سرویس اقتصادی-
در حالی که آمریکایی‌ها همه تلاش خود را برای وارد کردن فشار حداکثری به ایران انجام داده‌اند،
بر اساس اظهارات مسئولان شرکت ملی نفت، فروش نفت و میعانات گازی ایران در دولت جدید افزایش خوبی داشته و پول نفت صادراتی وصول می‌شود.
آمریکایی‌ها حدود یک دهه است که تحریم‌های خود علیه ایران را وارد مرحله جدیدی کرده‌اند. از زمان اوباما که مدعی بود با «تحریم‌های فلج‌کننده» ایران را از پای درمی‌آورند تا دوره «فشار حداکثری» ترامپ که آرزو می‌کرد بتواند فروش نفت ایران را به صفر برساند، همگی نشان از دست و پا زدن آمریکایی‌ها برای کاهش درآمد نفتی داشته است.
جو بایدن رئیس‌جمهور کنونی هم علاوه‌بر اینکه تحریم‌های ترامپ را حفظ کرده چند فرد و نهاد جدید را هم به لیست بلندبالای تحریم‌های ترامپ افزوده است، مثلا وزارت خزانه‌داری ایالات متحده ۲۲ مرداد اعلام کرد که شبکه‌ای از واسطه‌های فروش نفت ایران را مورد تحریم قرار داده است.
به آب و آتش زدن آمریکایی‌ها
آنها اما به تحریم‌های مستقیم خودشان راضی نبودند و دیگر کشورها را هم برای قطع رابطه و کاهش خرید نفت ایران وادار یا تطمیع ‌کردند.
اسفند پارسال اویل پرایس گزارش داد که «طرح ایران برای دور زدن تنگه هرمز از طریق احداث خط لوله انتقال نفت بین ایران عراق و سوریه با مخالفت آمریکا رو‌به‌رو شده و نشانه‌های اولیه حاکی از آن هستند که دولت ترامپ تمام فشار خود را بر بغداد برای تجدید نظر در این معامله اعمال می‌کند».
مهرماه سال جاری هم رویترز در جریان سفر وندی شرمن معاون وزیر امور خارجه آمریکا به چین گزارش داد که «واشنگتن می‌خواهد چینی‌ها را راضی کند که از ایران کمتر نفت بخرند. آمریکا می‌خواهد از این طریق فشار اقتصادی را بر تهران افزایش دهد، بلکه مقامات جمهوری اسلامی در پروندۀ اتمی تسلیم شوند».
استمرار فروش نفت ایران
با وجود تلاش‌های بسیار آمریکا از جمله تطمیع یا تهدید دیگر کشورها به اعمال مجازات‌های شدید علیه آنها در صورت خرید نفت ایران، برخی از خریداران بی‌اعتنا به این تهدیدها، همچنان به خرید نفت از ایران ادامه دادند. برخی مجموعه‌ها نیز به کمک دولت آمدند تا بتواند نفت بفروشد و پول آن را به کشور برگرداند.
خبرگزاری رویترز گزارش کرد که خریداران چینی علی‌رغم تحریم‌های آمریکا به واردات نفت ایران ادامه می‌دهند. طبق این گزارش، در سه ماه منتهی به آبان امسال، واردات نفتی چین از ایران به‌طور متوسط به بیش از نیم میلیون بشکه در روز رسیده بود. گرچه عدد پانصد هزار مورد ادعای رویترز بود و طبق گزارش شرکت‌های ردیابی نفتکش، میزان صادرات نفت ایران به چین بین هفتصد هزار تا یک میلیون بشکه در روز برآورد می‌شد.
فن بدل غربی‌ها
حالا با روی کار آمدن دولت جدید که اهتمامش در دستیابی به روش‌های جدید و متعدد فروش نفت و بازگرداندن درآمدهای آن به کشور چند برابر دولت قبل است، به نظر می‌رسد وضع ایران در این زمینه خیلی بهتر از گذشته است. اظهارات مسئولان نفتی کشورمان نشان می‌دهد در همین چند ماهی که دولت سیزدهم سکان امور اجرایی را در دست گرفته، فروش نفت و میعانات گازی ایران افزایش خوبی داشته و پول نفت صادراتی هم وصول می‌شود.
مناسب بودن وضعیت تعاملات نفتی کشور و کم اثر شدن تحریم‌های نفتی را می‌توان از ضرب‌الاجل‌های پی‌درپی و از روی استیصال غربی‌ها به موازات دور جدید مذاکرات برجامی هم فهمید. آنها که به خوبی فهمیده‌اند تحریم‌های نفتی عملا خنثی شده و دیگر نمی‌توانند با حربه تحریم به ایران فشار بیاورند، لذا به این در آن در می‌زنند تا القا کنند که وقت تمام است و ایران نباید فرصت توافق با دستاورد حداقلی را از دست بدهد، چرا که اوضاع بدتر خواهد شد!
آنها در آخرین تلاش‌هایشان به فن بدل امید بسته‌اند، غافل از اینکه ایرانی‌ها خود به این فنون آشنایی کامل دارند؛ نمونه‌اش کشتی حسن یزدانی در مقابل تیلور آمریکایی در فینال مسابقات جهانی کشتی 2021!
پول نفت برمی‌گردد
با همه جو‌سازی‌ رسانه‌‌های غربی‌ و همکاران داخلی‌شان، اظهارات مسئولان شرکت نفت ایران درباره شکست تحریم‌های نفتی قابل توجه است.
محسن خجسته‌مهر مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران اظهار کرده است که «درآمدهای حاصل از صادرات نفت به کشور برمی‌گردد، یعنی وصول مطالبات انجام می‌شود».
