اخبار ویژه
9 ماه پس از سرشماری آمار بیکاری گُم شده است؟
روزنامه همشهری در گزارشی نوشت: با گذشت 9 ماه از اتمام سرشماری 95 هنوز جزئیات این آمارگیری منتشر نشده است. این سرشماری اوایل مهرماه انجام شد.
مرحله الکترونیکی و حضوری آن به پایان رسید اما هنوز جزئیات کامل نتایج آن از جمله آمار اشتغال منتشر نشده است. با توجه به اینکه در سرشماری اخیر مرکز آمار، سوالات جامع‌تری تدارک دیده بود انتظار می‌رفت در حوزه‌های مختلف به ویژه در مورد مسائلی مانند اشتغال و وضعیت مسکن اطلاعات دقیق‌تری کسب شود همچنین از سوی دیگر انتظار می‌رفت با الکترونیکی شدن سرشماری، جمع‌بندی اطلاعات نیز با سرعت بیشتری انجام شود.
نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1395 به این دلیل اهمیت زیادی پیدا کرده است که به واسطه سوالات طرح شده در آن، افراد باید به صورت دقیق و جزئي‌تر اطلاعات مورد درخواست را ارائه می‌دادند که عملا می‌توانست منجر به بروز اصلاحات اساسی در نمونه پایه آمارگیری‌های قبلی شود. اواخر اسفند سال گذشته مرکز آمار ایران گزیده نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 95 را منتشر کرده است که فقط قسمت‌هایی از اطلاعات کلی مربوط به برخی از حوزه‌ها را منعکس کرده است با وجود این اطلاعات قبلی را با چالش‌های زیادی مواجه کرد اما در این میان از برخی حوزه‌ها، مانند حوزه اشتغال، با وجود جمع‌آوری اطلاعات، هیچ‌گونه آماری منتشر نشد. این در حالی است که مثلا با انتشار یک بخش جزئی از وضعیت بازار مسکن کشور مبنی بر اینکه تعداد خانه‌های خالی به حدود 2 میلیون و 700 هزار واحد رسیده، سیاستگذاری‌ها و اظهارنظرهای کارشناسی در این حوزه با چالش جدی مواجه شد. بر این اساس، می‌توان استنباط کرد کیفیت اطلاعات کسب شده از طریق سرشماری اخیر به گونه‌ای است که می‌تواند مبنای بسیاری از سیاستگذاری‌های حاکمیتی قرار بگیرد و همین مسئله غیبت جزئیات نتایج این سرشماری را غیرموجه‌تر می‌کند.
یادآور می‌شود طبق برخی گزارش‌ها، بیکاری در سال گذشته تشدید شده است.
مدیرانی که تطمیع می‌کنند /نمایندگانی که باج می‌خواهند
محافل حامی دولت می‌گویند برخی نمایندگان فراکسیون امید، برای دادن رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی، از دولت باج و امتیاز می‌خواهند.
کانال تلگرامی روزنامه سلام نوشت: یکی از نمایندگان فراکسیون امید که در هیئت رئیسه مجلس هم عضو است از علی ربیعی برای رای اعتماد درخواست کرده است که 5 نفر از بستگانش در هیئت‌مدیره شرکت‌های بزرگ شستا منصوب شوند که بعد از مخالفت ربیعی با این درخواست نامعقول این نماینده عضو فراکسیون امید، وزیر کار را تهدید کرده است که جو رسانه‌ای بر علیه‌اش به راه خواهد انداخت.
