بیداری وجدان بشری در دانشگاه‌های آمریکا (نگاه)
سید محمد امین‌آبادی
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که جهان پس از جنگ غزه دیگر جهان سابق نخواهد شد. دلایل کاملاً روشنی برای این ادعا وجود دارد. در بیش از 200 روزی که از جنگ غزه می‌گذرد بر اساس گزارش‌ها، رژیم صهیونیستی مرتکب ۳۰۲۵ مورد جنایت کشتار جمعی با بیش از ۴۱ هزار شهید یا مفقود شده است که از این تعداد پیکرهای ۳۴ هزار شهید به بیمارستان‌ها انتقال یافته و ۷ هزار تن نیز هنوز مفقود هستند. آمار مجروحین نیز به بیش از ۷۷ هزار تن رسیده است. ۱۴۷۷۸ نفر از شهدا کودک هستند و ۳۰ کودک بر اثر قحطی و گرسنگی جان خود را از دست داده‌اند. ۹۷۵۲ تن از شهدا زن هستند. بر این اساس ۷۲ درصد شهدای غزه زن و کودک هستند. ۱۷ هزار کودک در نوار غزه پدر و مادر یا یکی از آنها را از دست داده‌اند. 485 تن از شهدا، کادر درمان هستند. در این مدت ۱۴۰ خبرنگار هم به شهادت رسیده‌اند.11 هزار زخمی برای دریافت خدمات پزشکی لازم باید به خارج از نوار غزه اعزام شوند و ۱۰ هزار بیمار سرطانی گرفتار در غزه با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. یک میلیون و ۹۰ هزار نفر از ساکنان نوار غزه به علت پیامدهای ناشی از آوارگی به بیماری‌های مسری مبتلا هستند.60 هزار زن حامله نیز در نوار غزه به علت فراهم نبودن مراقبت‌های پزشکی در معرض خطر قرار دارند و ۳۵۰ هزار بیمار صعب‌العلاج به علت وارد نشدن دارو با خطر مرگ مواجهند.
در تمامی این جنایت‌ها که تنها یک فقره از آنها کافی بود تا شورای امنیت سازمان ملل که مسئولیت اصلی حفظ صلح و امنیت جهانی را برعهده دارد وارد عمل شود، نه‌تنها مانعی در مقابل صهیونیست‌ها نبوده بلکه با بی‌عملی خود به عامل اصلی تداوم این جنایت‌ها تبدیل شده است. طی این مدت چهار قطعنامه سازمان ملل که خواستار آتش‌بس در غزه بود، توسط آمریکا وتو شده است. آمریکا با این اقدام و همچنین با حمایت سیاسی، مالی و البته نظامی گسترده خود از رژیم صهیونیستی در تداوم این جنایت‌ها نقش اصلی را داشته و بایدن به شریک جرم اصلی نتانیاهو تبدیل شده است. بازتاب گسترده این جنایت‌ها به‌شدت افکار عمومی جهانی را متاثر کرده است. گزارش‌ها نشان می‌دهد بیش از 95 درصد مردم جهان در این مصاف کنار ملت فلسطین ایستاده‌اند. اگر چه در راهروهای قدرت جهانی، دولت‌های غربی همچنان به حمایت از رژیم صهیونیستی ادامه می‌دهند، اما بیداری وجدان بشری به‌خصوص در آمریکا صحنه دیگری را رقم زده است و از این منظر می‌توان گفت جهان شاهد تحولی است که پیش از این سابقه‌ای نداشته است.
در آمریکا حمایت از آرمان ملت فلسطین و شعار «فلسطین باید آزاد گردد» و «فلسطین از بحر تا نهر» در بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا و به‌خصوص دانشگاه‌های طراز اول این کشور مثل کلمبیا و هاروارد به مطالبه اصلی دانشجویان تبدیل شده است. آمریکا طی روزهای اخیر شاهد گسترده‌ترین موج جنبش دانشجویی است که از جنگ ویتنام تاکنون بی‌سابقه بوده است. همه فشارها شامل ارعاب و تهدید، تعطیلی دانشگاه‌ها، برگزاری مجازی کلاس‌ها و بازداشت ده‌ها دانشجو نیز نه تنها تاکنون مانعی در برابر این موج نبوده است، بلکه اعتراضات در محافل عملی و دانشگاهی آمریکا به جنایت‌های اسرائیل و همراهی دولت بایدن با این جنایت‌ها
رو به گسترش است. به نوشته روزنامه گاردین پس از سرکوب دانشجویان در دانشگاه «کلمبیا» و بازداشت ده‌ها دانشجو، دانشجویان در سراسر آمریکا اعتراضات خود را به منظور نشان دادن همبستگی خود با آنها آغاز کرده و از مسئولان دانشگاه خواسته‌اند از آتش‌بس در غزه حمایت کنند. با این حال گزارش‌ها نشان می‌دهد اعتراضات فقط به دانشجویان محدود نمی‌شود و
بر اساس گزارش گاردین، اردوگاه جدیدی در حال شکل‌گیری است و صدها نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها برای اعتراض به نحوه موضع‌گیری جو بایدن رئیس‌جمهوری آمریکا به جنگ غزه و تهاجم رژیم صهیونیستی دست به تجمعات گسترده زده‌اند. در تحولی دیگر در همین زمینه، مراسم اهدای جوایز انجمن قلم آمریکا پس از آنکه ده‌ها نویسنده و نامزد جوایز این انجمن در اعتراض به جنگ غزه از شرکت در آن اعلام انصراف کردند، لغو شد. این مراسمِ سالانه قرار بود 29آوریل(10 اردیبهشت) برگزار شود. از میان 10 نویسنده‌ای که برای جایزه کتاب انجمن قلم آمریکا نامزد شده بودند، 9 نفر آنها به دلیل عدم حمایت این انجمن از نویسندگان فلسطینی، از این رویداد انصراف دادند.
