نشریه اکونومیست در ارزیابی جنگ الکترونیک پیشرفته ایران با اسرائیل نوشت: دو طرف درگیر نبرد سایبری شدیدی هستند. بیمارستان زیو در پایین صفد‌، نه چندان دور از مرز سوریه و لبنان واقع شده است. در ماه نوامبر، مدیریت بیمارستان اذعان کرد که هکرها به سیستم‌های کامپیوتری آن نفوذ کرده‌‌اند. ‌که یک گروه هکری تحت حمایت ایران در اقدامی سخت و غیرمعمول بعداً اعلام کرد که به ۵۰۰ گیگابایت اطلاعات‌، از جمله ۱۰۰۰۰۰ پرونده پزشکی مرتبط با سربازان اسرائیل دسترسی پیدا کرده است.

با این حال، حمله دیجیتال به Ziv، تجسم جنگ سایبری بین اسرائیل و دشمنانش پس از ۷ اکتبر بوده است. گابی پورتنوی، رئیس اداره سایبری اسرائیل به اکونومیست می‌‌گوید این حمله از چند جنبه جدید بود. این یک عملیات مشترک توسط ایران و متحدش حزب‌الله لبنان بود: «آنها تا ۷ اکتبر چندان با هم کار نمی‌کردند. ما اکنون آنها را در حال تبادل اهداف و تبادل قابلیت‌ها می‌بینیم. آنها تقریباً یکسان هستند.»

انتخاب هدف نیز با گذشته تفاوت پیدا کرده است. پورتنوی که یک سرتیپ بازنشسته است می‌گوید ایران و حزب‌الله، قبلاً به بیمارستان‌های اسرائیل حمله نکرده بودند. او به نقل از اطلاعات اسرائیل می‌‌گوید: پس از ۱۶ مهر، مقامات ایران دستور دادند عملیات سایبری علیه اسرائیل گسترش یابد. نتیجه، حملات رگباری شدیدتر و دقیق‌تر

 بوده است.

سطح حملات سایبری علیه اسرائیل پس از ۷ اکتبر سه برابر افزایش یافته است. ایرانی‌‌ها پیچیده‌‌تر شده‌‌اند، با سرریز کمتر، اما فراتر از هدف مورد نظر. پورتنوی می‌‌گوید: «آنها دقیق‌‌تر شده‌اند، اطلاعات بهتری جمع‌‌آوری می‌کنند و به مکان‌‌های مناسب می‌‌روند. آنها گاهی بیشتر از ما درباره اسرائیل می‌‌دانند.» او اضافه می‌کند که قبلاً هفته‌‌ها طول می‌‌کشید تا ایران از آسیب‌‌پذیری‌‌های نرم‌‌افزاری، بهره‌برداری کند. با این حال تاکنون زیرساخت‌‌های حیاتی اسرائیل، مانند سیستم‌های برق یا آب از حملات مصون مانده است، تا حدی به لطف حسگرهای دیجیتالی که در داخل شبکه‌‌های تاسیسات حیاتی پس از ۷ اکتبر قرار گرفته‌‌اند. بیشتر نفوذها، در اصل، نوعی اختلال هستند تا هر چیزی که شبیه حمله مسلحانه باشد. برخی برای جاسوسی در نظر گرفته شده‌اند. اما بسیاری از آنها نوعی جنگ اطلاعاتی به شمار می‌روند.

برخی از هکرها با هدف گسترش شکاف در جامعه اسرائیل، خود را به پوشش خانواده گروگان‌‌هایی که توسط حماس اسیر شده‌‌اند، درآورده‌‌اند. در مطالعه اخیر مؤسسه مطالعات امنیت ملی در تل‌آویو، عنوان شده که هکرهای ایرانی به پیچیده‌‌‌تر شدن شکاف‌‌های اجتماعی و سیاسی اسرائیل کمک کرده‌‌اند. جیمز شایر از مؤسسه تحقیقاتی درگیری سایبری اروپا خاطرنشان می‌کند: در برخی موارد، هکرهایی که قصد ترساندن اسرائیلی‌ها را دارند، حتی نیازی به هک چیزی ندارند.

پورتنوی می‌‌گوید که حماس، جدا از برخی هک‌‌های اولیه دوربین‌‌های مداربسته در اسرائیل، از ماه دسامبر به عنوان یک نیروی سایبری تقریباً نه چندان عظیم عمل کرده است. وی بخشی از این مسئله را ناشی از جنگ اسرائیل در غزه بیان می‌کند که هکرهای این گروه و همچنین مبارزان حماس را مورد هدف قرار داده است. پورتنوی کهنه کار واحد ۸۲۰۰، یک واحد اطلاعاتی نخبه که عملیات سایبری تهاجمی را انجام می‌دهد، ادعا می‌کند که حفاظت از شبکه‌های رایانه‌ای اسرائیل مستلزم نفوذ در شبکه‌های دشمن است: «شما نمی‌توانید بدون اقدامات تهاجمی دفاع کنید.» این تا حدی برای شناسایی منابع حملات است، اما همچنین این برای ضربه زدن به عقب هم به شمار می‌رود.

پورتنوی می‌‌گوید که یک جنگ سایبری نامتعارف از بازیگران بسیار نابرابر وجود دارد. ادعا می‌شود ایران هواپیماهای بدون سرنشین، گلوله‌ها و سایر تسلیحات را برای استفاده در اوکراین در اختیار روسیه قرار داده است. نگرانی این است که روسیه ممکن است با ابزارهای سایبری یا دانش فنی متقابل عمل کند.

این یک موضوع تعجب برانگیز خواهد بود. روسیه مدت‌‌هاست که از این ابزارها برای جاسوسی استفاده می‌کند. پورتنوی می‌‌گوید: «ایران با یک کلیک می‌تواند قابلیت‌‌های یک ابرقدرت را داشته باشد.»