امام علی(ع) می‌فرماید: هیچ کس از شما نیست که دارایی‌اش را نابجا و برای ناشایستگان صرف کند،‌ جز آنکه تنها بهره‌اش، ستایش فرومایگان و سپاس بدان باشد، آن هم مادام که به احسان و بخشش خود ادامه دهد، ‌و نادان (درباره‌اش) بگوید: او چه بخشنده است! ولی او نزد خدا بخیل به شمار می‌آید. پس چه بهره‌ای مرگبارتر و زیانبارتر از این بهره است؟ و کدام کار (به ظاهر) نیک سودش کمتر از این کار است! پس هر یک از شما را مالی است که باید با آن، خویشاوندان نزدیک خود را (به هم) برساند، میهمانی نیکو ترتیب دهد،‌ و رنجور و اسیر و در راه مانده را رهایی بخشد، زیرا هرآینه، دستیابی به این خوی‌ها، هم در دنیا مایه کرامت است و هم در آخرت سبب شرافت.(1)
____________
1- الکافی، ج 4، ص 31، ح 3