سردار شهید سید جمشید صفویان، فرمانده گردان بلال حبشی لشکر هفت حضرت ولی‌عصر(عج) خوزستان، پانزدهم آذر سال ۱۳۴۱ در دزفول دیده به جهان گشود.

در جوانی به همراه رزمندگان اسلام رهسپار جبهه شد، پس از شرکت در چند عملیات سرانجام روز چهارم دی سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای چهار در جزیره مینو به فیض شهادت نائل آمد. پیکر پاکش روز بیست‌ونهم اسفند سال ۱۳۶۵ در دزفول تشییع شد و مزارش در گلزار شهدای شهیدآباد دزفول زیارتگاه عاشقان است.

شهید سید جمشید صفویان در وصیت‌نامه‌اش نوشت: «عزيزان من، مرگ سرنوشت جميع انسان‌هاست و زمان مناسب آن به دست خداى انسان‌هاست و انسان سرانجام در كام مرگ فرو خواهد رفت و دنياى گذرا را وداع خواهد گفت، خوب و بد، فقير و غنى، سلطان و رعيت، بزرگ و كوچک، گمراه و راه‌يافته خواهند مُرد و در تنگى وحشتناک و ترسناک لحد همنشين اعمال خويش خواهند شد و قبر انسان يا باغى از باغ‌هاى بهشت است و يا گودالى از گودال‌هاى پر از آتش و عذاب جهنم و سپس اسرافيل در صور دميده و مردگان زنده شوند و قيامت قيام خواهد كرد و آن روز واى بر آن بيچارگانى كه در زندگى دنيوى در صور نفس خويش ندميده و مهار آمال و اعمال خويش را در كف نگرفته‌اند. آرى در آن روز سخت كه روز «يوم تبلى السرائر» است و روز خروج انفال زمين. عزيزان من، بر امواج دريا و ابرهاى آسمان خانه نسازيد و فريب خروش و بزرگى اين و بلندى و تندى آن را نخوريد كه تا اسفل‌السافلين به سقوط‌تان مى‌كشانند و از مرتبه بلند احسن‌التقويم محروم‌تان مى‌سازند.»