اخبار ویژه
8هزار میلیارد تومان هزینه تعطیلی دیروز تهران
احمد توکلی می‌گوید، تعطیلی تهران برای مراسم تحلیف، 8هزار میلیارد تومان هزینه دربرداشته است.
وی ضمن یک بررسی اقتصادی نوشت: هزینه عادی مراسم تحلیف با حضور هیئت‌های خارجی، هزینه پذیرایی و هزینه حفاظت از آنهاست، اما هزینه بزرگتر و مهمتر هزینه تعطیلی یک روزه تهران است. گرچه ظاهرا دولت فقط دستگاه‌های دولتی و بنگاه‌های بخش عمومی را تعطیل اعلام کرده است، اما به دلیل تعطیلی بانک‌های دولتی و خصوصی؛ گستردگی دخالت دولت در امور اقتصادی، که کار بخش خصوصی بدون حضور دولت لنگ می‌شود. و وزن سنگین تهران در اقتصاد کشور، تعطیلی به بخش دولتی و به تهران بزرگ محدود نمی‌ماند ؛ بلکه بر کسب و کار در همه بخش‌ها و در سطح کشور تأثیر جدی می‌گذارد.
بعید می‌دانم این تأثیر از نیمی از تولید ملی نصف روز کامل کمتر باشد. بر اساس این برآورد سرانگشتی، میزان این هزینه قابل تخمین است. صندوق بین‌المللی پول تولید ملی ایران را در سال جاری، با روش برابری قدرت خرید(PPP)، 1540 میلیارد دلار برآورد کرده است.
با این مقدمات، درآمدی که با تعطیلی شنبه تهران کسب نمی‌شود 2/1 میلیارددلار است و به قیمت امروز ارز در بازار تهران(هر دلار 3835 تومان) تعطیلی شنبه تهران حدود 8000 میلیارد تومان برای اقتصاد ملی و میلیاردها تومان برای خزانه دولت هزینه در بر دارد.
توکلی می‌افزاید: وضع دولت از نظر بدهی به نظام بانکی، نظام پیمانکاری، مردم، سازمان‌های عمومی غیردولتی مانند سازمان تأمین اجتماعی و کارکنان خودش بسیار بالا رفته است: بدهی بخش دولتی به نظام بانکی به 220 هزار میلیارد تومان رسیده است. این قلم در ابتدای سال 1392 مبلغ 91 هزار میلیارد تومان بود. یعنی در طول خدمت دولت یازدهم تقریبا دو و نیم برابر شده است.
بدهی چند ده هزار میلیارد تومانی دولت پیشین به مردم، ناشی از فروش انواع اوراق قرضه در طول خدمت دولت یازدهم بیش از 47هزار میلیارد تومان اضافه شد (ارقام از نماگرهای اقتصادی بانک مرکزی شماره‌های 83 و87 جدول صفحه 18) بدهی به سازمان تأمین اجتماعی به 110 هزار میلیارد تومان رسیده (60 هزار تا پایان دولت قبل و 50 هزار در دولت یازدهم) از بدهی هنگفت دولت به پیمانکاران هنوز هزاران میلیارد تومان باقی است. به اینها مطالبات کارکنان دولت را نیز بیفزایید.
کار به جایی رسیده است که به رغم تخصیص اعتبارات کلان به طرح تحول سلامت، به دلیل ماهیت این طرح الان بسیاری از بیمارستان‌های دولتی نه تنها به شرکت‌های پخش دارو بلکه به نانوایی و قصابی هم بدهکارند. در چنین وضعیتی از وضع اقتصادی کشور و خزانه دولت، آیا هزینه‌هایی که برای دعوت از مهمانان خارجی بر اقتصاد ملی و دولت تحمیل می‌شود، عقلایی است؟
مراسم قانونی و مدنی که جای سران فتنه نیست
خواهرزاده خاتمی می‌گوید جای خاتمی به عنوان رئیس‌جمهور سابق در مراسم تحلیف روحانی خالی بوده است.
