شهید مدافع حرم مهدی عزیزی، از پیشگامان و نخستین نیروهایی بود که در راه دفاع از حریم آل‌الله به سوریه رفت. وی اول مهرماه سال 1361 به دنیا آمد و یازدهم مردادماه 1392 در دفاع از حرم حضرت زینب(س) در سوریه به دست تروریست‌های تکفیری به شهادت رسید.

یکی از دوستان این شهید در مصاحبه‌ای گفته است: مهدي همواره مي‌گفت شهدا زنده‌اند و به اين حرف اعتقاد قلبي داشت. ما اين را در رفتار و عمل مهدي بعينه مشاهده مي‌كرديم. براي همين هميشه به رفتار وكردارش توجه داشت، چون خود را در محضر خدا و شهدا مي‌ديد. هر زمان از كنار عكس شهيدي رد مي‌شديم، سلام مي‌داد. يك بار از كنار عكس شهيد ابراهيم‌هادي عبور كرديم. مهدي سلام كرد. باتعجب به مهدي گفتم: «مهدي جان حمدي بخوان، صلواتي بفرست، چرا سلام مي‌كني؟ در جوابم گفت: «ابراهيم زنده است و داره ما رو مي‌بينه...»

در بخش‌هایی از وصیت‌نامه این شهید مدافع حرم آمده است: «دوست داشتم یک بار هم که شده آقا را می‌دیدم و بعد از این دیار فانی رخت برمی‌بستم... به تمام دوستان و آشنایان و تمام کسانی که این وصیت‌نامه را می‌خوانند بگویید هر کاری که می‌توانند بکنند تا مبادا آقا لحظه‌ای از آنها دلگیر و ناراحت شوند. از تمام دوستان و آشنایان تقاضا می‌کنم نگذارند رهبر انقلاب تنها و مظلوم بماند.»