مردم چه چیزی را ببخشند تنبلی‌ها، سوءمدیریت‌ها، تبعیض‌ها و...؟!
سرویس سیاسی-
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله دیروز خود به سخنان روزهای اخیر رئیس‌جمهور که گفته بود: «ما توانمان را در این زمینه بکار گرفتیم؛ اما معنای این کار این نیست که کار ما بی‌نقص بوده است... اما اگر عیب و نقصی داشتیم از مردم عذرخواهی و طلب عفو و رحمت می‌کنیم...» اشاره کرده است.
این روزنامه نوشت: «این مرسوم است که مسئولان در پایان دوره خود چنین اظهاراتی را مطرح کنند.آنان تلاش می‌کنند در کنار آنکه خود و همکاران خود را محق مطرح کنند قدری هم مناعت طبع نشان داده و از مردم حلالیت بطلبند. حسن روحانی هم دیروز به همین سیاق عمل کرد.او از معذورات و کمبود‌ها گفت.وی به مانع تراشی‌ها نیز اشاره کرد و بیان نمود که اگر اینگونه نبود شرایط به طور کلی فرق می‌کرد.رئیس‌جمهور مثل 3 سال گذشته سهم زیادی برای نقش روی کار آمدن ترامپ در ضعف‌های دولت‌اش قائل شد و در نهایت تاکید کرد که نتوانسته همه واقعیت را در این سال‌ها به مردم بگوید زیرا نفعی در آن نبوده است.»
روزنامه حامی دولت در ادامه تصریح کرد: «بهرحال هرکس با هر نگاه و ایده‌ای می‌تواند نظر خاصی در مورد اظهارات پایانی رئیس‌دولت داشته باشد اما به واقع مردم حسن روحانی را می‌بخشند؟ اجازه دهید بیش‌تر و بهتر این پرسش را باز کنم. در حقیقت،مردمی که زیر بار فشار گرانی کمرشان خم شده و طی دو سال گذشته به صورت مکرر داغ عزیز دیده‌اند حاضرند عوامل و مسئول آن را عفو کنند؟»
آفتاب یزد در ادامه سرمقاله نوشت: «...برخی سوء مدیریت‌ها و بی‌تدبیری‌ها در سال‌های گذشته به حدی رسیده که دیگر جای عذرخواهی باقی نمانده است. مردم سال‌های سال با کمبود‌ها و محرومیت‌ها کنار آمده‌اند اما وقتی تبعیض‌ها را می‌بینند و درک می‌کنند که فلان مسئله حاصل یک دعوای جناحی و سیاسی است خاطرشان مکدر می‌شود. گذشت و بخشش برای زمانی است که مسئولان با تمام توان انرژی بگذارند و تدبیر به خرج دهند سپس نتیجه دلخواه به وجود نیامده باشد؛ آن زمان هم اگر عذرخواهی شد قابل پذیرش است. اما وقتی بی‌تدبیری می‌شود و کسی هم آن را به گردن نمی‌گیرد برای چه ببخشند؟»
این روزنامه همچنین در پایان نمونه‌ای را برای موارد ذکر شده آورده که جالب توجه است: «مثال پایانی: تیم فوتبال کشورمان در مقابل تیم آرژانتین می‌بازد اما مردم به خیابان می‌آیند، هم شادی می‌کنند و هم از بازیکنان تشکر می‌نمایند؛ چرا؟چون تلاش شد هرچند به نتیجه نرسید. حال آیا حسن روحانی و تیم‌اش تلاش وافر و مکفی انجام دادند که مردم ببخشند؟»
گفتنی است روحانی در شرایطی که با هزار وعده رنگارنگ رای مردم را در دو انتخابات 92 و96 گرفته بود در شرایطی پاستور را ترک می‌کند که آمار رسمی نشان می‌دهد که وی نه تنها وعده‌های خود را عملی نکرده بلکه در شرایطی نهاد ریاست‌جمهوری را به آیت‌الله رئیسی واگذار می‌کند که کشور در شرایطی به‌مراتب بدتر از سال 92 قرار دارد. گذشته از تنزل جایگاه ایران در عرصه دیپلماسی و شاخص‌های فرهنگی و اجتماعی، تنها شاخص‌های اقتصادی بیانگر شرایط کشور است.
دولت بی‌تدبیری که تحریم را ضریب اثر بخشی داد
لعیا جنیدی، معاون حقوقی رئیس‌جمهور دیروز در روزنامه دولتی ایران مدعی شد: «نوبت خدمتگزاری دولت دوازدهم نیز پایان گرفت. این دولت سخت‌ترین فشار بین‌المللی را تاب آورد تا توان ملی در پس مقاومت و نوآوری‌ها، از بین نرود. در این چهار سال، سختی‌های تحمیل شده از بیرون مانع از بی‌مهری‌ها نسبت به دولت در درون کشور، نشد.»
