مرعشی نامزدهای دیگر را مرخص کرد /شهردار یا منم یا نجفی!
در حالی که 5 نامزد شهرداری تهران، برای برنامه نوشتن سرکار گذاشته شده‌اند، حسین مرعشی سخنگوی کارگزاران برای چندمین بار گفت که او یا محمدعلی نجفی شهردار می‌شوند.
مرعشی که عملکرد قیم‌مآبانه‌ای در شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان و تحمیل فهرست نامزدهای شورای شهر، صدای کسانی چون منتجب‌نیا و عارف و... را درآورد، در حاشیه ختم مادر علی‌اکبر محتشمی‌پور به خبرنگاران درباره نامزد شهرداری تهران گفت: من و آقای نجفی از هم جدا نیستیم که بخواهیم با هم ائتلاف کنیم؛ ائتلاف جایی معنی می‌دهد که جدایی وجود داشته باشد. ما یکی هستیم و مانند سیبی که از وسط نصف کرده باشند.
مرعشی گفت: اگر نجفی شهردار شد من اتاق فکر ایشان هستم و اگر من شهردار شوم نجفی اتاق فکر من می‌شود.
مرعشی در مورد رایزنی بین حزب کارگزاران و اتحاد ملت برای شهرداری تهران هم اظهار داشت: ما با همه احزاب حتی با موتلفه رایزنی کرده‌ایم.
وی در زمینه حضور خود در لیست انتخاب شهرداران هم اظهار داشت: من به زور وارد لیست نشده‌ام؛ استدلال کارگزاران بود که در انتخاب لیست شهرداران باشم و من حرف و استدلال آنها را پذیرفتم. من یک آدم حزبی هستم.
مرعشی پیش از این دارای سابقه محکومیت در دادگاه و زندان است. محمدعلی نجفی دیگر عضو کارگزاران 66 ساله، از 4 سال قبل با تاکید پزشکان و به خاطر ناراحتی قلبی از کار اجرایی سنگین ممنوع شده و این در حالی است که شهرداری پایتخت جزو سنگین‌ترین امور اجرایی است.
همزمان با این مواضع، کسانی چون الهه کولایی و محمد علیزاده و...آرزو دارند که شهردار تهران شوند اما گویا به خاطر اینکه فهرست 21 نفره شورا توسط کارگزاران (تیم کرباسچی و مرعشی) چیده شده، قرار است شهرداری غنیمت این حزب باشد.
محسن مهرعلیزاده به تازگی در مصاحبه با روزنامه ستاره صبح گفته بود حضور در شهرداری مفیدتر از دولت است. وی می‌گوید تمام گزینه‌های شهرداری از شانس برابر برخوردارند اما اخیرا الهه کولایی فاش کرد که ابتدائاً نامزدی وی برای شهرداری نمایشی بوده و او در عین حال جدی گرفته است.

رونق کاسبی‌ پُست در میان نامزدهای وزارت و شهرداری
یک سایت حامی دولت از رواج «کاسبی‌پست» برای معرفی نامزد وزارت یا شهرداری خبر داد.
انتخاب با بیان اینکه با شکل پرجنب‌وجوش و سودمند این روزها آشنا شوید، نوشت: این روزها شاهد انتشار اسامي مختلف در حوزه كانديداهاي شهرداري يا وزارتخانه‌ها هستيم؛ اسامي كه بعضاً حقيقي و مطرح هستند و بسياري كه در اين ميان، نه اندازه كانديداتوري اين پست‌ها هستند و نه حتي خود باور مي‌كنند كه به چنان صندلي‌هايي تكيه زنند! اين گزينه‌ها «فيك» هستند و خود نيز نسبت به ساختگي بودن اين گمانه، باور دارند!
به گزارش خبرنگار «انتخاب»؛ اين افراد طي هفته‌هاي اخير، به طرق مختلف در حال مطرح كردن خود در رسانه‌ها هستند. برخي مستقيماً خود را مطرح مي‌كنند و برخي ديگر، با واسطه دست به دامن رسانه‌ها شده‌اند! اما اين رفتار چه سود و عايدي براي اين كانديداهاي قلابي دارد؟!
بررسي‌هاي خبرنگار «انتخاب» نشان مي‌دهد، كاسبي پست و تشكيل اتاق فكر و ستادهاي مختلف، در اين زمينه وسعت گرفته و به چهره‌هاي رده چندمي رسيده كه همه تلاش خود را براي شكار يك پست دلچسب به‌كار بسته‌اند.
