روحانی شهید «محمود ساجدی» در سحرگاهی دیماه سال 1338 در روستای «زاهدانه» از توابع نقده متولد شد. نوگل خاندان ساجدی زندگی را با همه تلخی‌ها و شیرینی‌ها آغاز کرد. مهدکودکی‌اش دامان پر مهر مادر بود و آغوش گرم پدر و از همان کودکی با طنین قرآن و نماز هم‌آوا شد. دوران تحصیل را یکسره با نمرات عالی طی کرد و با اینکه طبق قوانین آن زمان چون در دوازده سال تحصیل هیچ غیبت غیرموجه نداشت می‌توانست بدون کنکور وارد دانشگاه شود ولی با این حال در کنکور شرکت کرد و با رتبه‌ای عالی در رشته جامعه‌شناسی دانشگاه تبریز قبول شد و ...
او با شروع جنگ تحمیلی بارها در جبهه‌ها حضور یافت. در سال 64 سنت نبوی را پیشه کرد و با خانمی عفیف و مؤمنه عقدی آسمانی بست که ثمره این عشق پاک پسری رعنا است که بیش از 8 ماه سایه پر مهر پدر را بر سر ندید. سرانجام در غروب بیست و چهارم فروردین سال 66 در عملیات نصر، با سر و جان نغمه «ارجعی الی ربک» حضرت دوست را لبیک گفت. بخشی از وصیت‌نامه شهید: وحدت اصولی خویش را، که معیار آن در مکتب ما و قرآن بیان شده است، حفظ کنید؛ چرا که این انقلاب را وحدت به پیروزی رسانده؛ و خدای نکرده اگر شما و مردم دچار پراکندگی شوید، آن وقت انقلاب تحرک و بالندگی خود را از دست خواهد داد. پس در تمامی راهپیمایی‌ها و تظاهرات حاضر باشید، مشت‌ها را گره کنید، گره‌ها را اسلحه کنید، اسلحه‌ها را نشانه روید و از آنان که مظلومان را به خاک و خون می‌کشند انتقام بگیرید؛ چرا که شما امت نمونه تاریخ خواهید بود. سنگر دانشگاه را از تفرقه و گروه‌گرایی خالی کنید. به گروه‌های سیاسی منحرف که هدفشان ایجاد اختلاف و درگیری است یاری نکنید. آنها را ابتدا با دلایل منطقی‌تان قانع کنید تا دانشگاه مکان مقدسی برای علم و عمل و دفاع از انقلاب باشد؛ سپس آنها را در صف خویش قرار دهید و اگر امکان نداشت، آنها را در پیشگاه مردم رسوا کنید.