در بعضی از مسائل همه مردم به خود حق می‌دهند که اظهارنظر کنند: در قدیم درباره مسائل بهداشتی، مطلب این چنین بود. اگر کسی می‌گفت من فلان ناراحتی را دارم، هرکس که می‌شنید اظهارنظر می‌کرد که بلی علتش این است، و اثرش این است و چاره‌اش و علاجش هم این است... حق اظهارنظر را همه برای خود محفوظ می‌دانستند... کمتر فکر می‌کردند که اظهارنظر در مسائل بهداشتی نیازمند به تخصص است. باید پزشک بود، باید داروشناس بود، باید سال‌ها نزد استاد درس خواند، باید مدت‌ها تجربه علمی آموخت. اما گویی همه خود را پزشک می‌دانستند. الان هم در میان یک طبقه وضع همین است... در مسائل دینی نیز عیناً همین‌طور بوده و هنوز هم همین‌طور هست و ادامه دارد.. مسائل دینی خصوصاً قسمت خداشناسی و توحیدی از جمله پیچیده‌ترین مسائل علمی است که همه‌کس شایستگی اظهارنظر ندارد.(1)
____________
1- مجموعه آثار شهید مطهری(ره)، ج1، ص558