اين جماعت، اما از انتخاب خود به عنوان شهردار يا وزير، اطميناني بيش از خوانندگاني دارند كه بي اطلاع از همه چيز، خبر سفارشي مذكور را مي‌خوانند! آنان مي‌دانند قرار نيست نه وزير شوند و نه شهردار؛ اما معتقدند از اين رهگذر، مي‌توان پست‌هايي ذيل شهرداري يا وزارتخانه را تصاحب كرد!
براساس اين مدل به روز شده «كاسبي پست»، پس از طرح نام اين افراد به عنوان گزينه شهرداري يا وزارتخانه، دو مدل قابل پيش‌بيني ا‌ست. مدل اول چنين است كه پس از طرح نام در رسانه‌ها، فرد مذكور طي تماس با گزينه اصلي و حقيقي، كناره‌گيري خود به نفع وي را اعلام مي‌كند تا بخاطر اين فداكاري و حقي كه بر ذمه‌اش مي‌گذارد، مستحق دريافت يك پست نان و آب‌دار شناخته شود!
براساس مدل دوم، برخي تنها توان طرح نام خود را در رسانه‌ها دارند و حتي امكان ارسال پيام فداكارانه خود «به گزينه اصلي» را ندارند؛ همين طرح نام در رسانه‌ها، اما كفايت مي‌كند؛ او اين «گمانه‌سازي رسانه‌اي» را به عنوان رزومه پُر و پيمان خود، به اين سو و آنسو مي‌برد تا بالاخره بتواند براي خود پستي نان و آب دار فراهم كند؛ شهردار نشد، معاون شهردار، نشد؛ يك اداره كل با بودجه قابل توجه نيز كفايت مي‌كند! نشد، تغيير لاين مي‌دهيم از تهران به كلانشهر ديگر، يا از اين وزارتخانه به وزارتخانه‌اي ديگر مي‌روند! بالاخره  يكي اين وسط، فريب اين آب و تاب رسانه‌اي را مي‌خورد، تا گزينه فيك، قالب شود!
حالا خوب است بار ديگر، اخبار بعضاً سفارشي برخي رسانه‌ها در «گمانه‌زني كانديداهاي شهرداري تهران، كلانشهرها يا وزارتخانه‌ها» را مرور كنيد؛ كانديداهايي حقيقي، پرتوان و باسابقه را از ديگر گزينه‌ها تميیز كنيد تا به كانديداهايي بعضاً فيكي برسيد كه با استفاده از يكي از دو مدل فوق‌الذكر (يا شايد مدل‌هاي به‌روز شده جديد)،  به «كاسبي پست» مشغولند! اين مجموعه رفتار حيرت‌انگيز، اما اين روزها به يكي از مشاغل پرجنب و جوش و اتفاقاً خوش سرانجام بدل شده است!

امضای قرارداد با توتال بدون تصویب و امضای سند رازداری و محرمانگی
وزارت نفت، بند 13 مصوبه دولت درباره قراردادهای جدید نفتی را دور زده است.
به گزارش رجانیوز، وزارت نفت در شرایطی هفته گذشته اولین قرارداد از مدل جدید قراردادهای نفتی موسوم به IPC را با کنسرسیومی بین‌المللی به رهبری شرکت توتال فرانسه منعقد کرد، که در اولین گام عملا بند 13 مصوبه سال گذشته هیئت دولت درخصوص رازداری و محرمانگی قراردادها را نقض کرد.
سال گذشته همزمان با اوج‌گیری انتقادات کارشناسان درباره نقاط ضعف متعدد قراردادهای جدید نفتی، مقام معظم رهبری در نامه‌ای به رئیس‌جمهور، تذکراتی را به دولت دادند. در بخشی از این نامه آمده بود: «اینجانب به خاطر مصالح و منافع کلان کشور تاکید دارم که اولا در تصمیم‌گیری نهایی همه نهادهای قانونی وظایف خود را مجدانه پیگیری کنند، ثانیا نکات پیوست که کارشناسان زبده امور نفتی بر آن اصرار دارند به طور جدی مورد توجه قرار گیرد».
یکی از نکاتی که در این نامه مورد تاکید مقام معظم رهبری قرار گرفته بود، توجه به ملاحظات امنیتی و همچنین دسترسی شرکت‌های بین‌المللی به اطلاعات میادین نفتی و لزوم نظارت شورای عالی امنیت ملی در این خصوص است. در بند 8 این نامه آمده بود: «رسیدگی و جمع‌بندی درباره سازوکار اعمال و رعایت ملاحظات امنیتی و حفاظتی در همکاری با شرکت‌های بین‌المللی و دسترسی آنها به اطلاعات محرمانه میادین نفتی در این قراردادها در شورای عالی امنیت ملی».
