بنا به اسنادی که روزنامه نیویورک‌تایمز از طریق دفتر دیوید راکفلر (سرمایه‌دار مشهور آمریکایی) دریافت کرد و در 29 دسامبر 2019 آنها را توسط نویسنده معروفش «دیوید.دی.کرک پاتریک» افشاء نمود، اعضای اصلی پروژه «عقاب» Eagle عبارت بودند از:
 «هنری کیسینجر» وزیر سابق امور خارجه و از عناصر محوری در تعیین سیاست‌های ایالات متحده، «جان مک کلوی» که بعدها رئیس بانک چیس منهتن (متعلق به راکفلر) شد و یکی از مشاوران هشت رئیس‌جمهور سابق آمریکا بود، «آرچی بالد روزولت» یکی از مأموران سازمان سیا و از مدیران بانک چیس مانهاتان که پسر عمویش «کرمیت روزولت جونیور» در ماجرای کودتای ۲۸ مرداد نقش‌آفرینی کرده بود و نیز «ریچارد‌ ام هلمز» از روسای پیشین سازمان سیا و عنصر مهم امنیتی اطلاعاتی ایالات متحده که زمانی هم در ایران سفیر بود.1
بنا بر همین اسناد پروژه «عقاب» Eagle برای حفظ رژیم شاه (و البته نه الزاما خود شاه) تا آخرین لحظه و آخرین نفس تشکیل شده و بازوی اجرایی‌اش نیز ژنرال رابرت هویزر بود که بنابر طرح و برنامه‌های پروژه، سران ارتش شاه را برای انجام کودتا و حفظ نظام شاهنشاهی هدایت نماید.
اسناد مربوط به «پروژه عقاب» توسط مدیر پروژه، «جوزف وی رید» (مدیر کارکنان بانک چیس مانهاتان) به دانشگاه «ییل» آمریکا اهدا شده و دیوید راکفلر درخواست کرده بود تا زمان مرگش این اسناد محرمانه باقی بمانند.
نیویورک‌تایمز با انتشار اسناد بانک چیس منتهن مربوط به «پروژه عقاب» که تا آن زمان در اختیار دانشگاه ییل بود، افشا کرد که در جریان انقلاب ایران ژنرال رابرت هویزر،‌ فرستاده ویژه کارتر به تهران در یک ضیافت نهار در کلوپ «کینکر باکر» در نیویورک به اعضای تیم پروژه «عقاب» گفت از فرماندهان ارتش خواسته بوده برای حفظ سلطنت شاه به سوی معترضان شلیک کنند.
ژنرال هویزر برای اعضای اصلی پروژه عقاب توضیح می‌دهد که به ژنرال‌های ایرانی گفته بوده اگر تیراندازی هوایی باعث فشار بر تظاهرکنندگان و پراکنده شدن آنها نمی‌شود، «سینه‌هایشان را هدف قرار دهید».
این در حالی است که تا پیش از این گفته می‌شد سیاست‌های حقوق بشری جیمی‌کارتر، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا باعث گردید که بنا به ادعای محافل غربی و رسانه‌های زنجیره‌ای وابسته‌شان، کشتار فجیعی در جریان تظاهرات مردم مسلمان ایران اتفاق نیفتد. ولی اینک با افشای اسناد فوق، روشن می‌شود که فرستاده همان رئیس‌جمهوری دموکرات و مدعی حقوق بشر، خواستار مرگبارترین برخورد با تظاهر‌کنندگان شده بود.
نیویورک‌تایمز نوشته است:
«برخی از اطلاعات این اسناد ممکن است دیگران را نیز آشفته کند چرا که منتقدان تندرو اغلب از کارتر انتقاد می‌کردند که بیش از حد درباره حقوق بشر نگران بود و نتوانست محمدرضا پهلوی را تقویت کند. اما این اسناد نشان می‌دهد که ژنرال هویزر، فرستاده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا در ایران در واقع از ژنرال‌های این کشور خواسته بود تا جایی که لازم است از مرگبارترین نیرو برای سرکوب قیام استفاده کنند و به آنها مشورت‌هایی در این‌باره داده بود که چگونه باید به قدرت نظامی برای نگاه داشتن شاه در قدرت متوسل می‌شدند...»2
البته پیش از آن نیز بر اساس اسناد منتشره وزارت امور خارجه آمریکا و خاطرات ویلیام سولیون (آخرین سفیر ایالات متحده آمریکا در ایران)، کارتر در آستانه قتل‌عام 17 شهریور در میدان ژاله تهران، مجوز ارسال مقادیر زیادی سلاح‌های کشتار و سرکوب تظاهرکنندگان به ایران را صادر کرده بود. همچنین بنا به نوشته سولیوان در کتاب خاطراتش، اجازه برقراری یک دولت نظامی را نیز کارتر به شاه داده بود.3
جیمی ‌کارتر رئیس‌جمهوری وقت آمریکا در خاطرات خویش راجع به وضعیت شاه و موضع‌گیری آمریکا نسبت به وی در تاریخ 2 نوامبر 1978 مطابق با 11 آبان 1357 می‌نویسد:
«... ما شاه را تشویق کردیم مقاومت نماید و روی پشتیبانی ما حساب کند... من برای شاه پیامی‌ فرستادم و گفتم از هرگونه اقدام وی حتی تشکیل دولت نظامی پشتیبانی می‌کنم...»
