منحلکنندگان شورای شهر اول جنگ غنائم را از سر گرفتند(خبر ویژه)
در حالی که بیش از 5 روز از انتخابات شورای شهر تهران نمیگذرد، افراطیون مدعی اصلاحطلبی جنگ بر سر غنائم را آغاز کردند.
دو طیف افراطی مدعی اصلاحطلبی با گروکشی در شورای شهر اول تهران، موجب ایجاد بنبست و نهایتا انحلال شورای شهر تهران شدند تا آن جا که کروبی رئیس مجلس ششم گفت شما در شورای شهر، ما اصلاحطلبان را نزد مردم سرشکسته کردید.
روزنامه زنجیرهای آفتابیزد دیروز در سرمقاله خود نوشت: متاسفانه باید اذعان نمود که در همین شروع کار و پس از اعلام نتایج برخی بحثهای انحرافی مطرح و بعضی رسانهها و افراد بداخلاقیهایی را شروع نمودهاند. نمونه بارز و روشن آن شورای شهر تهران و انتخاب شهردار پایتخت است. سوگمندانه از روز شنبه برخی چهرههای کارگزارانی به همراه رسانههایشان شروع به مطرح کردن اسامی به عنوان گزینههای شهرداری پایتخت نمودهاند که باعث تاسف است. محسن هاشمیرفسنجانی بیتردید مدیری شایسته و دارای کارنامه روشن و قابل دفاع است اما اینکه بناست او را از شورای شهر به شهرداری ببرند محل تامل و تردید جدی است.
این روزنامه میافزاید: مردمی که به فرزند ارشد آیتالله، رای مثبت دادهاند هدفشان ایفای نقش وی در شورا بوده نه شهرداری. این عمل اگر از سوی اصلاحطلبان رخ دهد یقینا بیحرمتی به آرای مردمی است که به لیست امید رای دادند. ضمن آنکه از منظر سیاسی نیز این اقدام احتمالی توجیهی ندارد. مهدی چمران و باقی چمرانهای ناکام، پشت درب شورای شهر منتظر لغزش اصلاحطلبان هستند تا بتوانند وارد میدان شده و نقش ایفا کنند. ضمن اینکه اصلاحطلبان میتوانند در بهشت نفوذ کنند. مگر قحطالرجال است؟ خوشبختانه در میان جریان چپ، چهرههای مورد تایید مردم و شایسته کم نیستند و اصلاحطلبان فاتح، میتوانند از میان آنان شهردار را برگزینند.
اگرچه روز گذشته محسن هاشمی طرح این بحثها از سوی برخی رسانهها و اشخاص را انحرافی دانسته اما نشانههای خوبی مخابره نمیگردد. فیالمثل در انتخابات هیئت رئیسه اعضای منتخب شورای شهر تهران اثری از فرزند آیتالله نیست و همین نکته این گمانه را جدی کرده که اصلاحطلبان بنا دارند او را در راس شهرداری بگمارند. از سوی دیگر رسانههای کارگزارانی و دبیرکل این حزب هنوز نتایج انتخابات اعلام نشده بود، یک پا ایستاده بودند و نام هاشمی را به عنوان شهردار مطرح مینمودند.
چنین رفتارهایی در جامعه فیدبک زشت و ناپسندی دارد و این شائبه را ایجاد میکند که اصلاحطلبان پس از پایان یک جنگ تمامعیار اکنون به جان هم افتادهاند و در حال تقسیم غنائم هستند. امیدواریم هر چه زودتر این غائله خاتمه یابد و جریان چپ در یک فضای آرام به دور از فشارهای سیاسی خاص دست به انتخاب اصلح و هدفمند بزند. اگر چنین نشود اصلاحطلبان نباید گلهمند باشند چند صباحی دیگر مردم از آنان ناامید شوند.