رویاهای بزرگ و خیالی جوانان امروزی ابزار خوبی برای سوداگران مرگ است تا رویاهای خیالی و کاخ آرزوهای آنها را با دام‌های فریب‌انگیز و واقعی یک‌شبه بر باد دهند.
به گزارش ایرنا، شبکه بین‌المللی قاچاق مواد مخدر و سوداگران مرگ بی‌شرمانه دام اعتیاد را در همه جا می‌گسترانند که ایران نیز از این موضوع مستثنی نیست، برای آنها که به دنبال سودهای کلان و راحت هستند، پیر و جوان و زن و مرد تفاوتی ندارد اما از بین اقشار مختلف نسل جوان بهترین گزینه بوده و دام‌های خود را برای آنها می‌گسترانند.
دو میلیون و ۸۰۰ هزار نفر معتاد در کشور وجود دارد که معادل پنج درصد جمعیت کشور است، جوانان سالم ۱۵ تا ۲۰ ساله‌ای که برای کسب تجربه و یا در اثر معاشرت با دوستان نامناسب و یا معتادان به استفاده از مواد مخدر پرداخته‌اند، بیشترین طیف افراد معتاد را از نظر مبنا تشکیل می‌دهند، این گروه به علت نداشتن پشتوانه خانوادگی و‌تربیت صحیح و از روی حس کنجکاوی و همچنین در اثر معاشرت با کسانی که آنها را به استفاده از داروی مخدر تشویق می‌کنند، برای اولین بار مواد مخدر را تجربه نموده و دچار اعتیاد به مواد مخدر می‌شوند.
متأسفانه بسیاری از جوانانی که به دام اعتیاد می‌افتند به علت احساس درماندگی، ناکامی، عدم کفایت و همین طور برای رهایی از تنهایی و فشار روانی است، که رهایی از این نوع اعتیاد به سادگی میسر نیست، همچنین، تعداد زیادی از فرزندان طلاق به‌عنوان کسانی که از‌ تربیت صحیحی برخوردار نیستند به شکل قابل توجهی مستعد گرفتار شدن در دام اعتیاد به مواد مخدر هستند.
برخی کارشناسان معتقدند، اختلال شخصیتی بیش از همه چیز فرد را در برابر اعتیاد آسیب‌پذیر می‌سازد، علاوه ‌بر این، اعتیاد خود نیز اختلال‌های موجود را تشدید می‌کند و این دایره معیوب ادامه می‌یابد، شخص معتاد برای به دست آوردن ماده مخدر دست به اعمال خلاف قانون و اخلاق می‌زند و با آزاد شدن از قید و بندهای اخلاقی مرتکب جنایت نیز می‌شود.
به گفته آن‌ها، اگرچه پیشرفت‌های تکنولوژی در قرن بیستم سبب تحولات دائمی ‌و نیز پیشرفت همه‌جانبه معیارهای زندگی از جمله بهداشت عمومی شده و در بهبود زندگی مردم موثر واقع شده اما در عین حال عوارضی چون ‌ترس از تامین آینده و تشویش و اضطراب را نیز با خود به ارمغان آورده که در بسیاری از افراد منجر به پیدایش کشمکش‌های روانی شده است.
احمد راوندی روانپزشک در این زمینه می‌گوید: افرادی که برای ‌گریز از تشویش، اضطراب و فشارهای روانی مواد مخدر و قرص‌های روانگردان را انتخاب می‌کنند کسانی هستند که از رو‌به‌رو شدن با واقعیات عاجز بوده، به علت احساس عدم کفایت، زندگی خود را از واقعیت جدا کرده و آن را بر پایه رویا بنا می‌کنند.
نقش خانواده
در پیشگیری از اعتیاد فرزندان
وی ادامه می‌دهد: خانواده تأثیر عمیقی در رشد کودک دارد و شخصیت او را پی‌ریزی می‌کند، اگر محیط خانواده سالم باشد کودک مهر و محبت یاد می‌گیرد و دارای اعتماد به نفس و احساس مسئولیت می‌شود، بررسی‌ها نشان از آن دارد که اگر کودک مورد توجه خانواده واقع نشود و از خانواده طرد شود و یا بالعکس، اگر بیش از حد مورد توجه و حمایت واقع شود، آماده کج‌روی، ناسازگاری و تجاوز به حقوق دیگران خواهد شد.