وی در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس افزود: آنچه از درآمدهای نفتی ایران که بعضا در بانک‌های خارجی بلوکه شده مربوط به فروش نفت ایران قبل از دولت سیزدهم است و به ویژه از موقع روی کارآمدن دولت سیزدهم که بنده در جزئیات کار هستم، پول نفت دریافت
می‌شود.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران تصریح کرد: در دولت سیزدهم هم صادرات نفت خام و هم صادرات میعانات گازی افزایش خوبی پیدا کرده است. از گفتن اعداد و ارقام صادرات معذور هستم، فقط در همین حد می‌توانم توضیح دهم که وضعیت بهتر شده است. گزارش‌های ماهیانه از صادرات نفت و میعانات گازی ایران به مقامات ارشد کشور ارسال می‌شود و آنها در جریان جزئیات قرار دارند.
خجسته‌مهر با اشاره به برنامه این شرکت برای افزایش «ظرفیت» تولید نفت ایران تأکید کرد: در این مدت با تلاش‌هایی که صورت گرفته است، تقریبا ظرفیت تولید به رقم قبل از تحریم‌ها نزدیک شده است و ان شاالله تا پایان اسفندماه این هدف محقق خواهد شد.
ورود سرمایه‌گذاران خارجی
علیرضا دانشی، مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب هم با تشریح مهم‌ترین اقدام‌های این شرکت در سه‌ ماهه اخیر گفته است: شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب برای تولید سه میلیون بشکه نفت تا پایان امسال آمادگی دارد و سرمایه‌گذاران خارجی پای کار آمدند.
یکی از اتفاقات مهم در زمان تحریم‌های نفتی، بکارگیری توان داخلی و قدرتمند شدن صنایع داخلی تولیدکننده تجهیزات مورد نیاز این صنعت بوده است. مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب در این باره اظهار می‌کند: هم‌اکنون بیش از ۷۰ درصد کالاهای مورد نیاز شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب بومی‌‌سازی شده است و برای بخش باقی‌مانده نیز که بیشتر مشتمل بر تجهیزات تأسیساتی همچون ماشین‌آلات دوار است، مطالعاتی هم به‌منظور استفاده از روش‌های جایگزین در برنامه‌های ما قرار دارد. تمام ظرفیت کاری در این مسیر با هدف استفاده از پیمانکاران و سازندگان داخلی است و تمام قد از آنها حمایت خواهیم کرد، ضمن آنکه قوانین کشور نیز در این مسیر قرار دارد.
به گفته دانشی، طبق بررسی‌های انجام‌شده، امکان جذب فناوری‌های جدید و بومی شده تا ظرفیت سالانه هزار میلیارد تومان، در مناطق نفت‌خیز وجود دارد. این فناوری‌ها عمدتاً در حوزه تجهیزات و کالاست. حدود
۷۵ درصد از کالاهای قرارداد زیرسطحی مرتبط با چاه، یعنی حدود ۱۲ هزار قلم کالا تاکنون بومی شده است.
وی ادامه داد: افزون بر آن با توجه به ظرفیت گسترده صنعت نفت، از سرمایه‌گذاری خارجی هم حمایت می‌کنیم و در بخش‌هایی مذاکرات در حال انجام است.
هشدار به مسئولان!
هرچند دولت با همراهی فداکارانه مردم و با همه کم و کاستی‌ها توانسته است اوج فشار تحریم‌ها را پشت سر بگذارد، اما باید هشیار بود که فروپاشی نظام تحریم‌ها می‌تواند امری موقتی و ناشی از برنامه دشمن برای افزایش دوباره وابستگی کشور باشد، بنابراین باید با اجرای نسخه مقاوم‌‌سازی اقتصاد تا اوج بعدی تحریم‌ها کشور را مقاوم نمود.
در این راستا مسعود براتی کارشناس مسائل تحریم درباره ساختار تحریم‌های آمریکا اینگونه توضیح می‌دهد: «تحریم یک ابزاری است که در میان مدت (سه الی چهار سال) می‌تواند به صورت مؤثر اعمال شود. به دلیل اینکه نگه‌داشت ساختار تحریم برای تحریم‌کننده بسیار سخت بوده و هزینه زیادی در پی دارد. به همین دلیل از تحریم‌ در یک بسامد زمانی خاص استفاده می‌شود».
براتی می‌افزاید: «سیاست آمریکا این است که یک کشور را تحریم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند و سپس تلاش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند در این بازه زمانی سه الی چهار ساله به توفیقات سیاسی مورد نظر دست پیدا کنند و بعد تحریم در مسیر کم رنگ شدن قرار می‌گیرد. در ادامه آمریکایی‌ها مجددا فشارهای ناشی از تحریم را به پیک می‌رسانند تا مجددا به دستاورد سیاسی دست پیدا کنند و این دور باطل برای کشور تحریم‌شده تکرار می‌شود تا آن کشور از پا بیفتد. هدف از نوسانات تحریمی جلوگیری از اصلاح ساختاری در اقتصاد برای مقابله با تحریم‌هاست».
وی تصریح می‌کند: «قطعا آمریکا دوباره با یک طراحی جدید برای فعال کردن انرژی تجمیع شده در ضعف‌های اقتصادی ایران وارد عمل می‌شود. در این بین یک سری الگوهای تکراری مثل محدود کردن فروش نفت ایران و محدود کردن دسترسی ایران به منابع ارزی محرک‌های قوی‌ای برای انفجار بعدی ایجاد می‌کند. اگر شما در طول دوره افول تحریم تولید داخل را تقویت نکنید و ضعف‌های اقتصاد ایران را برطرف نکنید، در پیک بعدی تحریم ضربه کاری‌تری خواهید خورد».