سرویس ورزشی-
حرف درباره اصلاح وضع فوتبال، سالم‌سازی محیط آن، مبارزه با جریانات زیاده‌خواه، مخل و مخرب و ... از زبان مسئولان مختلف ورزش و این رشته زیاد به گوش رسیده است اما متاسفانه این حرف‌ها کمتر به وادی «عمل» گام نهاده وکمتر مسئول و مدیری پیدا شده که به وقت اقدام، مطابق و متناسب آن حرف‌ها و شعارها گام برداشته باشد.
امروز هم آن حرف‌های منطقی و آن نکات اصولی از زبان مسئولان شنیده می‌شود، اما متاسفیم که بدون تعارف عرض کنیم هنوز «اراده» و عزم جدی برای عملی کردن آن حرف‌ها و شعارها در نزد مسئولان دیده نشده است.
همین یکی، دو ماه پیش بود که تیم فوتبال جوانان ایران در عین شایستگی در آوردگاه جهانی از دور مسابقات کنار رفت. با نظر معترضان و کسانی که این‌طور مواقع معمولا آش خود را به هم می‌زنند، کاری نداریم، اما در تحلیل و از زبان اکثر آدم‌های باشخصیت و کارشناسان واقعی این فوتبال شنیده شد که آنان علت این ناکامی را در مسائل فنی و ضعف مربیگری و «کوچینگ» این تیم می‌دانستند، و ...
با این همه در کمال تعجب فدراسیون فوتبال همان کادر فنی شکست خورده را - که حداقل به طور طبیعی بعد از آن ناکامی از روحیه لازم برخوردار نبود - در راس تیم امید گماشت و ... از نتایج تیم امید هم در رقابت‌های مقدماتی جام آسیا، همه خبر داریم و ... البته بعد از این ناکامی‌ جدید مسئولان فوتبال وکارشناسان رسمی و برخی اعضاء کمیته فنی فدراسیون به توجیهات همیشگی برای ماستمالی کردن این شکست روی آوردند و اینجا و آنجا مطرح کردند و ... توجیهاتی که فقط «توجیه» بود و با تکیه بر همین توجیهات و رفتارهاست که می‌گوییم علی‌رغم همه آن حرف‌ها و شعارها درباره سالم‌سازی فوتبال و مبارزه با موانع پیشرفت و ...
هنوز اراده جدی برای عملی ساختن این شعارها و حرف‌ها در نزد مسئولان ورزش و فوتبال دیده نمی‌شود و این رشته پرطرفدار کماکان گرفتار رفیق‌بازی‌ها و توصیه‌ها و سفارش‌ها و تعارفات و رودربایستی‌هاست. هنوز منافع ملی در این رشته جدی گرفته نشده و خواست و نظر و احساسات مردم و جوانان علاقه‌مند به فوتبال در نزد مسئولان بها و ارزش چندانی ندارد.