برخی می‌پندارند که بازی نکردن مقابل تیم‌های ورزشی رژیم جعلی و غاصب و کودک‌کش صهیونیستی یک موضوع سیاسی است در حالی که ابداً این گونه نیست اگر جمهوری اسلامی و ملت ایران می‌خواست سیاست را به ورزش بکشاند قطعاً نباید با تیم‌های شیطان بزرگ آمریکا بازی می‌کرد اما هرگز چنین کاری نکرده‌اند بنابراین بازی نکردن مقابل تیم‌ها و نمایندگان رژیم جعلی صهیونیستی یک کار کاملاً اخلاقی و انسانی و در جهت مقابله با یک دزد و قاتل که به زور خانه دیگری را غصب کرده است و تلاش می‌کند خود را یک نظام معمولی مثل سایر کشورها و صاحب‌خانه غصب شده نشان دهد است... و اگر کسی این قاعده را زیر پا بگذارد یک غاصب ظالم را به رسمیت شناخته و بی‌تردید در ظلم او شریک است.
این دو ورزشکار متخلف اخلاقی و توجیه‌گران خطای آنها تلاش می‌کنند این موضوع مهم خلاف اخلاق و انسانیت را به یک وفاداری به عهد با فلان باشگاه تنزل دهند لذا می‌گویند آنها به باشگاه متعهد بوده‌اند!! سؤال اینجاست، اینها که این قدر مدعی وفاداری به تعهد هستند، خب وفای به تعهدات اخلاقی و انسانی که اولی است چه می‌شود؟ چطور ممکن است کسی خود را به پایبندی به تعهد به یک باشگاه ورزشی که در نهایت قرار است او را جریمه مالی یا نهایتاً اخراج کنند اصرار بورزد اما به راحتی به تعهد به اخلاق و انسانیت که یک قانون فطری (جدای از تأکید دین) است و بالاتر از اینها به خالق خود پشت پا بزند؟!!