انتصابات مسئلهدار حامیان فتنه ۸۸ و نویسندگان نامه به اوباما در دولت
انتصاب فرد مسئلهداری همچون امیر آریازند در نهاد ریاست جمهوری آن هم در شرایط تنش منطقهای، جای تامل دارد.
در طول چند ماه از آغاز ریاست جمهوری پزشکیان، مواضع او در امور سیاسی داخلی و بینالمللی مشخص است و بهطور کلی در راستای منافع ملی قرار دارد. اما اخیرا موضوعاتی در نهاد ریاست جمهوری و برخی وزارتخانهها به چشم میخورد که جای تأمل دارد.
چندی پیش محمدجعفر قائمپناه، معاون اجرائی رئیسجمهور در حکمی امیر آریازند را بهعنوان مدیرکل حوزه ریاست نهاد ریاست جمهوری انتخاب کرد. با مراجعه به کارنامه آریازند درمییابیم که او از امضاکنندگان نامه 466 نفره به اوباما در حمایت از نامه 55 نفره است.
ماجرای نامه مختصرا از این قرار است که بعد از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیسجمهور، 55 نفر که چهرههای شاخص اصلاحطلب از جمله مصطفی تاجزاده بخشی از آنها بودند، نامهای خطاب به رئیسجمهور آمریکا منتشر کردند. در این نامه آمده است: «در حالی هدف تحریمها تغییر برنامه اتمی ایران اعلام شده که گستردگی و شدت تحریمها با هدف آن نسبتی ندارند. با این حال در هشت سال گذشته برنامه هستهای ایران متوقف نشده».
این نامه ملتمسانه به اوباما، سوء تدبیر ایران را به عنوان یکی از عوامل مشکلات اقتصادی دانسته و اشاره میکند که ایران به واسطه تحریمها، ممکن است وارد افراطگرایی و تندروی شود.
همچنین ضمن اشاره به انتخاب حسن روحانی در این نامه آمده است: «اراده جدی رئیسجمهور منتخب و نظر قاطبه مردم ایران برای برداشتن گامهای عملی به سوی تنشزدایی، فرصتی بیمانند برای حلوفصل مسئله هستهای فراهم کرده است. به نظر میرسد در صورت همراهی دولت شما و سایر کشورهای غربی، امکان رفع اختلافات موجود میسر باشد».
نویسندگان این نامه همچون طرفهای غربی، از امکان دسترسی به شفافیت در برنامه هستهای ایران بعد از توافق نوشتند!
آریازند همچنین از حامیان فتنه 88 بوده و بعد از گذشت حدود 15 سال، هنوز بر مواضع خود پافشاری میکند. آریا زند که از بازداشتیهای فتنه 88 است، در سال 1402 گفت: «هنوز زخمهای سال 88 بر تن و روح ما هست».
عضویت در شورای مرکزی حزب اتحاد ملت (طیف رادیکال اصلاحطلبان) بخشی دیگر از کارنامه اوست.
سال 97 آریازند با دستور حناچی، شهردار اصلاحطلبان، بهعنوان سرپرست برج میلاد انتخاب شد. این انتصاب اعتراض شدید فعالان رسانهای را برانگیخت. در نهایت آریازند مجبور شد در فروردین سال 98 از مدیریت برج میلاد استعفا کند.
امیر آریازند یکی از نزدیکان کاوه مدنی، محکوم امنیتی است که به واسطه مشخص شدن نقشش در ارتباط با نهادهای برانداز، توسط برخی از نهادها، از کشور فرار کرد.
انتصاب چنین فرد مسئلهداری آن هم در اوج تنشهای شدید منطقهای در نهاد ریاست جمهوری با سطح دسترسی بالا، بسیار جای تعجب و تأمل دارد.
علاوه بر آریازند، در این روزها شخصی دیگر با پروندهای مشابه، در یکی از وزارتخانهها پست دریافت کرد. نادره رضایی از سوی سیدعباس صالحی بهعنوان معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شد. رضایی همچون آریازند جزو امضاکنندگان نامه به اوباما است. در کارنامه نادره رضایی، مشاور مدیرعامل ایرانخودرو در امور مسئولیتهای اجتماعی و عضویت غیرموظف شرکت لیزینگ خودروی غدیر دیده میشود.
در کنار برخی گمانهزنیها از ارتباط نزدیک نادره رضایی و شهیندخت مولاوردی (معاون پرحاشیه حسن روحانی در امور زنان)، رضایی تلاش کرد هر دو موضوع را تکذیب کند و در سال 98 گفت: «نه به اوباما نامه نوشتم، نه نسبتی با مولاوردی دارم».
به گزارش فارس، این تکذیب در حالی صورت گرفت که نام او در میان امضا کنندگان نامه به اوباما نه تنها در رسانههای ایرانی، بلکه حتی در اسناد و رسانههای خارجی و انگلیسی زبان وجود دارد.