انوشیروانی ناراضی است، رستمی راضی
گره اختلافات به دست فدراسیون وزنه برداری باز نشد!
فدراسیون وزنه برداری پس از ماهها در حالی تصمیمی برای پایان دادن به اختلافات سجاد انوشیروانی و کیانوش رستمی گرفت که باز هم نتوانست ماجرای این دو نفر را برای همیشه پایان دهد.
فدراسیون وزنه برداری پس از گذشت نزدیک به 10 ماه از المپیک بالاخره تصمیم گرفت مسئله کیانوش رستمی و سجاد انوشیروانی را حل کند که البته این کار را بسیار دیر انجام داد و در نهایت شرایط این دو نفر بهگونهای پیچیده شد که شاید هیچ وقت نتوان این دو را به عنوان شاگرد و سرمربی کنار هم دید. اگر فدراسیون وزنه برداری پس از المپیک و قبل از اینکه کار به مصاحبه کردن در رسانهها از سوی طرفین کشیده شود، تدبیر دیگری پیدا میکرد، شاید ماجرا در یک فضای تعاملی زودتر از این حل میشد. اکنون هم راه حلی را برگزیده که باز هم التهابات موجود را پایان نداد.
در جلسه شورای عالی فنی، فدراسیون وزنهبرداری تصمیم گرفت امکانات و تجهیزاتی که مورد نیاز کیانوش رستمی برای آمادهسازی و حضوری موفق در رقابتهای جهانی داشته باشد فراهم میکند تا ملیپوش دسته 85 کیلوگرم در تیم ملی وزنهبرداری همراه یک مربی که مورد تایید وی و فدارسیون وزنهبرداری باشد تمرینات خود را مجدداً آغاز کند.
اینکه فدراسیون این تصمیم را گرفته تا کیانوش رستمی همراه با یک مربی دیگر تمرین کند به مذاق سجاد انوشیروانی سرمربی تیم ملی خوش نیامده و این را اتفاق خوبی برای ورزش ایران نمیداند. راه حلی که فدراسیون برگزیده تا رستمی با یک مربی دیگر تمرین کند، این تصور را برای سرمربی تیم ملی وزنهبرداری به وجود آورده که شان و جایگاه سرمربی تیم ملی رعایت نشده است.
طبیعی است که انوشیروانی و رستمی هر کدام به دنبال محقق شدن خواسته خود باشند و در این میان این وظیفه فدراسیون بود که راه حلی منطقی را انتخاب کند تا جای هیچگونه حرف و حدیثی را باقی نگذارد اما تصمیمی که در پایان جلسه شورای عالی فنی اعلام شد تنها یک طرف ماجرا را راضی نگه داشت و طرف دیگر رضایت از این تصمیم ندارد و واضح است فدراسیون در ایجاد تعامل بین دو طرف کامل ناموفق بوده است. لبته بهتر بود سجاد انوشیروانی هم به عنوان سرمربی تیم ملی در دو جلسهای که برای رسیدگی به تیم ملی برگزار شد، شرکت میکرد و اگر نسبت به موضوعی اعتراض داشت در همان جلسه مطرح میکرد.
در کل این راه حل فدراسیون هم فعلا نتوانسته به این ماجرای چند ماهه پایان دهد. انتظار میرفت فدراسیون بعد از گذشت این همه مدت راه حلی را برگزیند تا یکبار برای همیشه پایان بخش این ماجرا باشد اما در نهایت باز هم دوباره همه چیز به خانه اول بازگشته و اکنون مشخص نیست در این میان سرنوشت تیم ملی که باید برای رویدادهای مهمی آماده شود چه چیز خواهد شد. آیا طبق برنامه شاهد آغاز اردوها خواهیم بود یا خیر.
اگر دوباره تمام برنامهریزی بهم بریزد، تیم ملی قربانی اختلافی است که فدراسیون میتوانست ماهها قبل آن را به راحتی با دست باز کند نه اینکه اکنون برای باز کردن آن از دندان کمک بگیرد.