همین مسئله نیز موجب شد تا هیئت دولت در مصوبه خود تحت عنوان «شرایط عمومی، ساختار و الگوی قراردادهای بالادستی نفت و گاز» مورخ 16 مرداد 95، با پیش‌بینی سندی موسوم به «رازداری» راهکار نسبتا قابل قبولی برای اطمینان در این خصوص ایجاد کند. بند 13 این مصوبه مقرر می‌کند تا تمامی شرکت‌هایی که به نحوی از اطلاعات مخازن نفت و گاز مطلع می‌شوند ملزم باشند پیش از آن که به این اطلاعات دست‌یابی پیدا کنند، سند «رازداری» را امضا کرده و ضمن آن متعهد شوند که تمامی اطلاعات دریافتی را به طور محرمانه نزد خود نگاه دارند. این ماده بیان می‌کند:
«پیش از تحویل اطلاعات مخازن نفت و گاز به شرکت‌های طرف مذاکره با شرکت ملی نفت ایران و یا شرکت‌هایی که مایل به حضور در مناقصه‌های مربوط به اجرای طرح‌های موضوع این تصویب‌‌نامه می‌باشند (و صلاحیت اولیه ایشان به تأیید شرکت ملی نفت ایران رسیده)، این شرکت‌ها باید، سند رازداری و حفظ محرمانگی (Confidentiality Agreement)  این اطلاعات را به امضا برسانند و طی آن متعهد شوند که مدیران، کارکنان، کارشناسان و دیگر افراد ذیربط شرکت امضاکننده سند مذکور و نیز شرکت‌های تابعه آن که حسب ضرورت باید بدین اطلاعات دسترسی داشته باشند، اطلاعات دریافتی را مطابق با مفاد سند یاد شده به شکل کاملا محرمانه نگاه خواهند داشت و بدون مجوز شرکت ملی نفت ایران (و ترتیباتی که در سند یاد شده مشخص می‌شود)، این اطلاعات را در اختیار هیچ شخص ثالثی قرار نخواهند داد و هرگاه مشخص شود که این اطلاعات به صورت غیرمجاز در اختیار اشخاصی قرار گرفته، طرف مقابل در برابر شرکت ملی نفت ایران، ملزم به جبران خسارات ناشی از عدم انجام تعهدات موضوع سند رازداری و حفظ محرمانگی خواهد بود».
همچنین ماده 8 اصلاحیه تصویب‌نامه شماره 57222/ت53267ه‍ مورخ 1395/5/16 درخصوص نحوه نظارت بر انعقاد و اجرای قراردادهای نفتی در تاریخ 1395/06/10، شورای عالی امنیت ملی را نیز در این مسئله مداخله داده و بیان می‌کند:
«متن سند نمونه رازداری و محرمانگی موضوع ماده (13) مصوبه دولت درخصوص شرایط عمومی، ساختار و الگوی قراردادهای بالادستی نفت و گاز به تصویب شورای عالی امنیت ملی خواهد رسید».
با این حال وزارت نفت در شرایطی در آخرین روزهای عمر دولت یازدهم اقدام به انعقاد اولین قرار با استفاده از مدل جدید قراردادهای نفتی موسوم به IPC نموده که متن سند نمونه رازداری و محرمانگی که براساس مصوبه اصلاحیه هیئت دولت بنا بود به تصویب شورای عالی امنیت ملی برسد، تاکنون تصویب نشده است و وزارت نفت در تخلفی آشکار و تخطی از مصوبه فوق‌الذکر که در حکم قانون بود، منتظر تصویب این سند در شورای عالی امنیت ملی نماند و قبل از این کار، اولین قرارداد را با توتال به امضا رساند و عملا نشان داد که برای تصویب قرارداد با توتال حاضر است قوانین موضوعه را به طور آشکار نقض کند.

شیرزاد: ما درویش نیستیم روحانی سهم ما را بدهد
عضو فراکسیون افراطیون در مجلس ششم می‌گوید پیروزی روحانی معجزه او نبود و ما درویشانه و کریمانه بدون گرفتن سهم کنار نمی‌رویم.
احمد شیرزاد از اعضای فراکسیون مشارکت در مجلس ششم، همان کسی است که مدعی شد درباره فناوری هسته‌ای 19 سال به دنیا دروغ گفته‌ایم و حالا دم خروس بیرون افتاده است. کروبی رئیس مجلس ششم این سخنان را بازگویی ادبیات رادیو اسرائیل توصیف کرد.
