در نامه علی اصغر ربانی به محمدرضا نعمت‌زاده که نسخه‌ای از آن به روزنامه کیهان ارسال شده آمده است: بیش از هشت ماه است که با تمام توان جهت جلوگیری از تعطیل شدن کامل صنعت تولید شال و روسری مکاتبه داشته و جلسات مکرری با بالاترین رده‌های گمرک داشته‌ام اما هیچ امیدی برای آینده این صنعت متصور نیستیم و باید در انتظار پیوستن هزاران بیکار به جمعیت میلیونی بیکاران باشیم.
وی با اشاره به صرف میلیون‌ها دلار برای ایجاد و به روز کردن صنعت شال و روسری ادامه داده است: کارخانه‌های بافت پارچه‌های مورد نیازمان مثل کرپ ناز کرمانشاه، حجاب شهرکرد و نساجی مازندران را در کشور داریم. دهها کارخانه چاپ پارچه‌های با کیفیت بسیار بالا که ماشین‌آلات خود را به روز کرده‌اند با نیروی انسانی متبحر وجود دارد.یک بازار فروش 200 میلیون تکه‌ای که مشتری آن 30 میلیون نفر هستند در کشور داریم اما با مصیبت تعطیلی این صنعت مواجه هستیم.دبیر انجمن تولیدکنندگان شال و روسری ایران با اعلام اینکه حریر پردیس شهریار که بزرگترین و مجهزترین کارخانه تولید این کالا است و یکهزار نفر کارگر دارد در آستانه تعطیلی قرار گرفته، در نامه خود آورده است: سالانه حدود 500 میلیون دلار ارز برای ورود شال و روسری از کشور خارج می‌شود که 80 درصد آن نصیب چین شده و مابقی به ترکیه می‌رسد.ربانی‌صفت افزوده است: وارد کنندگان این کالا با دور زدن قوانین گمرکی و کم اظهاری قیمت، ماهانه میلیون‌ها عدد روسری و شال آماده را به صورت رول و در قالب پارچه با تعرفه بسیار پایین وارد کشور می‌کنند اما گمرک می‌گوید که به تعرفه نمی‌شود دست زد. با قوانین و عملکرد موجود در گمرکات تمام تولیدکنندگان تبدیل به وارد کننده شده‌اند یا در آینده نزدیک می‌شوند چرا که تولیدکنندگان چینی و ترکیه‌ای به واردکنندگان ایرانی، بصورت نسیه کالا می‌فروشند.گفتنی است دبیر انجمن تولیدکنندگان شال و روسری اعلام کرد که وزارت صنعت پاسخی به نامه‌اش نداده و پیگیری‌ها هم بی‌نتیجه مانده است.