و در ادامه همین مسیر است که نیویورک تایمز شرح می‌دهد رابرت اف آرمانو، مشاور عملیاتی پروژه «عقاب» که به نزدیک‌ترین مشاور شاه هم بدل شد، می‌گوید که همه اعضای پروژه امیدوار بودند ماجرای کودتای سال 1953 (28 مرداد 1332) دوباره تکرار شود.4
نوار صدای شاه: یک جنگ داخلی طولانی‌مدت به راه بیندازید
اما علاوه ‌بر این افشای دستور آمریکا برای نهایت سرکوب و قتل‌عام مردم مسلمان ایران در آستانه ورود امام به وطن، نیویورک‌تایمز در همان روز 12 بهمن 1357 گزارشی منتشر کرد که تاکنون کمتر به آن توجه شده و در میان خیل اخبار و گزارش‌های آن روز پنهان مانده است.
نیویورک‌تایمز ساعاتی پیش از ورود امام، خبری به چاپ رساند و از انتشار نوار کاستی با صدای شاه گزارش داد و نوشت که در آن نوار کاست، شاه از سران ارتش خواسته با نهایت خشونت دست به کشتار مردم بزنند.5
نیویورک‌تایمز متذکر شد کپی نواری که ادعا کرده‌اند صدای ضبط‌شده بر روی آن صدای شاه است، به دستش رسیده ولی ادعا کرد که هنوز نتوانسته اعتبارش را تایید کند. این در حالی بود که نوار یادشده و‌ ترجمه انگلیسی‌اش در اختیار نشریه «تایمز» و همچنین شبکه CBS گذارده شده و شبکه CBS پس از راستی‌آزمایی آن، تأکید کرده بود که «سه کارشناس صدا تایید کردند این صدا واقعاً متعلق به شاه است.»6
در آن نوار و سخنرانی، شاه از سران ارتش خواسته بود که «با ایجاد یک جنگ داخلی طولانی» برای او فرصت بازگشت به کشور و گرفتن دوباره قدرت را فراهم کنند.
نیویورک‌تایمز نوشته بود از زمان دریافت این نوار، کارشناسان نشریه «تایمز» تلاش‌های مختلفی برای تأیید اعتبار صدای آن انجام دادند. دو دیپلمات ارشد در سفارت ایران در واشینگتن گفته‌ بودند این می‌تواند صدای شاه باشد اما مطمئن نبودند. همچنین آژانس اطلاعاتی آمریکا (CIA) نیز از وجود این نوار که ادعا شده بود یک هفته پیش از خروج شاه تهیه گردیده اظهار بی‌اطلاعی کرده بود.7
اما چندین کارشناس و متخصص معتبر صداشناسی از جمله «اسکار توسی» رئیس انستیتو تشخیص صدای دانشگاه ایالتی میشیگان گفته بود بدون شک این صدا با صداهایی که از شاه روی نوارهای دیگر وجود دارد مطابقت دارد و در نهایت تایید شد که صدای نوار کاست فوق، واقعاً صدای شاه بوده و وی ارتش را به کشتار وسیع مردم ایران حتی در حد به راه انداختن یک جنگ داخلی فرا خوانده بود.
چنین سندی کاملاً مغایر با تلاش کانون‌های استعماری و نشریات زنجیره‌ای وابسته به آنهاست که سال‌ها تلاش کردند از شاه، چهره‌ای جدید ساخته و با نقل قول‌های جعلی و دروغ، مدعی شوند وی راضی به کشتار مردم نبود و از همین روی از کشور خارج شد!!