شیرزاد در مصاحبه با روزنامه زنجیره‌ای بهار  و درباره موضوع سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از روحانی در کابینه جدید گفته است: سهم‌خواهی در عرف سیاسی کشور ما به عنوان یک واژه منفی مطرح شده است. آنچه منفی است این است کسانی که هیچ زحمتی نکشند و در یک حرکت اجتماعی هیچ نقشی نداشته باشند و بعد بگویند سهم ما را بدهید، اما اگر واقعا یک حرکت جمعی صورت گرفته و نتیجه آن در انتخابات متجلی شده، طبیعی است که نفع این حرکت جمعی باید به همه برسد.
شیرزاد افزود:آنچه که در انتخابات امسال اتفاق افتاد، اینطور نبود که یک فرد به تنهایی به صحنه آمده و توانسته باشد معجزه صورت دهد. مجموعه‌ای از مطالبات اجتماعی و گرایشات سیاسی این موضوع را به نتیجه رساندند و طبیعی است که همه آنها باید در استفاده از آنچه که اتفاق افتاده و مدیریت بعدی کشور نقش داشته باشند، وی می‌گوید: همه اینها در کنار حفظ اخلاقیات و روابط سالم بین نیروهای سیاسی است. اینکه رئیس‌جمهور به جهت مطالبات ناحق تحت فشار غیرمنطقی قرار نگیرد. اما این بدان معنا نیست که ما درویشانه و کریمانه کنار برویم و بگوییم ما هیچ‌کاره هستیم. اینطور نیست. طبیعی است که اصلاح‌طلبان در این حرکت نقش داشتند و در ادامه آن هم باید نقش داشته باشند.
شیرزاد همچنین می‌گوید: دولت روحانی اگر  بخواهد در دور دوم به نیازهای مردم پاسخ دهد،  ناچار است که به اصلاح‌طلبان نزدیک‌تر شود.

آمریکا نگران افزایش نفوذ ایران پس از شکست داعش است
«نزدیکی نیروهای ایران و عراق، چالشی نگران‌کننده بر سر اهداف سیاست خارجی آمریکا در منطقه خاورمیانه است».
مجله نیوز‌ویک در یادداشتی ضمن تأکید بر این مطلب که «آمریکا نگران نفوذ ایران در عراق است» نوشت: ایران و عراق متعهد شده‌اند نیروهای خود را علیه شبه نظامیان ایدئولوژیک در منطقه متحد و روابط دفاعی دوجانبه را تقویت کنند، اقدامی که می‌تواند چالشی بر سر راه اهداف سیاست خارجی ایالات متحده باشد.
وزیران دفاع ایران و عراق ضمن دیداری توافق کردند تا پیمان نظامی با هدف افزایش اقدامات مشترک برای از میان بردن قدرت جهادگرایان همچون گروه شبه نظامی داعش امضا کنند.
داعش حملات مرگباری علیه هر دو کشور انجام داده و هنوز هم علیه عراق می‌جنگد اما ایالات متحده به طور فزاینده‌ای نگران مستحکم شدن جا پای ایران در عراق است. علی رغم تاریخچه خشونت میان این دو همسایه با جمعیت اکثرا شیعه و اختلاف دیدگاه‌هایشان در خصوص واشنگتن، بر اساس گزارش‌ها این توافق جدید باعث می‌شود نیروهای نظامی ایران و عراق در چندین سطح استراتژیک با یکدیگر کار کنند.
رویترز گزارش داده گسترش همکاری‌ها و تبادل تجربیات در نبرد علیه تروریسم و افراط گرایی، امنیت مرزی، آموزش و پرورش، لجستیک، حمایت‌های فنی و نظامی از جمله مفاد این توافق است.
در حالی که ایالات متحده هنوز پاسخی رسمی نداده است، وزارت امور خارجه ایران همان روز اعلام کرد که روابط بین‌المللی ایران به هیچ کشوری ربطی ندارد.
ایران و عراق در سال 1980 جنگی تلخ را آغاز کردند، جنگی که ایالات متحده در آن علنا از صدام حسین، رئیس‌جمهور عراق علیه حکومت تازه تاسیس و انقلابی ایران به رهبری آیت‌الله خمینی حمایت کرد. پس از آن که ایالات متحده نهایتا صدام حسین را در سال 2003 سرنگون کرد، ایران به سرعت روابط خود را با دولت تازه استقرار یافته به رهبری شیعیان عراق آغاز کرد و پس از آنکه داعش تقریبا نیمی از عراق را در سال 2014 تصاحب کرد نیروهای نخبه سپاه قدس را به جنگ داعش فرستاد. هر قدر داعش به هزیمت می‌گراید، نفوذ ایران بیشتر می‌شود و این برای آمریکا نگران‌کننده است.