راوندی اظهار می‌دارد: کودکانی که در محیط خانه پذیرفته نشده‌اند و با محرومیت عاطفی و فقدان مهر مادری رو‌به‌رو بوده‌اند، محبت و عواطف دیگران را احساس نمی‌کنند و با‌ ترک خانه و مدرسه و ناسازگاری با جامعه، رفتار خصمانه بروز می‌دهند، این افراد فاقد قدرت سازش می‌شوند و سرنوشت خوبی در انتظار آنان نیست.
وی می‌افزاید: حمایت بیش از اندازه و اغماض بیش از حد پدر و مادر نیز سبب می‌شود که کودک بسیار پرتوقع و به اصطلاح لوس و نازپرورده بار آید و در نتیجه به تدریج در سازش با دیگران دچار ‌اشکال شود، چنین فردی به‌عنوان یک موجود ضد اجتماعی طعمه خوبی برای قاچاقچیان مواد مخدر و جنایتکاران به شمار می‌آید.
این روانپزشک ادامه می‌دهد: برقراری رابطه صحیح پدر و مادر با کودک سبب می‌شود که رشد شخصیت فرزند سیر طبیعی داشته باشد و از انحراف و کج‌روی در امان بماند. عواقب خطرناک اعتیاد ایجاب می‌کند که والدین از لحظه تولد، فرزند را موجودی قلمداد کنند که به سرعت یاد می‌گیرد و رشد شخصیت وی منوط به برقراری رابطه صحیح بین همه اعضای خانواده است.
وی اضافه می‌کند: مراقبت مادر و ایجاد رابطه عاطفی او با فرزند به شکلی که به حس استقلال‌طلبی فرزند لطمه نخورد و همچنین رفتار خردمندانه و همراه با مهربانی پدر به رشد و متعادل شدن شخصیت کودک کمک بسیار زیادی می‌کند، این روش‌‌تربیتی حتی در صورت بروز اعتیاد در دوره بلوغ، درمان را آسان می‌سازد و فرزند امکان بازگشت به زندگی سالم را مجدداً به دست می‌آورد.
خطرات جسمی‌و روحی اعتیاد
به گفته راوندی، آلودگی و آسیب‌پذیر کردن دندان‌ها، ملتهب ساختن مخاط دهان، نقصان‌ترشحات غدد بزاقی، ضعف قوای جسمانی و کاهش شدید وزن بدن، عقیم کردن مردان و نازایی زنان، تخفیف تمایلات جنسی، اخلال در کار دستگاه عصبی در صورت تداوم مصرف، تنبلی کبد، ابتلا به یرقان و اثرات ناگوار بر دستگاه گوارش، ورم کلیه‌ها و ‌اشکال در دفع ادرار توام با درد، التهاب مزمن تارهای صوتی، احتمال ابتلا به بیماری‌های برونشیت مزمن، آسم، سل و تپش قلب، تنگی نفس و دوران سر، خشکی پوست، شکنندگی ناخن‌ها، خطر ابتلا به انواع سرطان و سکته قلبی و ناشناخته ماندن بیماری‌های خطرناک به دلیل کاهش احساس درد از عوارض مصرف انواع مواد مخدر است.
وی می‌گوید: بر هم خوردن تعادل روانی، عدم توجه به اصول و مقررات جامعه، ضعف اراده، از بین رفتن احساس مسئولیت، ایجاد احساسات خصومت زا، بیقراری، عصیانگری، اضطراب دائم و احساس بی‌کفایتی و تنهایی، اختلال در خواب، بروز انواع بیماری‌ها و اختلالات روانی از عوارض مصرف مواد مخدر است.
راوندی تصریح می‌کند: عدم احساس مسئولیت نسبت به خانواده و جامعه، سطحی و تصنعی شدن روابط اجتماعی و دوری از پیوندهای مستحکم عاطفی، گسترش جرم و جنایت، نشر بیماری‌های واگیر و خطرناک مثل ایدز و هپاتیت، محروم شدن نسل آینده از‌ تربیت صحیح و ایجاد مشاغل کاذب از دیگر عواقب مواد مخدر است.