در همین حال روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود خبر داد: تعدادی از وزرای دولت یازدهم که از کارآمدترین هستند وکارنامه‌های درخشانی دارند، به دلیل توقعات بیجا و فشارهای سیاسی زیادی که به آنها وارد شد تمایلی به ادامه کار در دولت دوازدهم نداشتند و صرفا با اصرار شخص رئیس‌جمهور و عده‌ای از صاحبنظران دلسوز حاضر شدند در دولت دوازدهم نیز باشند. در نقطه مقابل، بعضی از وزرای دولت یازدهم که عملکرد قابل قبولی نداشتند علاقه شدیدی به ماندن در دولت نشان می‌دهند و حتی برای اینکه بتوانند در دولت دوازدهم حضور داشته باشند، به نمایندگان مجلس وعده‌هائی داده‌اند و می‌دهند. همین روحیه باج‌دهی است که عده‌ای از نمایندگان مجلس را به باج‌خواهی تشویق کرده و موجب شده رأی و نظر خود را با میزان امتیازاتی که می‌گیرند منطبق کنند. این روش غلط و بسیار مضر مربوط به همه نمایندگان نیست.
این روزنامه می‌افزاید: چه بسا یک وزیر که اهل باج‌دهی نیست صرفا به خاطر همین امتیاز مثبتی که دارد نتواند رأی بیاورد و چه بسا کسانی که واجد صلاحیت‌های لازم برای تصدی وزارت نیستند به دلیل امتیازدهی در مسند وزارت قرار گیرند و امکانات و فرصت‌های متعلق به کشور و مردم را به تباهی بکشند و یا حداقل معطل نمایند.
از سوی دیگر بهرام پارسایی سخنگوی فراکسیون امید در گفت‌وگو با «انتخاب» گفت: در مورد اسناد منتشره اخیر در مورد لابی‌گری یکی از وزرا خاطر نشان کرد: اگر این کمک‌های مالی و وام‌ها در زمان دیگری انجام می‌شد، کار خوبی بود، چرا که نمایندگان ارباب رجوع دارند و می‌بایست به آنها کمک کنند، اما اینکه الان و در بحبوحه بررسی کابینه و رای اعتماد، این اتفاق می‌افتد، شبهه پیش می‌آید.
حضرتی: قطعا به 3 وزیر رای اعتماد نمی‌دهیم
عضو فراکسیون امید در مجلس گفت حداقل به 3 وزیر پیشنهادی روحانی رای نمی‌دهیم.
الیاس حضرتی در گفت‌وگو با تابناک اظهار داشت: عدم استفاده از افراد شاخص اصلاح‌طلبی که در حال حاضر مفقودالاثر شده‌اند و معلوم نیست کجا هستند، از جمله ضعف‌های بزرگ کابینه است. با این حال، در مجموع و در کل کابینه بدی نیست؛ هر چند باید افراد بهتری برای آن انتخاب می‌شد.
حضرتی با اشاره به انتخاب افراد کابینه نیز گفت: هنوز کمی زود است که مصداقی درباره افراد صحبت شود؛ اما از حق هم نباید گذشت، افرادی که انتخاب شده‌اند، گاه در حد و اندازه جایگاهی که قرار است آن را صاحب شوند، نیستند؛ برای نمونه، یکی از مهم‌ترین حوزه‌های کشور، حوزه آموزش و به ویژه آموزش و پرورش است.
ورود افرادی که درحد و اندازه وزارت آموزش و پرورش نیستند و همچنین عدم معرفی وزیر علوم جزو نقاط ضعف کابینه است.
وی درباره رأی‌آوری افراد کابینه گفت: قطعا چند نفری از وزرای پیشنهادی نمی‌توانند رأی اعتماد بگیرند. نمی‌خواهم مصداقی بگویم چه کسانی هستند، ولی برخی افراد کابینه ـ که دست کم سه تن از آنها را می‌شناسم ـ حتما رأی نخواهند آورد و روحانی باید از هم اکنون به فکر جایگزینی آنها باشد.
اصلاح‌طلبان دلواپس کابینه شدند
نشریات اصلاح‌طلب با وجود افزایش سهم در کابینه دوازدهم، همچنان ابراز طلبکاری و ناخرسندی می‌کنند.
