هادی ابوی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: امروز خیلی از تولیدکننده‌ها می‌توانند سرمایه‌هایشان را در بانک بگذارند و سودش را بگیرند و دغدغه تولید نداشته باشند ولی همت می‌کنند که در شرایط نبود نقدینگی و با وجود فشارهای داخلی و خارجی کارخانه‌ها را سرپا نگه داشته‌اند.
وی افزود: تولیدکننده‌ای که با دلار 7 تومان، کارخانه تأسیس کرده، به محض این که زمینش بر خیابان قرار می‌گیرد، بلافاصله به فروش کارخانه اقدام می‌کند، چون تولید با شرایط فعلی برایش نمی‌صرفد و از عهده مالیات و هزینه سنگین آب و برق برنمی‌آید؛ در حالی که اگر دولت این تولیدکننده که سرمایه‌اش را در جهت تولید مملکت خود به کار گرفته حمایت کند، هم تولید کننده آسوده‌خاطر می‌شود و هم تولید نمی‌خوابد.
این مقام مسئول کارگری با بیان اینکه در حال حاضر مشاغل غیرپایدار بیشتر از مشاغل پایدار است و اشتغال غیر رسمی و موقت زیاد شده است، گفت: اگر می‌گوییم ماده 7 قانون کار را اصلاح کنند برای آن است که کارگران امنیت شغلی داشته باشند. وقتی شغل‌های دائم و پایدار معرفی نشوند به گسترش بیکاری منجر می‌شود.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ادامه داد: وقتی با کارگران قرارداد موقت می‌بندیم، انگیزه کار و آینده شغلی آنها را از بین می‌بریم و نداشتن امنیت شغلی کارگر خود باعث بیکاری می‌شود.