محمدجواد حق شناس، عضو شورای شهر پنجم تهران و قبل از آن در دولت مدعی اصلاحات، مدیرکل سیاسی وزارت کشور بود. او به سایت انتخاب گفت: رفتار اصولگرایان در مورد برجام متناقض است. آنها از یک سو معتقدند برجام منشا تحریم، عامل شرطی شدن اقتصاد و مصداق وادادگی است، اما از سوی دیگر از احیای برجام سخن می‌گویند.

وی اضافه کرد: آنها اگر در متن جامعه قرار می‌گرفتند و فرصتی پیدا می‌کردند که کنار مردم بنشینند و با آنها حرف بزنند، به حاشیه‌های شهر سرک بکشند، بعد از غروب آفتاب سری به محله هرندی تهران بزنند یا یک روز را به منطقه خلازیر اختصاص دهند و از نزدیک مشاهده کنند و بعد با خود بیاندیشند، چنین سخنان متناقض، دور از واقعیت و برخلاف منافع ملی نمی‌زدند؛ نیاز نیست به روستا‌های دورافتاده سیستان و بلوچستان یا ایلام و خوزستان سر بزنند؛ اگر دلسوز مردم بودند و به وجدان‌شان مراجعه می‌کردند، چنین سخنانی از آنها شنیده نمی‌شد.

«علت آنکه رسانه‌های اصولگرا و برخی اعضای دولت از مذاکرات لغو تحریم‌ها می‌گویند اما حاضر به نام بردن از برجام نیستند چیست؟». حق شناس در پاسخ این سؤال گفت: مسئله ما نام برجام نیست؛ مسئله این است که باید به اصل مشکل بپردازیم. مشکلی که امروز جامعه با آن سروکار دارد مواردی از قبیل آب و نان مردم، اجاره مسکن، بهداشت، دسترسی و عدم دسترسی به دارو در صورت بیماری و مواردی از این قبیل است که مردم با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند. اگر این دولت و مجلسی که امروز بر سر کار آمده است فارغ از تمام مسائل، وقت و همت بگذارد تا کار مردم را انجام دهد و مشکلات اقتصادی که ناشی از تحریم‌ها بوده است را حل کند، نام برجام را هر چه می‌خواهد بگذارد، ما شماتتش نمی‌کنیم. اما اگر روزی صدبار هم کلمه برجام را به کار ببرند ولی از آنها کاری برنیاید یا ناکارآمدی آنها به حدی باشد که نتواند مشکلی از مشکلات مردم را حل کنند، چیزی عاید نمی‌شود. اگر در این زمینه موفق شدند، این فرصت را از آنان نگیریم و افتخار نام‌گذاری را هم به آنها واگذار می‌کنیم.

اظهارات این مقام دولت اصلاحات در حالی است که اولا با برجام و به نام «برداشتن تحریم‌ها»، نه تنها تحریم‌ها لغو نشد بلکه تعداد آن به دو برابر افزایش یافت! ثانیا برجام نه مسیری برای حل مشکلات اقتصادی، بلکه فرآیندی برای تحلیل و تضعیف توانمندی‌های اقتصادی ایران بود و به همین دلیل هم به رکود تورمی بی‌سابقه، کاهش ارزش پول ملی، افول رتبه اقتصادی ایران در دنیا انجامید. بدتر اینکه برجام به شکلی تعبیه و مهندسی شد که در هر دو صورت اجرا یا خروج از توافق، به زیان ایران باشد و به رشد اقتصادی پایدار ایران منتهی نشود. چنانکه در همین روند و در حالی که اقتصاد ایران به سمت فروش نفت خام کانالیزه می‌شد، تعداد و گستره تحریم‌ها هم -حتی در دوره اوباما و پس از اجرای برجام- یکسره افزایشی و تصاعدی بود. در صورت خروج ایران هم، برجام به عنوان ماشه فشرده همه تحریم‌ها عمل می‌کرد!

آقای حق شناس در حالی از افتخار برجام حرف می‌زند که به شهادت حتی‌اندیشکده‌های آمریکایی، بر خلاف تعهدات روشن و تضمین شده ایران، تعهدات آمریکا درباره لغو تحریم‌ها نه روشن است، نه تضمین دارد و نه در صورت انجام ندادن، می‌تواند به شکایت موثر و اخذ خسارت منتهی شود!

با وجود همه این فجایع، اعتماد به نفس بالایی می‌خواهد که انسان مثل کبک سر خود را زیر برف کند و از افتخارات برجام دم بزند.