به گزارش خبرگزاری تسنیم، فردین یزدانی با اشاره به این که فقر مسکن نوعی از ابعاد مختلف فقر در کشور است، اظهار کرد: مطابق مطالعات انجام شده سال 92 در بخش مسکن 2/5 میلیون خانوار کم‌درآمد زیر خط فقر، مستأجر شناسایی شده بود، با توجه به این که سهم هزینه‌های مسکن برای این گروه بالای 40 درصد محاسبه شده، فشار سکونتی برای آنان یک فشار اقتصادی عمیقی است.
وی با بیان این که این گروه از اقشار جامعه باید در برنامه‌ریزی‌های طرح جامع مسکن مدنظر قرار گیرند، افزود: اخیرا براساس مطالعات انجام شده؛ رقم مذکور به 3/2 میلیون خانوار افزایش یافته که 60 درصد این خانوارها در بافت‌های ناکارآمد سکونت دارند.
مدیر مطالعات علمی طرح جامع مسکن با تاکید بر این که سیاست تأمین مسکن باید معطوف به این گروه از جامعه صورت بگیرد، ادامه داد: چنانچه سیاستی پیاده شود که منجر به افزایش قیمت زمین و مسکن شده و انگیزه سرمایه‌گذاران خصوصی به این بازار بیشتر شود، این افزایش قیمت باعث رانش جمعیت به این بافت‌ها و رشد حاشیه‌نشینی می‌شود.
یزدانی با بیان اینکه مسکن گروه‌های کم‌درآمد و مسکن اجتماعی در بافت‌های ناکارآمد باید به عنوان موضوع کلیدی مورد توجه قرار گیرد، اضافه کرد: برنامه تأمین مسکن باید بر پایه تقویت جامعه مدنی با محوریت ساکنین بافت تشکیل شود تا آنان بتوانند از خلافکاری و سودجویی که ممکن است توسط دولت، شهرداری‌ها یا سرمایه‌گذاران بخش خصوصی صورت بگیرد، جلوگیری کنند.
وی یادآور شد: براساس مطالعات انجام شده در سال 92 حدود 1/5 میلیون خانوار در وضعیت بدمسکنی قرار دارند یعنی براساس تعریف مرکز آمار خانوارهایی که در یک اتاق 12 متری و کمتر از این میزان زندگی می‌کنند که متأسفانه از رقم مذکور، حدود 1/2 میلیون خانوار در سکونت‌گاه‌های غیررسمی شناسایی شده‌اند.
گفتنی است با توجه به افزایش مستأجران نسبت به سال 92 قطعا تعداد بدمسکن‌ها هم در حال حاضر افزایش یافته است.