در کشوری که شعار اصلی آن حمایت از آزادی بیان و حقوق بشر است و طی دهه‌های گذشته دولت‌های این کشور به این بهانه به چندین کشور لشکرکشی و صدها هزار تن را به خاک و خون کشیده‌اند در داخل خود این کشور دولت مستقر بایدن اجازه آزادی بیان و حمایت از فلسطین و مخالفت با جنگ را در دانشگاه‌های این کشور نمی‌دهد. بهانه دولت آمریکا در مخالفت با این اعتراضات، یهودستیزی است! در حالی که معترضان مخالف دین یهود و یهودیان نیستند بلکه آنها مخالف جنایت‌هایی هستند که به اسم شریعت موسی(ع) از سوی دولت صهیونیستی انجام و توسط خاخام‌های افراطی تئوریزه می‌شود. گزارش‌های منابع صهیونیستی نشان می‌دهد که خاخام‌های افراطی با حضور در مناطق جنگی سربازان اسرائیلی را به کشتار زنان و کودکان فلسطینی تهییج می‌کنند.
اما چرا دانشگاه‌های آمریکا اینچنین با روایت فلسطینی‌ها از جنگ، همراهی و جنایت‌های اسرائیل را محکوم می‌کنند؟ در پاسخ به این سؤال شاید بتوان گستردگی فاجعه انسانی رخ داده در غزه و بیداری وجدان بشری را دلیل شروع این موج دانست. فطرت بشری به‌خصوص در میان قشر نخبه و تحصیلکرده آمریکا چندان نیازی به تلنگر ندارد و به مجرد روبه‌رو شدن با دو مقوله درست و غلط در کنار هم، عقل تسلیم حقیقت می‌شود. علی‌رغم گستردگی تبلیغات از سوی رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا برای روایت‌سازی از جنگ غزه و جابه‌جا کردن ظالم و مظلوم، وجدان جامعه علمی آمریکا با این روایت‌سازی همراهی نکرده و در طرف درست تاریخ ایستاده است. موج گسترده شکل گرفته در محافل علمی و دانشگاهی این کشور را می‌توان بهترین گواه برای این مسئله دانست. جنگ غزه طی 200 روز گذشته به خوبی نشان داد که جامعه آمریکا علی‌رغم سکوت ظاهری طی سالیان گذشته در حال طی کردن مسیری کاملاً متفاوت با جریان سیاسی و رسانه‌ای اصلی مسلط بر این کشور بوده است و حساسیت به ظلم، دفاع از مظلوم و محکوم کردن ظالم علی‌رغم همه تلاش‌های صورت گرفته نه‌تنها در این کشور از بین نرفته بلکه اگر فرصتی پیدا کند ظهور و بروز قدرتمندی می‌تواند داشته باشد. نکته بسیار مهمی که در این میان وجود دارد این است که بسیاری از نخبگان سیاسی، تجاری، نظامی، امنیتی و فناوری آمریکا در دانشگاه‌های معتبری مثل «کلمبیا» درس خوانده‌اند و در صورتی که اسرائیل پایگاه حامیان خود را در جامعه علمی آمریکا از دست بدهد این روند طی سال‌های آینده می‌تواند به نهادهای سیاسی، نظامی، اقتصادی و فناوری آمریکا نیز کشیده شود و بزرگ‌ترین حامی اسرائیل به همین دلیل این ظرفیت را دارد که به بزرگ‌ترین چالش رژیم اسرائیل طی سال‌های آینده تبدیل شود. نسل کنونی که در دانشگاه‌های آمریکا تحصیل می‌کنند طی سال‌های آینده به نهادهای سیاسی، نظامی و اقتصادی آمریکا تزریق خواهند شد و شکل‌گیری یک جنبش ضد صهیونیستی آن هم در نهاد دانشگاه می‌تواند تاثیر مستقیمی بر رویکرد کلان آمریکا در قبال رژیم صهیونیستی طی یک دهه آینده داشته باشد البته اگر تا آن موقع اسرائیلی پابرجا باشد.