امام باقر(ع) به جابر فرمود: ای جابر! بنگر و اندیشه کن، اگر آنچه از عیب و بدی درباره‌ات گفته‌اند، در خود دیدی، بدان که از چشم و نظر خداوند عزوجل افتادن برای آشفته و خشمگین شدن نسبت به حرف حقی که زده‌اند، مصیبتی بزرگ‌تر است برایت از اینکه بیم داری از چشم مردم بیفتی. و اگر برخلاف واقع گفته‌اند، این خود برای تهمت ناروایی که به تو زده‌اند ثواب و پاداشی است که بی‌رنج و زحمت به دست آورده‌ای.(1)
‍____________
1- بحارالانوار، ج 75، ص 162