سرويس خارجي-

رژيم صهيونيستي را يك جامعه ناپايدار مي‌توان توصيف كرد. مهم‌ترين ويژگي جوامع ناپايدار آن است كه آنان در بستر يك فرايند تاريخي و تدريجي شكل نگرفته‌اند، بلكه اين گونه جوامع ماهيتي برساختي دارند كه به مانند يك دكان در بازار داراي تاريخ تاسيس، رشد و به احتمال زيادي تاريخ زوال هستند. به طور كلي جوامع برساختي و ساختگي امروز در جهان معاصر حاصل سياست‌هاي آمرانه قدرت‌هاي رقيب در نظام بين الملل هستند. به عنوان نمونه در مقطعي نه چندان دور سياستمداران انگليسي در لندن تصميم گرفتند براي حفظ منافع خود در غرب آسيا يك واحد سياسي وابسته را تاسيس كنند و ايجاد اين واحد سياسي وابسته به غرب را به جنبش صهيونيسم سپردند. سرانجام نيز لندن با حمايت از سازمان صهيونيسم، رژيمي به‌نام اسرائيل را در يك تاريخ مشخص (سال 1948) با اشغال سرزمين فلسطين تاسيس كرد و از اين رو رژيم صهيونيستي، يك جامعه ساختگي است.جوامع برساخته مانند رژيم صهيونيستي بدان دليل كه ريشه در تاريخ مستند ندارند، به‌دنبال مشروعيت سازي از افسانه‌هاي تاريخي و ساختگي هستند. اين مشروعيت سازي از افسانه‌ها شايد براي مدتي به عنوان خوراك تبليغاتي بتواند ساكنان اين جوامع را اقناع كند، اما نمي‌تواند درد فقدان مشروعيت را براي هميشه درمان كند. از سوي ديگر فقدان مشروعيت در اين جوامع ساختگي، بحران‌هاي متعدد امنيتي و سياسي را دامن مي زند و بخشي از بن بست سياسي سه سال گذشته در رژيم صهيونيستي ريشه در فقدان مشروعيت داخلي حتي در ميان سياستمداران اين رژيم دارد. در واقع براي سياستمداران تل آويو، منافع گروهي و حزبي مقدم بر منافع ملي است و از همين رو سه سال است كه هيچ‌كدام از ائتلاف‌هاي سياسي در تل آويو نتوانسته‌اند بر سر تشكيل يك كابينه سياسي به توافق و اجماع برسند، چون براي سياستمداران صهيونيستي، منافع ملي در يك جامعه ساختگي محلي از اعراب ندارد و هركس بدنبال تامين منافع فردي، شخصي و يا حداكثر گروه سياسي خود است. فقدان مشروعيت و بي اعتقادي به آينده رژيم صهيونيستي حتي مورد اذعان محافل داخلي تل‌آويو هم هست و به تازگي مرکز مطالعات امنیت دانشگاه حیفا تایيد كرده كه بيشتر ساكنان فعلي شهرهاي رژيم اسرائيل بنا به ضرورت به اين مناطق مهاجرت كرده‌اند. اين اظهارنظر را «دانیل شوفتان»، رئيس اين مركز مطالعاتي در مقاله‌ای که در روزنامه «اسرائیل‌هیوم» منتشر شده، عنوان كرده و گفته است: «اکثریت قریب به اتفاق یهودیانی که در اسرائیل (سرزمین‌های اشغالی) زندگی می‌کنند کسانی هستند که بنا به ضرورت به این‌جا آمده‌اند و دلیل آمدنشان علاقه به صهیونیسم نبوده است». اين اظهارنظر مقام صهيونيستي واضح ترين دليلي است كه نشان مي‌دهد رژيم صهيونيستي به عنوان يك جامعه برساخته ممكن است در آينده به آساني دچار فروپاشي شود، چون ساكنان آن نه براساس تعلقات مليتي، بلكه با هدف كسب منافع شخصي و از سر ناگزيري به فلسطين روي آورده‌اند. در اين وضعيت مشخص است كه واكنش گروه‌هاي فلسطيني به عنوان ساكنان اوليه اين سرزمين كه در قالب «مقاومت در برابر اشغالگري» دنبال مي شود، خيلي راحت مي‌تواند به تنگ‌تر شدن وضعيت براي صهيونيست‌ها منجر گردد و آنها رفتن را بر ماندن ترجيح دهند. از سوي ديگر در مقاله رئيس مرکز مطالعات امنیت دانشگاه حیفا نسبت به وقوع گسست و چند دستگی در درون  تل آويو و گروه‌هاي صهيونيست نيز اشاره و گفته شده است: «بعد از پشت سر گذاشتن خطر جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۷۳ و انتفاضه دوم، آنچه مایه نگرانی است افراطی‌گری برخی گروه‌های صهيونيستي حریدی و چگونگی مهار میلیون‌ها فلسطینی است.» در واقع اين نظامي پيشين رژيم صهيونيستي از اين موضوع آگاه است كه با توجه به ساختگي بودن رژيم صهيونيستي، اختلافات داخلي خيلي زود و به آساني مي‌تواند شيرازه اين رژيم را از هم وا كند و فروپاشي تل آويو را متحمل و تسهيل كند.
مقاومت، نشانه جامعه هويت‌دار
در مقابل شيرازه از هم گسسته رژيم صهيونيستي به‌دليل ماهيت ساختگي و مصنوعي آن، ما با جامعه‌اي مستحكم به‌نام فلسطيني‌ها مواجه هستيم كه به عنوان ساكنان اوليه فلسطين طي بيش از هفت دهه گذشته، به روش و راه‌هاي گوناگون براي حفظ هويت خود در مناطق اشغالي كوشيده‌اند.
تلاش براي حفظ هويت در مقابل اشغال را اين روزها در اعتصاب غذاي «خليل عواوده»، اسير فلسطيني مي‌توان ديد كه پس از شش ماه با وجود آن كه پوست و استخوان شده، اما در سخناني گفته است: «حتی اگر گوشت و پوستم آب شود، بازداشت اداری را نمی‌پذیرم.» بازداشت اداري نوعي بازداشت بي دليل و بي تفهيم اتهام است كه اشغالگران عليه فلسطيني‌ها به‌كار مي‌گيرند و ممكن است آنها براي ماه‌ها و حتي سال‌ها بلاتكليف در زندان نگه دارند و اكنون اعتصاب غذاي عواوده با هدف به چالش كشاندن اين اقدام ضد انساني صهيونيست‌هاست. در فایل صوتی که خانواده عواوده از وی در بیمارستان منتشر کرده است، اسیر فلسطینی تاکید کرد: این جسم که فقط پوست و استخوان مانده است نمایانگر ضعف ملت فلسطین نیست بلکه نشان دهنده چهره واقعی اشغالگران است که ادعا می‌کنند یک کشور کوچک دموکراتیک هستند، این درحالی است که یک اسیر بدون هیچ اتهامی وجود دارد که در مقابل بازداشت خودسرانه اداری ایستادگی کرد تا با گوشت و خون خود بگوید«نه به بازداشت اداری، وی گفت که فلسطین آزاد خواهد شد هرچند بهای آن زیاد باشد. همسر خلیل عواوده نیز پس از منتشر کردن تصویری از وی اعلام کرد: او اعتصاب غذایش را نخواهد شکست تا اینکه آزادیش را به‌دست بیاورد.