رضا داودآبادی در گفت‌وگو با فارس، در پاسخ به اینکه چرا وقتی زمانی بزرگ‌ترین صادرکننده کنسانتره سیب و انار بوده‌ایم، در حال حاضر بخش زیادی از کنسانتره مورد نیاز کشور وارد می‌شود، اظهار داشت: این مسئله دلایل مختلفی دارد از جمله آنکه با برقراری تحریم‌ها بخش زیادی از بازارهای صادراتی که سال‌ها برای به دست آوردن آن زحمت کشیده بودیم از بین رفت و شاهدیم که کشوری همچون چین که تنها چند سال است وارد بازار کنسانتره شده بازار را تصاحب کرده است.وی قیمت بالای تمام شده را یکی دیگر از مشکلات پیش‌روی صنعت تولید کنسانتره در کشور برشمرد و گفت: وقتی قیمت تمام شده کالا در حد استاندارد جهانی نباشد تولیدکننده منتفع نخواهد بود. از طرفی دیگر بهره‌وری پایین و سود بالای بانکی از دیگر مشکلاتی است که به این مسئله دامن می‌زند.
عضو هیئت مدیره کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران همچنین به کمبود میوه‌های مختص به تولید کنسانتره در کشور اشاره کرد و افزود: یک زمانی پرتقال‌هایی مانند پرتقال شهسواری و پرتقال بمی در بازار فراوان بود اما باغداران شمال به مرور یا به سمت تولید پرتقال‌های لوکس تامسون که دارای آب کم و قیمت گران هستند رفتند یا به مرور باغات را خشک کرده و ویلاسازی انجام دادند.
به گفته داودآبادی از مجموع 25 هزار تن کنسانتره مورد نیاز پرتقال در صنایع غذایی کشور بیش از 20 هزار تن آن به ارزش کیلویی بیش از 20 هزار تومان وارداتی است.وی افزود: اکنون حتی اگر میوه‌ای برای تولید کنسانتره بخواهیم به راحتی در دسترس نیست و جالب‌تر آنکه اکنون تمام کنسانتره مورد نیاز کشور وارد می‌شود. دبیر انجمن صنایع کنسانتره و آب میوه به این نکته هم اشاره کرد که اکنون از مجموع 40 کارخانه تولید کنسانتره در کشور اغلب آن‌ها با یک سوم ظرفیت فعالیت می‌کنند و در مقابل شاهدیم که انواع نوشیدنی‌های میوه‌ای به صورت رسمی و غیر رسمی با قیمت‌های گزاف در یخچال مغازه‌ها قرار می‌گیرد بدون اینکه روی قیمت و کیفیت آن نظارتی شود.