مرحوم شیخ جعفرشوشتری می‌گوید: درباره عنوان شدیدترین آیات قرآن ، بعضی آیه مبارکه «خذوه فغلوه ثم الجحیم صلوه» (حاقه آیه 32) را گفته‌اند وبعضی آیه دیگر، ولی حقیر آیه شریفه شدیده «فَذُوقُوا بِما نَسيتُمْ لِقاءَ يَوْمِکُمْ هذا إِنَّا نَسيناکُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْخُلْدِ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» (سجده آیه 14)را اشد از همه می‌دانم، خدایا به همه راضی‌ام، تسلیم دارم، قانعم که انانسیناکم درحقمان نباشد.
حقیرگوید: خداوند در روز قیامت، روز هول عظیم، به گنهکاران می‌گوید: امروز ما شما را فراموش می‌کنیم: «إِنَّا نَسيناکُمْ»
خداوند فراموشکار نیست بلکه مراد از نسیناکم این است که حکم «فراموش شده» را بر شما گنهکاران بار می‌کنیم و جهنم حقیقی همین است که انسان از چشم خدا بیفتد ولذا در خصوص تشخیص شیخ باید گفت شیخ درست گفته که «انا نسیناکم» اشد است؛ با این حال مصیبت اصلی بعد از فراموش شدن است که به ذهن ما هم نمی‌رسد ولذا آیه می‌فرماید: «وبدالهم من‌الله مالم یکونوا یحتسبون» ( زمرآیه 47) یعنی مصائبی برای آنها ‌پیش آمد که خودشان هم فکر آن را نکرده بودند.
 این امور را معصومین می‌دانستند ولذا مثل ابر بهاری‌گریه می‌کردند. امیرالمومنین(ع) فرموده: «لوتعلمون ما اعلم مما طوی عنکم غیبه اذالخرجتم الی الصعدات تبکون علی اعمالکم وتلتدمون علی انفسکم ولترکتم اموالکم لاحارس لها ولاخالف علیها» (نهج البلاغه خطبه 116) یعنی اگر شما آنچه را که من می‌دانم می‌دانستید، رو به صحراها می‌نهادید و بر اعمال خود می‌گریستید و برصورت خود می‌زدید و اموال و دارایی خود را بدون نگهبان وجانشین رها می‌کردید.
 از امام حسین(ع) مروی است: (ما دخلت علی ابی قط الا وجدته با کیا؛ (موسوعه کلمات الامام الحسن(ع) ص 598؛ روزی نشد که من وارد برمحضر پدرم شوم و او را در حال‌گریه نبینم.
بعد از فوت امام سجاد(ع) راوی به کنیز حضرت گفت: صفی لی علی بن الحسین ؛ امام سجاد را برای من توصیف کن. پرسید: کوتاه یامفصل؟ راوی جواب داد: سخن را خلاصه کن؛ کنیز گفت: شبی نشد که برای او رختخواب پهن کنم و روزی نشد که برای او غذا بیاورم یعنی شبها قائم (در حال نماز) و روزها صائم (روزه) بود. مرحوم شیخ جعفرشوشتری می‌گوید: با این احساس امنیت از عذاب الهی که ما داریم یا ما اشتباه کردیم یا معصومین!
کانال رسمی آیت‌الله سید حسن عاملی‌
https://telegram.me/seyed_hasan_ameli