سرویس سیاسی-

در تماس با خانواده شهید مدافع امنیت ستوان دوم «ضرغام پرست» پدر در شرایط جسمانی مساعدی قرار نداشت و به دلیل بیماری تا روز جمعه 1 مرداد که روز تشییع شهید بوده موضوع به ایشان اطلاع داده نشده و با مراقبت‌های ویژه پزشکی و تحت نظر تیم درمانی آرام‌آرام خبر را به اطلاع پدر رسانده‌اند.
مادر و همسر شهید هم که داغ جانکاه جوانی رشید را بر دل می‌کشیدند به خاطر عزاداری‌های روزهای گذشته قادر به صحبت کردن با خبرنگار کیهان نبودند. ازاین‌رو «بهادر رستگار» عموی شهید، درباره این ضرغام پرست، شهید امنیت با ما به گفت‌وگو نشست.
عموی شهید با بیان اینکه «ضرغام فرزند ما بود ولی متعلق به کل نظام بود» گفت: برادرم سه پسر داشت که هر سه در نیروی انتظامی مشغول خدمت بودند. پسر بزرگ خانواده بازنشسته و ضرغام پسر دوم و مهرداد پسر سوم همچنان در حال خدمت بودند. پسر دوم که تقریباً ده سالی بود که در پلیس خدمت می‌کرد و سومی هم بعد از خدمت سربازی وارد نیروی انتظامی شد.
وی ادامه داد: شهید متولد روستای پتک جلالی در شهرستان باغملک بود که چهار سالی بود با خانواده به شهرستان رامهرمز مهاجرت کرده بودند.
عموی شهید گفت: ضرغام و برادر کوچکش مهرداد در جریانات اخیر در ماهشهر با هم در مأموریت بودند. بعد از شنیدن خبر شهادت، بنده به حالت گلایه گفتم که دو برادر را نباید یکجا با هم به مأموریت بفرستید، اما آنها گفتند قصور از ما نیست آنها به خاطر شدت علاقه‌ای که به هم داشتند حاضر نبودند از هم جدا شوند و ضرغام می‌خواست برادر کوچکش در کنارش باشد و از تجربیاتش استفاده کند.
رستگار ادامه داد: در روز حادثه یعنی 29 تیر از ماهشهر تماس گرفتند و برای کوی شهید طالقانی این شهرستان درخواست نیرو کرده بودند که آن روز در منطقه‌ای که از قدیم به نام «کوره‌ها» معروف هست درگیری صورت می‌گیرد. پسر برادرم جوان بسیار محجوب و افتاده‌ای بود و روی حرف مافوقش حرفی نمی‌زد حتی اگر می‌دانست محلی که مأمور می‌شود خطرناک و به قیمت جانش ممکن است تمام شود. چون امنیت و حفظ جان و منافع و رفع مشکلات مردم برایش خیلی اهمیت داشت.
وی در تشریح روز حادثه بیان کرد: شهید به همراه تعداد دیگری از همکارانش 8 نفری به این محله می‌روند که‌اشراری که در میان معترضان نفوذ کرده بودند سد معبر کرده و مانع تردد خودروها و موجب رعب و وحشت برای مردم شده و محل‌هایی را هم به آتش می‌کشند. وقتی شهید و همکارانش مشغول خاموش کردن آتش و باز کردن مسیرها بودند‌اشراری که میان معترضان نفوذ کرده بودند از پشت‌بام‌ها اقدام به تیراندازی می‌کنند و برادر کوچک شهید از قسمت ساق پا تیر می‌خورد. در این حین، شهید ضرغام برای کمک کردن به برادرش می‌رود که خودش نیز از ناحیه شکم و سینه مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد. درنهایت برادر کوچک‌تر را با آمبولانس به اورژانس می‌برند ولی برادر بزرگ‌تر در همان محل، اندکی بعد شهید می‌شود.