وی خاطرنشان می‌کند: یکی از راهکارهای موثر در پیشگیری از اعتیاد، افزایش آگاهی خانواده‌ها است، زیرا یکی از علل اصلی اعتیاد و روی‌آوری به مواد مخدر، گسستگی خانواده و نظارت نداشتن این نهاد بر افراد است، والدین باید بدانند که فرزندشان هر اندازه مطمئن و صالح باشد، باز به اقتضای سن خویش و کنجکاوی، ناشی از بی‌تجربه بودن، ممکن است به انحراف کشیده شود، این امر در پسران بیشتر صادق است؛ زیرا از آزادی اجتماعی و خانوادگی بیشتری برخوردارند. والدین باید بکوشند به طور منطقی، فرزندان خود را با آموزه‌های اصیل و راه‌گشای آیین اسلام آشنا سازند. وظیفه دیگر خانواده، فراهم آوردن وسایل و زمینه‌های سرگرمی ‌و فعالیت‌های سالم برای فرزندان است.
مهران سجادی روانپزشک دیگری نیز در این زمینه می‌گوید: با مصرف انواع مواد مخدر و یا مواد روانگردان دود حاصل از مصرف مواد وارد دستگاه جریان خون شده و به سرعت به سیستم دستگاه عصبی و مغز وارد می‌شود و با وارد شدن اثرات مواد بر این دستگاه‌ها فرد حالت‌های نشئگی، لذت، سرخوشی و آرامش را احساس می‌کند.
وی می‌افزاید: مصرف مواد مخدر در طولانی‌مدت سبب اختلالات ذهنی، انزوا و گوشه‌گیری، افسردگی شدید، سوءظن، شک و بدبینی، پرخاشگری،‌ ترس، کاهش وزن، از دست دادن انگیزه، عدم تمایل به انجام فعالیت‌های روزمره، عدم توانایی و قدرت در گرفتن تصمیم‌های مهم و حیاتی، رفتارهای پارانویا، اختلالات رفتاری، توهمات بصری و بی‌شمار مشکلات دیگر می‌شود که فرد را در برابر اعتیاد در جامعه آسیب‌پذیر می‌کند. به مرور زمان فرد درک واقعی از شرایط جسمی‌ و روحی روانی خود پیدا کرده و ‌ترس از طرد شدن تمام ذهنش را درگیر می‌کند.
این روانپزشک تصریح می‌کند: فرد مصرف‌کننده مواد مخدر برای رفع نیاز خود و به دست آوردن مواد حتی دست به اقدامات غیرقانونی چون اخاذی، دزدی، تهدید دیگران به آسیب و... نیز می‌زند بی‌آن‌که آگاهی کامل و قدرت تسلط بر شرایط را داشته باشند.
وی می‌گوید: افرادی که قبل از روی آوردن به مصرف انواع مواد مخدر یا روانگردان دارای سابقه بیماری‌های روانی خفیف مانند اضطراب شدید،‌ ترس مزمن، بی‌اراده بودن، ناتوانی در تصمیم‌گیری، اختلالات خلقی و روانی بوده، گرایش بیشتری به مصرف مواد دارند و این افراد با مصرف مواد سبب تشدید این حالات می‌شوند و علاوه‌بر بیماری روانی، اعتیاد را نیز بر مشکلات خود اضافه می‌کنند.
سجادی اضافه می‌کند: بیمار مبتلا به اعتیاد در صورت محرومیت مواد مخدر متحمل عارضه‌های خماری نیز می‌شود که از دیگر مشکلات ایجاد شده روانی در این افراد به شمار می‌رود. اسپاسم‌های عضلانی، تعریق شبانه، بی‌خوابی یا کابوس، تهوع و استفراغ، اختلالات تنفسی، بی‌قراری، اضطراب، افسردگی، خستگی مفرط و توهم از جمله موارد علائم خماری بوده که بسته به هر فرد و نوع مصرف مواد و مدت زمان مصرفی وی متفاوت است.
وی تأکید می‌کند: فرد مبتلا به اعتیاد به دلیل شرایط جسمی‌ و روانی که پیدا می‌کند، ظاهر این افراد چشمان قرمز، اختلالات پوستی، تیک عصبی عضلانی، لب‌های متورم و کبود است و کمتر در محیط‌های خانوادگی شرکت می‌کنند و تمام فکر و سرمایه خود را صرفاً جهت تامین مواد معطوف می‌دارند. به تدریج مشکلات مالی در زندگی فرد  آشکار شده و بلای خانمان‌سوزی به پا می‌کند.
این روانپزشک تأکید می‌کند: مبارزه اجتماعی با مواد مخدر و اینکه همه مردم باید با همکاری نهادهای مختلف بتوانند این بلای خانمان‌سوز را به گوش کودکان، نوجوانان و جوانان برسانند، ضروری است و باید آگاهی و اطلاع‌رسانی مستمر در این زمینه ادامه‌دار
باشد.