داریوش سجادی در یادداشتی نوشت: اظهارات نامتعارف حسن روحانی در همدان به شکل محسوسی نشان از شدت یافتن نگرانی ایشان از احتمال شکست در انتخابات دارد و به همین منظور ظاهراً ایشان عزم خود را جزم کرده تا روزهای آخر تبلیغات انتخابات را با شاذگوئی و از طریق دامن زدن به دوگانه «دیو و دلبر» تا حد امکان اقبال عمومی را تغییر دهد.
این که مشارالیه در بخشی از سخنانش در همدان می‌گوید «اگر شما جوانان در خانه بنشینید، بدانید که در پیاده‌روهای ما هم دیوار خواهد بود(!) آنها می‌خواستند پیاده‌رو زنانه و مردانه ایجاد کنند»!، چنین شاذیاتی مصداق قابل وثوقی از اهتمام روحانی برای کوبیدن بر طبل دیو و دلبر محسوب می‌گردد. اتصاف هیولاوشی به رقیب، رویکرد آشنایی است که در دوم خرداد 76 نیز به قوت اعمال شد و در آن تاریخ نیز کمپین انتخاباتی محمد خاتمی مطابق و مشابه اظهارات امروزه روحانی، رقیب خاتمی را (ناطق نوری) متهم می‌کردند که در صورت پیروزی پیاده‌روها را از طریق دیوارکشی زنانه- مردانه خواهند کرد! شگردی که اتفاقاً در آن مقطع مؤثر افتاد.
تنها نکته مغفول در این میان آن است که جناب روحانی فرزند زمانه خود نیستند و التفاتی به این ندارند که اینک نه معدل شعور سیاسی جامعه ایران همتراز 76 است و نه ایشان استعداد این همانی‌سازی از دوگانه «خاتمی- ناطق» با دوگانه «رئیسی-روحانی) را در بشره خود مشهود دارند.
روحانی توجه به این واقعیت ندارد که «منقار مرغ انجیرخوار کج است»! لذا رویکرد غیراخلاقی ایشان در هیولاسازی از چهره رقیب فاقد ضمانت اجرا است خصوصاً آنکه دوسیه و سابقه امنیتی ایشان طی تمام سالهای بعد از انقلاب سازگار با کسانی است که امروز روحانی می‌کوشد ایشان را هیولا القا کند.
واقعیت آن است بی‌وقعی به واقعیت‌های میدانی و تأسی به رویکردهای غیراخلاقی در رقابت‌های انتخاباتی آن هم توسط یک ملبس به لباس روحانیت توهین به شعور اجتماعی جامعه و نوعی عوام‌فریبی مدرن است.