محمدرضا تابش در مصاحبه با نشریه صدا می‌گوید: دوره اول ریاست جمهوری آقای محمود احمدی‌نژاد همزمان با مجلس هفتم بود و آقای‌غلامعلی حداد عادل هم ریاست آن را برعهده داشتند.
در این مراسم هم از مدعوین دعوت شده بود و بر اساس رسمی که وجود داشت از آقای خاتمی دعوت کرده بودند و ایشان هم حضور داشتند.
در دوره هشتم مجلس که مصادف با ریاست آقای دکتر علی لاریجانی بر مجلس و همزمان با دور دوم ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد بود حوادث 88 اتفاق افتاده بود و کدورت‌هایی بین مسئولان و جناح‌های سیاسی بود. در آن دوره دیگر از جناب آقای خاتمی دعوت نشده بود. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی حضور داشتند.
وی می‌افزاید: من معتقدم در هر صورت مقاماتی که با رای مستقیم مردم انتخاب شدند حتی زمانی که در مسند قدرت هم نیستند احترام به آنها ایجاب می‌کند که در مجالس و محافل رسمی که برد بین‌المللی دارند حتما حضور پیدا کنند. هم از نظر اخلاقی و آموزه‌های دینی مورد توصیه و تاکید است و هم به لحاظ عرف دیپلماتیک. در هر صورت ممکن است که کدورت‌ها و اختلاف‌نظرهایی وجود داشته باشد اما اینها مانع ادای وظیفه دیپلماتیک و اخلاقی و انسانی نیست.
درباره اظهارات آقای تابش باید گفت که ظاهرا ایشان توجه نکرده‌اند مراسم تحلیف، برنامه‌ای قانونی و مدنی است و منطقا افرادی که سر خصومت با مدنیت و قانون دارند، جایشان در چنین محافلی نیست.
خاتمی با وجود اذعان مخفیانه به اینکه ادعای تقلب دروغ بوده، در علن سردسته شورش علیه رای مردم و جمهوریت و (سپس) اسلامیت نظام شد و با وجود هشدار مکرر همه دلسوزان به ویژه رهبر حکیم انقلاب، نتوانست خود را از اسارت عناصر وابسته‌ای که به دور او حلقه زده بودند، بیرون آورد و اسباب گستاخی دشمنان را فراهم آورد.
در آموزه‌های شرعی، حکم چنین عناصری بغی و محاربه است و همین که از صدقه سر رأفت و بزرگواری نظام، مجازات نشده‌اند باید هر روز هزار مرتبه شکر و استغفار بجای آورند.
بانک مرکزی دولت یازدهم رکورددار بی‌انضباطی شد
« با وجود تمسخر دولت قبل از سوی مسئولان دولت یازدهم بابت چاپ بی‌رویه پول پرقدرت و افزایش پایه پولی، دولت فعلی گوی سبقت را در این زمینه ربوده است.»
پایگاه اینترنتی مشرق نوشت: بر اساس گزارش بانک مرکزی، در پایان تیر ۱۳۹۲ حجم پایه پولی کشور ۹۵ هزار و ۸۰۴ میلیارد تومان بود که به منزله ۸۰ هزار میلیارد تومان چاپ پول پرقدرت در ۸ سال عمر دولت‌های نهم و دهم (پایان تیر ۱۳۸۴ تا پایان تیر ۱۳۹۲) بود.
حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان از این رقم، مربوط به خط اعتباری مسکن مهر بود زیرا دولت قبل حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان پول چاپ کرد تا صرف ساخت مسکن مهر شود. این مسئله بارها از سوی مسئولان دولت فعلی مورد انتقاد واقع شده است.
با این حال بر اساس آمارهای بانک مرکزی، در ۴۴ ماه عمر دولت یازدهم (ابتدای مرداد ۱۳۹۲ تا پایان اسفند ۱۳۹۵) بیش از ۸۴ هزار میلیارد تومان پول چاپ شده است.
به عبارتی دولت یازدهم در همین ۴۴ ماه بیشتر از کل ۸ سال دولت احمدی‌نژاد، پول چاپ کرده است.
