سرویس خارجی-

سازمان ملل که جز خطابه‌هایی که هیچ سودمندی عَمَلی ندارد، از آن صادر نمی‌شود، هر از گاهی آمارهایی دردناک از وضعیت جهان ارائه می‌دهد، اما هیچ راه برون رفت کاربردی ارائه نمی‌دهد و اگر هم راه‌حل داشته باشد هیچ ضمانت اجرایی ندارد. بر اساس آمارهای سازمان ملل، در پایان سال 2020، بیش از 88 میلیون نفر از مردم جهان به دلیل درگیری‌ها و بی‌ثباتی از گرسنگی حاد رنج می‌بردند که در مقایسه با سال گذشته افزایشی 20 درصدی داشته است. سازمان ملل هشدار داده در بحبوحه ویروس کرونا، ناامنی غذایی نیز بسیاری از کشورها را تهدید و اوضاع را پیچیده‌تر کرده است. «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل نیز طی سخنرانی ویدئوکنفرانسی در شورای امنیت سازمان ملل گفت که قحطی‌های متعددی به دلیل درگیری‌های جهان ایجاد شده است...بحران تغییرات آب و هوایی و همه‌گیری کرونا شعله‌های این آتش را بیشتر کرده است. دبیرکل سازمان ملل این هشدار را هم داد که در صورتی که اقدام فوری انجام نشود، میلیون‌ها انسان در آستانه گرسنگی و مرگ قرار می‌گیرند: «در واقع بیش از 30 میلیون انسان در بیش از 30 کشور تنها یک گام با گرسنگی فاصله دارند». او همچنین بر ادامه بحران ناامنی غذایی در مناطقی نظیر ساحل، شاخ آفریقا، جنوب سودان،‌ یمن و افغانستان تاکید کرد. گفتنی است، فقر و گرسنگی در جهان مساوی تقسیم نشده است، همان کشورهایی که حق کشتن و داشتن تسلیحات مرگبار را تنها برای خود قائل هستند، بیشترین سهم از امکانات دارایی‌های جهان را هم برای خود می‌دانند.