جعفر جنگروی در سال 1333 در فریدن اصفهان در خانواده‌ای باتقوا و متعهد چشم به جهان گشود.
وی یک ساله بود که خانواده‌اش به تهران مهاجرت کردند و به خاطر مشکلاتی که برای جعفر پیش آمد، نتوانست به موقع به مدرسه برود. شناسنامه‌اش مفقود شده بود و مدرسه از ثبت‌نام او سر باز می‌زد.جعفر که از تحصیل در دوره روزانه مأیوس می‌شود، پس از دریافت شناسنامة المثنی که چند سال بزرگتر از سن خود بود، برای تحصیل به دوره شبانه روی می‌آورد. روزها به کار خیاطی مشغول می‌شود و شب‌ها به درس خواندن و تحصیل می‌پردازد. وی از سنین نوجوانی، به ورزش کشتی علاقه‌مند شد و با پشتکار تمام، مقام نایب قهرمانی این رشته را در تهران کسب کرد و به مدال نقره دست ‌یافت. شهید جنگروی همواره به خانواده‌ شهدا و جانبازان سرکشی می‌کرد و در رفع مشکلات آنان می‌کوشید. برای رفع مشکلات و انجام امور شهدا به قدری به بنیاد شهید مراجعه کرده بود که رئیس بنیاد به خوبی او را می‌شناخت و از ارائه خدمات به او دریغ نمی‌کرد. نسبت به پدر و مادرش احترام ویژه‌ای قائل بود. بارزترین خصوصیت اخلاقی وی مرد‌م‌داری بود. سردار فضلی خاطره‌ای را نقل می‌کند که: در عملیات والفجر 8 بهمن 1364 بعد از آزادسازی شهر استراتژیک فاو، جنگروی به اتفاق یک سری از فرماندهان مانند علی فضلی،‌ شهید کلهر، شهید میررضی، شهید احسانی‌نژاد می‌خواستند که منطقه را تحویل بچه‌های لشگر بدهند و موارد لازم را برایشان توجیه کنند، روز 27 بهمن ماه نزدیک اذان ظهر در حالی که آنها خود را برای اقامه نماز آماده می‌کردند، در اثر اصابت موشک دوربردی که از ام‌القصر به فاو شلیک شده بود شهید جنگروی از ناحیه ریه و پایین قلب ترکش می‌خورد و به شهادت می‌رسد.