شرکت فرانسوی به دنبال راهکاری برای دبه کردن
توتال: مجبور به اطاعت از قوانین بین‌المللی در قرارداد با ایران‌هستیم
در حالی وزارت نفت علی رغم سابقه بد توتال در فعالیت‌هایش در ایران اصرار به حضور این شرکت فرانسوی برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی دارد، که طبق گفته‌های اخیر مدیرعامل این شرکت، چگونگی فعالیت توتال تابع منافع آن‌ها در هر کشوری از جمله ایران است.
به گزارش تسنیم، در روزهای اخیر پاتریک پویان، مدیرعامل توتال گفته است که «ما در قطر، قطری؛ در امارات، اماراتی و در ایران، ایرانی هستیم یعنی ما در هر کشوری بر اساس منافع خود عمل می‌کنیم چراکه ما در درجه اول شرکتی تجاری هستیم.»
این گفته مدیرعامل توتال بدین معنی است که این شرکت به تنها نکته‌ای که در برداشت از میدان گازی پارس جنوبی توجه دارد، منافع خود است. بسیار بدیهی است که شرکت توتال به عنوان پیمانکار برداشت گاز از میدان مشترک ایران و قطر در هردو طرف، سیاستی را اتخاذ کند تا بدون توجه به منفعت هر یک از طرفین، بیشترین سود نصیب این شرکت گردد. این سخن زمانی قوت بیشتری می‌گیرد که توتال هنوز سند محرمانگی را به امضا نرسانده و تعهدی در مورد حفظ اطلاعات مخزن پارس جنوبی در کشور ایران نداده است.
علاوه بر این، سابقه خیانت توتال در استخراج از میدان مستقل به جای میدان مشترک و همچنین فازبندی اشتباه به عنوان مشاور ایران اما به زیان کشورمان، که در اظهارات برخی کارشناسان مطرح انرژی کشور عنوان شده و هیچ‌گاه از سوی مدیران و مسئولان وقت وزارت نفت رسما مورد تأیید و یا تکذیب قرار نگرفته و منجر به عقب افتادن ایران در برداشت از این میدان مشترک گازی شده، توجیه روی آوردن دوباره وزارت نفت به شرکت توتال را بی‌معنی کرده است.
سؤال اساسی دراین رابطه این است که علت اصرار وزارت نفت برای حضور توتال در ایران چیست و آیا شرکتی داخلی توانایی و تجربه توسعه فاز 11 پارس جنوبی را ندارد؟
پیش از این شرکت‌های ایرانی پروژه بزرگ فاز 12 پارس جنوبی را با تکیه بر توان داخلی به سرانجام رسانده‌اند. فاز 12 میدان گازی پارس جنوبی که از نظر حجم عملیات و میزان سرمایه‌گذاری، عظیمترین طرح تاریخ صنعت نفت ایران و یکی از بزرگترین طرح‌های تولید گاز جهان است و نمونه بارز توانمندی شرکت‌های ایرانی در مدیریت پروژه‌های بزرگ گازی است. اهمیت توسعه این فاز به قدری بالا است که استفان میشل، مدیر بخش خاورمیانه و آفریقای توتال عنوان کرده است که «کارشناسان و مدیران شرکت توتال از عملکرد ایران در دوران عدم حضور در پارس جنوبی کاملا غافلگیر شدند و عملکرد ایرانی‌ها به ویژه در فاز 12 بسیار ستودنی بود.»با این وجود، امکان مدیریت شرکت‌های ایرانی در پروژه فاز 11 پارس جنوبی وجود دارد. شرکت‌هایی چون پتروپارس، گروه مپنا، توسعه پترو ایران، قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء(ص) و... که پیش از این توانمندی خود را در مدیریت پروژه‌های پارس جنوبی به اثبات رسانده‌اند می‌توانند این پروژه را نیز در اختیار بگیرند و برای بخش‌هایی که نیازمند تکنولوژی جدید است از شرکت‌های ارائه دهنده خدمات فنی نفت و گاز استفاده کنند.
پیش از این در طی سال‌های اخیر بارها طرح‌های توسعه‌ای از سوی شرکت‌های ایرانی بابت توسعه بخشی یا تمامی پروژه فاز 11 پارس جنوبی به شرکت ملی نفت ایران ارائه شده است، اما این طرح‌ها به عناوین مختلف مورد بی‌مهری واقع شده‌اند.
مسئولین وزارت نفت همچنان بدون در نظر گرفتن توانایی و تجربه شرکت‌های داخلی اصرار به حضور شرکت توتال در ایران دارند. شرکتی که به صراحت اعلام کرده که «توتال به قانون‌های بین‌المللی احترام می‌گذارد و اگر تغییری در قراردادی که امضا کردیم به وجود بیاید، ما مجبور به اطاعت هستیم.» به عبارت دیگر در صورتی که مجلس سنای آمریکا طرح جامع تحریم جدید ایران را به تصویب برساند همکاری توتال با ایران در هاله‌ای از ابهام قرار خواهد گرفت. (قبلا نیز این شرکت، ایران را بخاطر اعمال تحریم‌ها ترک کرده بود)
بنابراین با توجه به تجربه موفق توسعه فاز 12 پارس جنوبی توسط متخصصین داخلی از یک سو و ریسک‌هایی که پذیرش همکاری مجدد با توتال فرانسه در قالب قراردادی بلندمدت به دنبال دارد، بهتر است وزارت نفت حمایت از توان داخل در توسعه فاز 11 پارس جنوبی را در دستور کار خود قرار دهد تا علاوه بر قطع منت‌های توتال برای فعالیت در این فاز، زمینه رشد بیشتر شرکت‌های داخلی در حوزه نفت و گاز فراهم گردد.