بر اساس تعالیم قرآن، نامه اعمال یا به تعبیر قرآنی کتاب اعمال، یک کتاب و نوشته درونی است که از درون هر شخصی بیرون انداخته می‌شود و نشر می‌یابد؛ خدا می‌فرماید: و هر انسانی، اعمالش را بر گردنش آویخته‌ایم؛ و روز قیامت، کتابی برای او بیرون می‌آوریم که آن را در برابر خود، گشوده می‌بیند! (این همان نامه اعمال اوست!) (و به او می‌گوییم:) کتابت را بخوان، کافی است که امروز، خود حسابگر خویش باشی!.

(اسراء، آیات 13 و 14)

علت اینکه انسان با نامه اعمالی که از درونش استخراج شده و بر گردنش آویخته ملاقات می‌کند، این است که هر کسی اعمالش را با خود به قیامت می‌برد و این‌گونه نیست که چیزی از بیرون با او همراه شود و به‌عنوان نامه اعمال به او داده می‌شود؛ زیرا خدا می‌فرماید: مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَه فَلَهُ...؛ هر کسی حسنه‌ای را با خود بیاورد، پس برایش چنین و چنان است(انعام، آیه 160؛ نمل، آیه 89؛ قصص، آیه 84)؛ یا می‌فرماید: مَن جَاءَ بِالسَّیِّئَهِ فَلَهُ...؛ هر کسی زشتی و سیئه‌ای بیاورد پس چنان و چنان است.(قصص، آیه 84؛ نمل، آیه 160)

بنابراین هر کسی با نامه اعمالی که جزو شخصیت و شاکله وجودی اوست در قیامت وارد می‌شود و نامه از درون انسان بیرون آورده شده‌ و بر خودش عرضه می‌شود و از خودش می‌خواهند تا درباره اعمالش قضاوت کند و به محاسبه بپردازد.خود شخص وقتی اعمالش را بر معیار الهی «حق» توزین می‌کند در می‌یابد در کدام طرف قرار می‌گیرد: 

بهشت یا دوزخ.