بنا به گزارش نیویورک‌تایمز، نوار سخنان شاه این‌طور آغاز می‌شود:
«... این‌بار اول نیست که در دوره من چنین شرایطی رخ می‌دهد. باید از تجربه‌های پدرم درس بگیریم... پس از اینکه دوباره به لطف خدا به قدرت برگشتم یک نیروی پلیس بزرگ‌تر جانشین ساواک خواهد شد. لازم است ارتش از وجود عوامل ناراضی پاکسازی شود و اشتباه‌های پیشین تکرار نشود».8
شاه در این نوار همچنین گفته بود:
«... نباید به ملت آزادی زیاد داده شود چون ظرفیت این هدیه بزرگ را که به آنها اعطا کرده‌ام ندارند...»9
البته این چهره سرکوبگر و جنایتکار شاه نیز مسبوق به سابقه بود. بر اساس سند موجود از دستورالعمل ژاندارمری شاهنشاهی برای حمایت از شهربانی‌ها در تاریخ 31 مرداد 1357 (یعنی کمتر از 3 هفته مانده به جمعه خونین) که به تایید شخص محمدرضا هم رسیده، نیروهای نظامی از هرگونه تیراندازی هوایی منع شده و دستور داشتند که به سر تظاهرکنندگان یا به قول خودشان شورشیان تیراندازی نمایند!10
حرکت خودروهای نظامی برای سرکوب مردم
بر اساس تصمیم اعضای پروژه «عقاب» و دستورالعمل ژنرال هویزر و همچنین دستور مستقیم شاه برای سرکوب حداکثری مردم، در همان روز 12 بهمن 1357 و ساعاتی پیش از ورود امام، روزنامه‌ نیویورک‌تایمز گزارش داد که انبوه خودروهای نظامی در سطح شهر تهران در حال ‌تردد و آرایش نظامی هستند. این روزنامه نوشت:
«... یک گزارش می‌گوید قطاری از خودروهای نظامی را به طول بیش از دو مایل دیده که از میدان ونک عبور می‌کردند و پر از سربازان مسلح بوده‌اند. ۷۸ جیپ، ۱۲‌ تانک چیفتن، تعدادی‌ تانک سبک اسکورپیون و چندین آمبولانس در میان این خودروها بوده‌اند....»11
اما مثل همیشه حضور انبوه جمعیت میلیون‌ها نفری مردم در خیابان‌ها که از روزها قبل تدارک دیده شده بود، همه طرح و نقشه‌ها و برنامه‌های پروژه «عقاب» و ژنرال هویزر و شاه را ناکام گذارد.
سرانجام ساعت 9 و 27 دقیقه و 30 ثانیه صبح پنجشنبه 12 بهمن 1357، امام خمینی رهبر نهضت اسلامی مردم ایران، پس از 14 سال و 3 ماه، پای بر خاک میهن گذاشتند. اگر روزگاری در آن عصر غم‌انگیز پاییزی 13 آبان 1343 که امام را غریبانه و با همراهی تعدادی از مأموران ساواک به تبعید فرستادند، با سرکوب و اختناق پس از کشتار 15 خرداد، یاران ایشان را در حبس و تبعید به غل و زنجیر کشیده بودند تا صدای اعتراضی بلند نشود و هر آوای آزادی‌خواهی را در گلو خفه کنند اما در آن صبح خجسته بهمن 57، میلیون‌ها نفر به استقبال رهبر سفرکرده خود، کوچه‌ها و خیابان‌های شهر را آذین بسته و فرش راه رهبر محبوب را با گل آراسته بودند تا آن عزیز، قدوم مبارکشان را بر صدها قافله دل بگذارند و پس از آن زمستان سخت 2500 ساله ستم‌شاهی، بهار آزادی و استقلال را به ارمغان آورند.
* دفتر پژوهش‌های موسسه کیهان
__________________________________
1- How a Chase Bank Chairman Helped the Deposed Shah of Iran Enter the U.S.-David D. Kirkpatrick- Dec. 29, 2019-New York Times
2- همان   3- ویلیام سولیوان- مأموریت در تهران- ‌ترجمه محمود مشرقی- انتشارات هفته- مهر 1361- صفحه 122
4- نیویورک‌تایمز، اول فوریه 1979 به نقل از گزارش «روزهای التهاب؛ ۱۲ بهمن ۵۷ به روایت روزنامه‌ها»- رادیو فردا- 12 بهمن 1397   5- همان   6- همان   7- همان   8- نیویورک‌تایمز، اول فوریه 1979 به نقل از روزهای التهاب؛ ۱۲ بهمن ۵۷ به روایت روزنامه‌ها- رادیو فردا- 12 بهمن 1397   9- همان   10- گزارش آخرین فرمانده ژاندارمری به محمدرضا پهلوی، ارتشبد عباس قره‌باغی به روایت اسناد- مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، بهار 1386، صفحات 206 و 297
11- نیویورک‌تایمز، اول فوریه 1979- پیشین