در مذمت چاپ پول بهتر است به سخنان پیمان قربانی معاون اقتصادی بانک مرکزی در دولت یازدهم رجوع کنیم که در ابتدای مسئولیتش در بانک مرکزی در سال ۱۳۹۲ به تمسخر دولت قبل پرداخت و گفت: هیچ کشوری با چاپ پول نتوانسته اقتصاد خود را رونق دهد.
از آنجا که ولی‌الله سیف از ابتدای دولت یازدهم عهده‌دار سمت بانک مرکزی شد، می‌توان گفت ولی‌الله سیف بدترین عملکرد را در تاریخ بانک مرکزی ایران و در میان سایر روسای بانک مرکزی در زمینه چاپ پول داشته است؛ چرا که همه روسای کل بانک مرکزی قبل از سیف، مجموعا کمتر از ۹۶ هزار میلیارد تومان پول چاپ کردند اما سیف یک‌تنه در کمتر از ۴ سال، ۸۴ هزار میلیارد تومان پول چاپ کرد و در اختیار دولت قرار داد تا صرف مخارجش کند.
جالب آن که دیگر از ناحیه مقامات و مسئولان دولت یازدهم و بانک مرکزی، انتقادی نسبت به افزایش پایه پولی در دولت قبل صورت نمی‌گیرد.
آفتاب یزد: سکته کردن ملاک ممنوعیت از شهردار شدن نیست
یک فعال اصلاح‌طلب می‌گوید برخی گزینه‌های اصلاح‌طلبان برای شهرداری تهران پیر شده‌اند و مناسب شهرداری نیستند.
جواد امام در مصاحبه با روزنامه آفتاب یزد گفت: خوب بود نخبگان جامعه، اصحاب رسانه، مدیران و نمایندگان و اعضای شورای شهر مسیر را اصلاح می‌کردند و ما به سمت پوست‌اندازی و کادرسازی در سطح مدیران می‌رفتیم تا این دوره زمینه‌ای شود تا بتوانیم در دوره‌های بعد نیروهای جوان‌تری را وارد عرصه کنیم.
وی می‌افزاید: باید از دوستان پا به سن گذاشته در اتاق‌های فکر و حوزه‌های مشورتی کمک بگیرند. وقتی شرایط فراهم نمی‌شود که مدیران بعدی در راس کار قرار بگیرند عملا سن مدیران بعدی ما هم بالا می‌رود. ما باید در یک جایی این سد را بشکنیم. حداقل شورای شهری که موانع و محدودیت‌های کمتری دارد، می‌توانست الگویی برای کشور باشد. این مشکل مدیریتی فقط محدود به شهرداری نیست.
وی می‌گوید: شورای شهر در گام اول یکسری مسائل را نادیده گرفت و آن اعلام آرای گزینه‌های شهرداری بود. شما این افراد را از حالت برابر خارج کردید. شورا نباید این آرا را اعلام می‌کرد، چون بعضی از این آقایان اصلا نپذیرفته بودند که گزینه شهرداری باشند. خوب بود اعلام می‌کردند که ما در فرآیند رای‌گیری به این 7 نفر رسیدیم بعد حتی با کسانی که نپذیرفته بودند رایزنی می‌کردند. شورا از گزینه شهرداری برنامه می‌خواهد. این برنامه باید مطابق چه چیزی باشد؟
این اصلاح‌طلب در عین حال در پاسخ این سؤال که «بعضی از این گزینه‌ها زمانی پست‌های مختلف دولتی را به‌دلیل نداشتن شرایط مساعد جسمانی رد کرده بودند. شهرداری تهران هم جایگاه بسیار پرتنشی است. به نظر شما سلامت جسمی افراد در انتخاب شهردار باید مدنظر باشد؟»، گفت: هر فردی ممکن است یک زمانی نیاز به درمان و استراحت داشته باشد. بیماری که مادام‌العمر نیست. اگر این طور باشد که سیستم درمانی ما مشکل دارد. کسی که سکته می‌کند می‌گویند مدتی رانندگی نکند. ولی آیا این فردی که سکته کرده از حیز انتفاع ساقط می‌شود؟ ما نباید این مسائل را بهانه قرار دهیم. کسی که مقطعی بیمار بوده و نیاز به استراحت داشته است امروز این مسئله قابل توجه نیست. اما اگر کسی در حال حاضر از نظر جسمانی توانایی ندارد، این مسئله مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. همه انسان‌ها ممکن است در مقطعی بیمار شوند.
