید حیات است.