سردبیری واشنگتن پست در یادداشتی درباره «تصمیم بسیار بد» دولت دونالد ترامپ برای برهم زدن توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5(برجام) هشدار داده است.
در این یادداشت با عنوان ««ترامپ شاید در حال برنامه‌ریزی برای یک تصمیم بسیار بد درباره توافق‌(هسته‌ای) ایران باشد»، طبق عادت رسانه‌های غربی ادعاهایی درباره مواضع منطقه‌ای و برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران مطرح شده است.
واشنگتن ‌پست در این یادداشت آورده است: «دولت ترامپ علی‌رغم ادبیات بسیار تندش، دارد کار خیلی کمی برای مقابله با تهاجم ایران انجام می‌دهد. استراتژی او در سوریه برای بستن توافق‌ها با روسیه، راه را برای نیروهای تهران به منظور کنترل بر کریدوری بین دمشق و بغداد باز کرده است.
در افغانستان ایران به تدریج در حال ساختن موضع استراتژیک خود است در حالی که رئیس‌جمهور ترامپ در حال ایجاد سر و صدا درباره طرح تقویت حمایت آمریکا از دولت افغانستان است.
در یمن، آمریکا متحدانش در خلیج فارس را برای دنبال کردن یک جنگ نیابتی با تهران توانمند کرده؛ جنگی که پیروزی در آن امکان ندارد و نتیجه آن بزرگترین فاجعه انسانی جهان بوده است.
طبق نظر بازرسان بین‌المللی و جامعه اطلاعاتی آمریکا، ایران تا حد گسترده‌ای به مفاد توافق هسته‌ای سال 2015 پایبند بوده است اما ترامپ درصدد است انفعال خود در قبال مداخلات منطقه‌ای ایران را با عزمش برای از بین بردن توافق هسته‌ای مطابقت دهد.
بعد از تایید همراه با اکراه پایبندی ایران به مفاد توافق در ماه جولای، ترامپ به وال استریت ژورنال گفته بود که او در نظر دارد که در ماه اکتبر اعلام کند ایران به مفاد توافق پایبند نبوده است.
چطور می‌توان به چنین یافته‌ای رسید وقتی که جامعه بین‌المللی قضاوت دیگری دارد؟ طبق گزارش فارین پالیسی، ترامپ به یک گروه از دستیاران سیاسی خودش شامل استیو بنن که اکنون اخراج شده، دستور داده که دلیل و منطقی برای این کار (اعلام عدم پایبندی ایران به برجام) ایجاد کنند.
ایران شاید عدم تایید پایبندی این کشور به توافق را با از سرگیری غنی‌سازی اورانیومش پاسخ دهد.
ضعف ابتدایی و محوری توافق هسته‌ای، ماهیت موقت آن است. اغلب مقررات آن ظرف 8 تا 13 سال منقضی خواهد شد و پس از آن دست ایران برای انبار کردن تعداد بدون محدودیت مواد اتمی باز می‌شود.
به گزارش فارس، واشنگتن پست در پایان نوشت: چنین موضوعی این چالش را به دنبال دارد که یک دولت منطقی و عاقل آمریکا نه تنها الان از توافق هسته‌ای بیرون نرود بلکه چالش آن است که چطور بتوان محدودیت‌های اعمالی(برجام) را به آینده تسری و گسترش داد. شرکای آمریکا شاید آماده همکاری برای یک استراتژی درباره این موضوع باشند اما هیچ دلیلی برای انتظار حمایت داشتن از یک اقدام احمقانه آمریکا که سبب برگرداندن تهدید خاموش ایران بشود، وجود ندارد.