علی‌رغم مظلوم‌نمایی فوق، دولت روحانی با بی‌تدبیری و سوءمدیریت خود، به اثرات جنگ اقتصادی دشمن و مأموریت شوم نفوذی‌‌ها برای بی‌ثباتی کشور و نرمالیزاسیون ضریب داده است. بزرگ‌نمایی تحریم، بزک و اعتماد به آمریکا، معطل گذاشتن ظرفیت‌های کشور پای برجام و به تعلیق و انتظار بردن اقتصاد کشور، تعطیلی برنامه هسته‌ای، تعطیلی کارخانه‌ها، عدم حمایت از تولید و صادرات، وابسته‌تر کردن کشور به درآمد نفتی، حقوق‌های نجومی، جاده‌صاف کنی برای 2030 و FATF، حذف کارت سوخت و تحمیل خسارت 144 هزار میلیاردی، بی‌برنامگی در عرصه مسکن و عدم فعال سازی این پیشران اقتصادی، چوب حراج زدن به ذخایر ارز و طلا، خاکستر کردن سرمایه‌های مردم در بورس، رکوردشکنی در تورم و رکود، عدم هدایت نقدینگی به بخش‌های مولد، گره زدن حیات و ممات کشور به رفع تحریم و تزریق یأس از جمله این بی‌تدبیری‌هاست. دولت با سوءمدیریت گسترده به تحریم و فشار ضریب اثربخشی داد.
دولت روحانی بدشانس‌ترین دولت تاریخ ایران بود!
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت:«برخی به شکل غیرمنصفانه‌ای این روزها، که دولت به روزهای آخر عمر خود نزدیک شده، کمر به تخریب بسته‌اند و از هیچ تخریبی دریغ نمی‌کنند که سزاوار دولتی با رای 24 میلیونی نیست. آنچه در ارتباط با دولت پیش آمد، شبیه یک بلای طبیعی مثل سیل بود که نازل شد و اگر بگوییم بدشانس‌ترین دولت تاریخ ایران، دولت روحانی بوده است در این زمینه اغراق نکرده‌ایم.»
این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه نوشت:«دولت روحانی از یک‌سو با فشارهای خارجی و تحریم‌ها مواجه و از سویی با بلای دیگری تحت‌عنوان کرونا درگیر شد. در این شرایط خیلی از اقتصادها که تحت شرایط عادی قرار داشتند با مشکلات بسیار زیادی مواجه شدند و کار اداری کشور را سخت و دشوار کرد. دولت روحانی آنچه باید انجام می‌داد را انجام داد و به لحاظ معیارهای علمی و عقلانی درست عمل کرده و تلاش کرده است فشارها از دوش ملت برداشته شود. گرچه مدیریت فشارها با خود دولت روحانی نبود و باوجود کارشکنی‌های داخلی و خارجی توانی نداشت که بتواند فشارها را مدیریت کند و متاسفانه آنطور که انتظار می‌رفت، امور پیش نرفت».
غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب چندی پیش گفته بود: «به نظر من مشکل دولت دوم روحانی، بیش از آنکه به عوامل خارجی و آمدن ترامپ یا مسائل داخلی بیرون دولت و کارشکنی‌های مخالفان داخلی نسبتی داشته باشد، به خود این دولت و عملکردش در این دوره، یعنی از فردای انتخابات ۲۹ اردیبهشت‌ماه ۹۶ مربوط است؛ چنان که در دولت دوم روحانی از انتخاب نیروها تا انتخاب سیاست‌های خود، رویکردهایی پیش گرفته شد که مسبب وضعیت امروز است...بحران مدیریت مدیران ناکارآمد در دولت اول آقای روحانی در دولت دوم نیز نمایان شد و مشکلات امروز را به وجود آورد...امروز صحبت از میلیاردها دلار، ارز ۴۲۰۰ تومانی است که فساد و اختلاس مالی به وجود آورده است».
سعید لیلاز، فعال سیاسی اصلاح‌طلب نیز پیش از این در یادداشتی در روزنامه ایران نوشته بود: «آمریکا تمام تمهیداتی که برای اعمال فشار بر اقتصاد ایران می‌توانست بیندیشد، به کار بسته و همان‌طور که پیش از این نیز به آن اشاره کرده‌ام، شرایط موجود نشان می‌دهد که تحریم‌ها مسئله اصلی نبوده و با وجود این شرایط سخت هنوز راهکارهایی وجود دارد که می‌توان از این وضعیت دشوار عبور کرد. مسئله اقتصاد ایران سوء مدیریت بوده و شرایط کنونی گواه آن است».
برخی رسانه‌های زنجیره‌ای و مدعیان اصلاحات اصرار دارند تا با فرافکنی بر سوءمدیریت و بی‌تدبیری دولت سرپوش بگذارند.