روزنامه بهار در یادداشتی با عنوان «دلواپسی بزرگ برای کابینه دوازدهم» نوشت: اعلام اسامی کابینه دوازدهم واکنش‌های مختلفی را ایجاد کرد که اغلب منفی بود. واکنش‌هایی که بخشی از آن به عدم شناخت برخی رای‌دهندگان از مشی و روش روحانی برمی‌گردد. بخشی از آن ناشی از عدم تجانس بین وعده‌های رئیس‌جمهور، به عنوان مثال در موضوع استفاده از زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی است، بخشی از این واکنش‌ها هم به علت عدم توجه کافی روحانی به حامیان سیاسی‌اش می‌تواند باشد. اما شاید بتوان گفت دلواپسی بزرگ برای کابینه‌ای که روحانی برای دولت دوازدهم برگزیده است نه عدم جسارت کافی در این کابینه است، نه در عدم حضور اقلیت‌ها و زنان و نه در سهم نه چندان زیاد اصلاح‌طلبان حامی روحانی.
دغدغه و دلواپسی اساسی برای کابینه دوازدهم هیچ‌کدام از این موارد نیست. از انتخاب‌های حسن روحانی غمگین، متعجب و دلواپسیم به این دلیل که آن چه روحانی وعده‌اش را به مردم داده است بسیار بعید است که با چنین کابینه‌ای محقق شود. روحانی وعده فضایی باز در عرصه فرهنگ و هنر را داده بود، آیا انتخاب چهره‌ای که مهم‌ترین خصلت و ویژگی‌‌اش کوتاه آمدن در برابر فشارهای بیرونی است دولت را در تحقق این امر یاری می‌کند، وعده روحانی در حوزه سیاسی زدودن نگاه امنیتی بوده است، آیا برگزیدن چهره‌ای برای وزارت کشور که در روزهای انتخابات شاهد جدال آشکار او با منتخب اکثریت بودیم باعث کاهش نگاه امنیتی در حوزه سیاسی خواهد شد؟
آیا برگزیدن فردی برای وزارت ارتباطات که در کارنامه خود درگذشته حضور در نهادی را تجربه کرده است که بخشی از جامعه تصویری ناخوشایند از آن را در ذهن دارد اقدامی منطقی و در راستای برنامه‌های اعلامی رئیس دولت دوازدهم بوده است؟
آیا برای وزارت آموزش و پرورش فردی که مقبول جامعه فرهنگیان باشد وجود نداشت و حتما می‌بایست این قشر مهم در جامعه را با انتخابی خنثی و ضعیف گلایه‌مند می‌کردیم؟
روزنامه وقایع اتفاقیه هم در یادداشتی با عنوان «در حسرت تغییرات ملموس» نوشت: از ظهر سه‌شنبه که اسامی وزیران پیشنهادی رئیس‌جمهوری منتشر شد در فضای مجازی و در میان حامیان دولت، جوی از نارضایتی، نگرانی و اعتراض پدید آمد. وقتی به اسامی وزرای پیشنهادی نگاه می‌کنیم به نظر می‌رسد کابینه معرفی شده نسبت به دوره قبل افت فاحشی نکرده اما نارضایتی به طرز عجیبی زیاد است و شاید این فضا برای حسن روحانی هم تا حدی غافلگیرکننده باشد. به راستی مشکل کابینه پیشنهادی روحانی چیست؟ چرا گروه‌های مختلف حامی روحانی عموما ناراضی هستند؟ برای پاسخ به این سؤال باید کمی به عقب برگردیم. مرداد ماه 92 مجلس نهم با ترکیبی از اصول‌گرایان تندرو سرکار بود. در آن مقطع قابل درک بود که هر وزیری نمی‌تواند رأی اعتماد بگیرد در نتیجه انتظارات حامیان دولت زیاد نبوده و هسته مرکزی حامیان دولت با ترکیب پیشنهادی رئیس‌جمهوری، همراهی کردند و از همانجا تصمیم گرفتند تلاش کنند ترکیب مجلس دهم تغییر کرده و مجلسی همسو با دولت تشکیل شود.