عموی شهید با بیان اینکه شهید متولد سال 71 و برادرش متولد 76 و هر دوجوان و کم سن و سال بودند ادامه می‌دهد: برادر کوچک مجروح و در بیمارستان گلستان اهواز تحت عمل جراحی قرار گرفت و خوشبختانه عمل هم موفقیت‌آمیز بود. یک عمل دیگر هم قرار است امروز روی پایش انجام بشود.
از عمومی شهید خواستیم تا در صورت امکان با بستگان درجه‌یک شهید هم صحبت بشویم که پاسخ داد: پدر شهید سی سالی هست که با بیماری‌های مختلفی نظیر ناراحتی معده و... دست‌به‌گریبان است. زمانی که این اتفاق افتاد هم به خاطر ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری بود. به همین خاطر تا شب قبل از تشییع به او اطلاع ندادیم چون از سلامتش نگران بودیم. درنهایت تحت نظارت پزشک و با دستگاه اکسیژن و... خبر را به ایشان دادیم. به همین خاطر شرایط روحی مناسبی ندارد. مادر شهید هم که از وضعیت روحی بهتری برخوردار است به خاطر عزاداری‌های چندروزه صدایشان گرفته و قادر به صحبت کردن نیستند. همسر شهید هم در وضعیتی مشابه مادر قرار دارند.
شهید ضرغام
برای کمک به مناطق سیل‌زده رفته بود
رستگار در مورد تصاویر آب‌رسانی که از شهید در فضای مجازی بعد از شهادت ایشان منتشر شده، می‌گوید: این تصاویر مربوط به سیل خوزستان و مردمی است که بدون آب و غذا مانده بودند. و شهید برای کمک به سیل‌زدگان رفته بود.
عموی شهید گفت: شهید ضرغام به لحاظ اخلاقی واقعاً بی‌نظیر بود. کم‌گو و صبور و خوش‌اخلاق بود و بسیاری از فشارها را تحمل می‌کرد و هیچ‌گاه ناراحتی از خود بروز نمی‌داد. پدرش می‌گفت بیشترین ناراحتی من این است که یک‌بار هم حرفی نزده بود که ناراحتم کرده باشد.
وی با بیان اینکه «ضرغام، ولایی و اهل عبادت بود» افزود: او در جوانی پاک بودن را انتخاب کرده بود که این بزرگ‌ترین جهاد بود. ضرغام، با دوستان و رفقا هم بسیار مهربان بود.
رستگار ادامه داد: در مراسم تشییع شهید، جوانانی بر سر و سینه خود می‌زدند که سنی نداشتند و خیلی ناراحت بودند که او را می‌شناختند در حالی که با او عیاق بوده و شیفته منش و اخلاق او بودند. همکاران ضرغام در نیروی انتظامی هم از فقدان او متأسف و متأثر هستند.
وی گفت: هرچند همه برای رفتن به دیار باقی هستیم ولی این اظهار تألم بیشتر بابت فراق و جوانی او و غصه «علی» پسر دوساله شهید است وگرنه او در راه خدا برای آرامش وطن و امنیت جان خود را از دست داد و ما هم به این موضوع افتخار می‌کنیم.
عموی شهید افزود: خانواده هم به لحاظ مالی واقعاً به شهید متکی بودند. ضرغام عصای دست پدر و مادرش بود و از هر نظر، کمک‌رسان خانواده بود.
وی با بیان اینکه «مهرداد، برادر شهید ضرغام مجروح شده و تحت درمان است» اظهار داشت: از مسئولین تقاضا داریم که او در بیمارستان مجهزتر و تحت درمان پزشکان مجرب قرار بگیرد و اگر امکانش هست برای ادامه درمان به تهران منتقل شود.
گفتنی است پیکر شهید ضرغام پرست روز جمعه (1 مرداد) بعد از تشییع در اهواز، ماهشهر و رامهرمز در قطعه شهدای شهرستان رامهرمز آرام گرفت.
گفت‌وگو- فاطمه زورمند