برخلاف این ادعا، محمدعلی نجفی 4 سال پیش ضمن استعفا از ریاست میراث فرهنگی و گردشگری گفت که به خاطر ناراحتی قلبی، پزشکان وی را از کار اجرایی منع کرده‌اند.
مرعشی برای شهردار شدن خود روی بیماری نجفی حساب می‌کند
یک سایت اصلاح‌طلب می‌گوید طرح نامزدی محمدعلی نجفی، بازی کارگزاران برای شهردار کردن حسین مرعشی یا محسن هاشمی است.
«خرداد» نوشت: رقابت توام با عدم شفافیت و زد و بندهای نامتعارف و جهت‌گیری‌های غیرسازنده برای انتخاب شهردار می‌تواند تبدیل به پاشنه آشیل اردوگاه اصلاحات شده و تاثیر بسیار منفی در نگاه حامیان بدنه اصلاحات خواهد داشت، حامیانی که یگانه سرمایه و تنها نقطه مثبت و ارتقابخش اصلاح‌طلبان در سپهر سیاسی در همه فراز و نشیب‌ها بوده‌اند.
این روزها مع‌الاسف شاهد هستیم که برخی طیف‌ها در این مسیر گام برداشته و تحرکات آنان شائبه‌برانگیز و عجیب شده است. با آنکه اعضای شورای شهر، موکدا تاکید کردند که بر اساس میثاق‌نامه، هیچ‌یک از اعضای شورا نمی‌بایست تا پایان عمر کاری خود از شورا خارج شوند و محسن هاشمی رفسنجانی نیز به همین واسطه اعلام کرد که از نامزدی در شهرداری انصراف داده است، نگاه به خط رسانه‌ای جریان حامی وی نشان‌دهنده آن است که هنوز آنان برای شهرداری هاشمی خیز برداشته و گویا نمی‌خواهند از موضع خود کوتاه بیایند.
این پایگاه خبری درباره راهبرد طیف کارگزاران اضافه کرد: به نظر می‌رسد آنان از مدل شهردار پوششی برای رسیدن به این مقصد و هدف می‌خواهند بهره بگیرند، چگونه؟ آنان در سایه گزینه موجه و شناخته شده‌ای چون محمدعلی نجفی که با اقبال در شورا و در بدنه حامیان روبه‌روست، حرکت می‌کنند و پس از شهرداری وی و پس از مدتی چشم به آن دارند که به علت بیماری نجفی یا خسته شدن او از چالش‌های شهرداری(که کم هم نیست) او این جایگاه را ترک و آنگاه آنان هاشمی را به عنوان بهترین گزینه فوری و آنی مطرح کنند. البته این تنها گزینه آنان نیست، حسین مرعشی هم بسیار به این استراتژی دل بسته، آنچنان که تاکید دوچندانی مبنی بر این دارد که با نجفی به مثابه سیبی از وسط نصف شده است و برنامه مشترک دارد و...
نکته‌ای که با واکنش نجفی نیز روبه‌رو شده و او گفت که نیاز به سخنگو ندارد، نکته‌ای که نشان می‌دهد، نجفی خود تمایلی به این دست راهبردهای حزب کارگزاران ندارد و نیک می‌داند که با این ترفندها، حیثیت و اعتبار و آبروی وی به ثمن بخس از کف رفته و او هزینه قدرت‌طلبگی دیگران خواهد شد.
خردادنیوز در پایان نوشت: هم باید به نجفی گوشزد کرد که بسیار حواسش به اطرافیان دوست‌نما باشد و هم به اعضای شورای شهر متذکر شد که حواسشان به این موضوع باشد و تضمین‌های لازم و تمهیدات مکفی را بیاندیشند تا به ثمن بخس اعتبار و حیثیت اصلاح‌طلبان بازیچه میل و علاقه برخی افراد به صندلی شهرداری نشود.