تغییر ترکیب مجلس از یکسو و رأی 24 میلیونی اردیبهشت ماه 96 به حسن روحانی از سوی دیگر، باعث شد انتظارات از کابینه دوم روحانی افزایش پیدا کند. درعین حال انتقاد حسن روحانی از افرادی که گیوه ورنکشیده بودند و همزمان وعده‌های اسحاق جهانگیری برای توجه بیشتر به زنان، جوانان و اقوام باعث شد حامیان دولت، خواب و خیال‌های زیادی در ذهن بپرورانند.
به عنوان مثال، افرادی که در ایام تبلیغات با یادآوری تغییرات ملموس از روحانی حمایت می‌کردند انتظار داشتند در چهار سال دوم، تغییرات بیشتری را ببینند. این تغییرات می‌توانست جلوه‌ها و نمودهای مختلفی داشته باشد اما اتفاقی که ظهر سه‌شنبه رخ داد این بود که مشاهده وزیران جدید پیشنهادی هیچ دلگرمی خاصی در هواداران ایجاد نکرد و هیچ ذوق و شوق و امیدی برنینگیخت.
کابینه جدید در کنار حضور وزرای افتخارآفرینی چون ظریف و زنگنه در عمل هیچ حرف تازه و جدیدی نداشت.
به عنوان مثال در ترکیب وزیران پیشنهادی نام هیچ زنی دیده نمی‌شود، هیچ جوان اصلاح‌طلبی وجود ندارد، همچنان اثری از اهل سنت و اقوام نیست و رد و نشانی از چهره‌های محبوب اصلاح‌طلب هم دیده نمی‌شود. اگر خلاصه بخواهم بگویم برای بدنه ستادی حامی دولت، مجموعه کابینه پیشنهادی هیچ جذابیتی نداشته و هیچ دلخوشی، دلگرمی و رضایتی ایجاد نکرد تا با افتخار بگویند ما اثر رأی خود را به صورت ملموس مشاهده کردیم. به این اتفاقات اضافه کنید زمزمه کنار گذاشته شدن سه نفر از معاونان رئیس‌جمهوری با گرایش اصلاح‌طلبی و همزمان، طرح شایعاتی درباره سوابق امنیتی یکی از وزرای معرفی شده و در نهایت مجموعه‌ای از اتفاقات که همگی دست به دست هم داد تا کابینه جدید به مذاق حامیان روحانی خوش نیاید.
در این میان روزنامه ستاره صبح در گزارشی با عنوان «کابینه پرمنتقد و کم‌طرفدار» نوشت: نقطه قوت چشمگیری از نگاه منتقدان در کابینه دیده نمی‌شود. همان گونه که انتظار می‌رفت، معرفی لیست وزرای پیشنهادی به مجلس، نه‌تنها به حرف و حدیث‌ها در این ارتباط پایان نداد، بلکه بر حجم آنها نیز افزود. از شامگاه سه‌شنبه تاکنون، فضای مجازی مملو از پیام‌هایی است که رئیس‌جمهور را به خاطر ترکیب کابینه دوازدهم نکوهش می‌کند. عده‌ای بالا رفتن میانگین سنی دولت را بهانه‌ای برای انتقاد یافته‌اند و عده‌ای دیگر عدم حضور زنان در میان وزرای پیشنهادی را دلیل رویگردانی خود از روحانی عنوان می‌کنند. انتقادها از کابینه پیشنهادی به صفحه نخست روزنامه‌ها نیز راه یافت. عدم تغییر ملموس در ترکیب هیئت دولت و همچنین سن بالای برخی از وزرای پیشنهادی از جمله مواردی است که در اکثر روزنامه‌ها به آن پرداخته شده است. با این وجود عده‌ای نیز هستند که معتقدند باید به این افراد فرصت داد و دید در میدان عمل چگونه ظاهر می‌شوند و بهتر است حامیان روحانی قصاص قبل از جنایت نکنند. با این وجود این امر غیرقابل کتمان است که حامیان انتخاباتی روحانی و بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان به دیده تردید به لیست وزرای پیشنهادی می‌نگرند و نسبت به 4 سال آینده نگرانی‌های جدی دارند.